Ach meis....zo herkenbaar! eerlijk gezegd walgde ik al van mezelf tijdens de zwangerschap en daar heb ik achteraf gezien veel spijt van gehad. Mijn vriend zei altijd "maar je bent zwanger" en dan riep ik "ja, maar mijn benen en billen niet"
die groeiden namelijk net zo hard mee met mijn buik. Niet omdat ik ineens heel veel meer at, maar vooral omdat ik moest stoppen met sporten (wegens mijn bekken)
Na de bevalling vlogen bij mij de eerste kilo's er ook snel af, maar dan pas zie je andere dingen....een hangend buikje...striae...slappere borsten (mijn bv kwam niet op gang)...ik heb de spiegel vermeden. Ook de fout gemaakt om te snel weer een pashokje in te stappen..niet doen! geniet nog even van je zwangerschapskleding
Na 3 maanden ben ik weer gaan sporten en toen ging het ietsje beter. Maar ik raakte onverwacht alweer zwanger van mijn 2e kindje (ben nu 24 weken) en ik groei zo hard! dat komt omdat het zo dicht op elkaar zit (volgens de vk)...ik probeer me het dit x echt minder aan te trekken, want het verpest zoveel mooi momenten. Maar heb het er wel moeilijk mee. Vooral als mensen die ik niet ken zeggen 'succes straks met de bevalling'....of als ik een bikini sta te passen voor mijn vakantie...die buik vind ik nu niet erg, maar de rest
eigenlijk heb je dus een lotgenoot haha, ik heb weinig tips voor je. Behalve dat het echt zonde is om van jezelf te walgen. Je bent nog maar net bevallen...geef het een paar weken de tijd. Straks mag en kan je weer meer bewegen, dat scheelt ook
mijn enige tip is: vermijd nog even de pashokjes, ga niet te vroeg starten met weer in je eigen kleding te willen passen (wees realistisch), draag niet te strakke kleding (accentueer het niet, dan walg je er ook minder van), stel een plan op voor jezelf (bijv over zoveel weken ga ik weer 1x per week goed bewegen...of 2x...). Het komt echt weer goed! Alleen niet morgen al....