Hallo
Ik ben momenteel 24w en 6d zwanger en ben erg met mezelf aan het tobben
Vanaf week 12 loop ik al rond met bekkeninstabiliteit en hoe verder ik was hoe meer last ik er van had. Ondanks de rust en extra hulp op het werk. Daardoor zat ik al weken te denken wat ik met mezelf aan moest, ziektewet of niet.. Maar ik kan alles alleen mijn lijf kan het achteraf net af.
Met 22weken toch eindelijk de ziektewet in door veel bekken en bandenpijn (steken in mijn ribben) en daardoor 2 dagen aan een stuk huilen ,,, want ik kan niks meer.
Rond die periode ook veel slecht slapen, veel somber en veel huilbuien om niks.
Komt er in week 23 ook nog eens bij dat mijn vader kanker heeft.
Weer 3dagen huilen aan een stuk door.. Behalve wanneer er iemand in de buurt is..
Zolang ik afleiding heb, gaat het wel.
Maar zodra ik alleen ben huil ik om niks, ben ik veel somber,, nergens zin in maar dan toch mezelf verplichten om naar vrienden ofzo te gaan.. En veel nachtmerries wat over moord en lijken en griezels wat niet eens werkelijkheid kan zijn
Nu heb ik wel wat gelezen dat zwangere vrouwen kwetsbaarder zijn voor depressie..
Weet niet zo goed wat ik met mezelf aan moet
Gesteld door yv op vrijdag 3 mei 2013
2962 x bekeken
tally (+1 
)
ik heb ook last van in begin van mijn zwangerschap pijne en noem maar op ik weet hoe moeilijk het is maar je moet denken dat er een wonder op komst is en dat je die pijn hebt vanwegen jullie wonder bij mijn eerste was ik depri maar nu mijn 2 de er komt en ik veel zieker ben en soms ook vieze dromen heb das allemaal normaal de ene droomt leuke plezante dingen de andere niet zelfs droom ik dat mijn vriend weg gaat en zo maar ne keer dat de baby er is ga ik er van genieten en alles komt op zijn plaats dat je vader kanker heeft is erg dat snap ik probeer het er het beste van te maken hoe moeilijk ook
groetjes
tally
