Hallo dames!
Ik stel me even kort voor. Ik ben Lauren, 25 jaar en sinds 2008 samen met mijn man en sinds 2013 getrouwd. Samen hebben we een lieve hond en een prachtig huis. Huisje boompje beestje dus!
Ik wilde altijd jong moeder worden. Ik werkte in de kinderopvang en had een goede functie. Maar in 2014 sloeg daar de sfeer om en kreeg ik last van stress. In die tijd ook een miskraam gehad vlak na het overlijden van mijn liefste oma.
Daarna lukte het niet meer om zwanger te worden. En het werk hielp ook niet mee dus heb ik eind 2014 mijn vaste baan op gezegd en begon een paar uurtjes in de schoonmaak.
2015 en 2016 alleen maar ellende. Ik zat slecht in mijn vel en verloor ineens de een na de andere dierbare aan dezelfde ziekte. Einde zomer 2016, het roer moest om en ik startte mijn eigen bedrijf. Vanaf toen ging het beter met me en mijn huwelijk en raakte ik in oktober zwanger. Alle maanden teleurgesteld vanaf de vorige miskraam en nu raak! Helaas 1 week nadat we het wisten ging het mis.
Daarbij kwam dat ze erachter kwamen dat ik cysten op mijn eierstokken had die alles aan de kant drukten.
Ik ging niet makkelijk zwanger worden zei de arts. Ik moest 3 maanden wachten en hopen dat de grootste cysten uit zichzelf zouden knappen.
November 2016, snachts werd ik wakker met immense pijn en ik dacht even dat mijn buik zou ontploffen.
1e kerstdag, ik had weer heel veel pijn en dacht dat het niet goed zat. Mijn man dacht aan de eisprong maar ik wilde even niet testen. Toch maar even gezellig gedaan en 2e kerstdag zo ziek als een hond op bed gelegen.
17 januari, 10 dagen overtijd en een testje gedaan met mijn man. 2 dikke paarse strepen kwamen tevoorschijn binnen 15 seconden!
Nu ben ik heel erg druk met het bedrijf en ben zo moe, zo vergeetachtig dat ik zelfs to do lijstjes heb met daarop mijn to do lijstjes, haha.
Volgens mijn eigen berekeningen zou ik morgen 8 weken zijn en ik heb 13 februari de eerste echo.
Mijn moeder gunt het ons zo dat ze me iedere week wel vraagt hoe het ervoor staat. Maar ik heb nog niks verteld want ik wil de eerste echo afwachten. Maar, als alles goed is zullen we naar mijn ouders rennen om het te vertellen haha.
Enige puntje is, over 2 weken gaan we op wintersport en ik weet niet of dat zo verstandig is maar dat zal ik dan als het allemaal goed gaat met de vk overleggen.
Ik was er 3 jaar lang dagelijks mee bezig, ovulatie testen, afscheiding noteren, tot in het irritante toe! En toen ik mijn zinnen verzette en mij op mijn werk stortte en even geen ovu testjes deed, werd ik zwanger. Zo onwerkelijk. Ik voel me goed, weinig kwaaltjes en ik ben happy.
Ik wilde dit gewoon even kwijt!
Liefs
Reageren
Quote
Wijzigen