Hoi,
Een weekje geleden ben ik erachter gekomen dat ik zwanger ben... Van ons eerste kindje! Momenteel ben ik dus 4 weken ver. Zwanger worden is bij ons vrij vlot gegaan (8 maanden) aangezien ik ook een trage schildklier heb.
Natuurlijk ben ik nu dus erg gelukkig, maar het is gewoon abnormaal hoe zenuwachtig/nerveus ik ben de laatste week. Ik word echt gek van mezelf!
Ik word 's nachts wakker van mijn gepieker en bij elk buikpijntje dat ik heb krijg ik al schrik dat er iets mis is. Ik heb best wel wat buikpijn, meestal een soort branderig gevoel in de onderbuik. Ook heb ik wat rugpijn. Misselijk ben ik tot nu toe niet, maar dan denk ik weer: Dat is een slecht teken! Grrr, ik zou willen dat ik die knop zou kunnen afzetten. En bij elk toiletbezoek bekijk ik mijn toiletpapier extra goed, want ja, er zou maar een spikkeltje bloed op zitten...
Eergisteren (toen was ik 4 weken en 2 dagen ver) heb ik mijn eerste bloedname laten doen. Mijn HCG-waarde was 328. Dus nu heb ik nog wat extra om over te piekeren: Is dit niet te laag?
Volgende week moet ik weer een bloedname laten doen. Maar pff, de tijd gaat zo traag! Ik wil ergens iets van bevestiging van: het zit goed, het komt goed. Ook al weet ik dat mijn zwangerschap nog heel erg pril is en er nog zoveel kan mislopen...
Goh ja, waarom zet ik dit op dit forum? Ik wil het gewoon even kwijt aan mensen die in hetzelfde schuitje zitten... Als iemand me kan gerust stellen, of als iemand zich kan vinden in mijn verhaal... Laat maar iets weten!
x Trienie