hoi Bernadette,
Een drieling dat is gaaf zeg. Wat bijzonder en zomaar moeder natuur.
Ik wil je niet bang maken maar je gaat het ontzettend druk krijgen, maar daar had je ongetwijfeld zelf wel aan gedacht. Je zult hulp nodig hebben vooral in het begin. Mijn zus heeft een tweeling gekregen (inmiddels zijn ze 4 jaar nu) maar ik heb natuurlijk het begin (toen ze net geboren waren) meegemaakt en vaak meegeholpen. Ik weet dat mijn zus ontzettend moe was met tijden. Dat is natuurlijk iedere moeder in het begin want een kindje is heel pittig. Wat ik wel even erbij moet zeggen,
haar kindjes zijn nu 4 jaar, gaan naar school en mijn zus heeft ineens haar handen vrij de hele dag!! Natuurlijk heb je het nog druk maar het is anders.
Als ze baby zijn, moet je toch luiers verschonen, eten geven, optillen, s'nachts uit bed, heel goed opletten of ze geen dingen in de mond stoppen als ze rondkruipen, en als ze ouder zijn doen ze dat allemaal zelf. (het eten moet je nog wel voorbereiden ha ha ha) maar je begrjipt wat ik bedoel. Er zijn zoveel moeders die een vierjarig kindje hebben en dan zijn ze weer zwanger. Dus je zit gewoon 8 jaar met een baby- peuter thuis. Jij bent dadelijk ineens 'klaar' en hebt 3 prachtkinderen om je heen.
Wat voor mijn zus en haar man heel belangrijk was, en dat is zoiezo belangrijk maar met 3 helemaal, consequent zijn. Regels hebben, routine en nee is nee. Omdat je je niet kunt veroorloven om drie kinderen om je heen te hebben die heel de boel op zijn kop zetten als ze dadelijk 1 of 2 of 3 jaar zijn. Discipline is ontzettend belangrijk en het touwtje misschien net wat korter houden, want geef je ze 1 vinger dan pakken ze beide handen en je voeten ook nog, vooral een twee of drieling. Tenminste, dat is wat ik heb gezien maar het is bij iedereen anders.
Mijn zus bracht ze iedere avond om 7uur of half 8 naar bed en van te voren badje (altijd!!!) en een boekje lezen, iedere avond, zodat ze weten dat het tijd is om rustig te zijn. En geen gejengel, gewoon naar bed. Ook als ze s'nachts de fles ging geven (als ze een seintje gaven dat ze wakker waren) dan ging ze naar hun kamer, haalde ze uit bed, licht bleef uit, niet praten, zachtjes doen, flesje geven en een knuffeltje en kusje, en weer terug bed in. Geen lampen aan doen. Zo bouwde mijn zus een heel duidelijk ritme en routine. Ik heb vrienden en die hebben een kindje van 2,5 inmiddels en die is vanaf het begin af aan gewend geweest dat hij bij mama in bed mag slapen als hij huilt. Nu dus 2,5 jaar en hun krijgen hem zijn bedje niet meer, is een hele moeilijke slaper en vertikt het in zijn eigen bed te gaan liggen. Nou.....das lekker, zij moet wel op om te werken de volgende dag. ......sorry voor het lange verhaal, succes en geniet ervan!!! Een prachtig geschenk!!!! En bestemd voor jou anders was het je niet overkomen!!!!
Van harten gefeliciteerd 
het Heeft leuke en minder leuke kanten ... Weet je het geslacht ook al? Je bent iig gelijk klaar
Reageren
Quote
Wijzigen
