Ik snap (denk ik) je frustratie, bij ons duurde het ruim 1 jaar, en ook wij zaten met vragen wat er nu toch niet goed was of waar het aan lag. Een antwoord hierop kan ik je niet geven, wij hadden geen succes formule, en uiteindelijk is het 'gewoon' gelukt.
Wat, achteraf, wel opvallend is is dat ik vlak voordat ik uiteindelijk zwanger raakte een tijdje van huis was voor mijn werk. Hierdoor kon (en moest) ik het hele zwanger worden gebeuren los laten, mijn partner was er toch niet, en ik was gewoon de Maria die ik altijd was geweest voor dat we besloten dat we kinderen wilden. Geen gedoe met ovulatie sticks, temperaturen, verplichte sex etc. En toen ik weer thuis was hadden we elkaar gemist, en had ik een jetlag, wat zorgde voor spontane vrij partijen op tijdstippen waarop ik anders al lang lag te slapen. Ik zeg niet dat dit er voorzorgde dat ik zwanger raakte, maar wie weet hielp het mee.
Maar ja, dat hele loslaten is zo ongeveer onmogelijk als je er midden in zit. Ik hoop voor jullie dat het snel raak ik en dat jullie een vruchtbare toekomst tegemoed gaan!