Hoi allemaal,
Ik zit toch een beetje met de handen in het haar en hoop dat iemand wat tips heeft of dit ook mee heeft gemaakt.
We hebben een heerlijke dochter van 3,5 jaar, een lieverd maar ook een pittige tante die niet op haar mondje is gevallen, zeg maar gevalletje ik lijk op mijn mama.
Nu ben ik 14 weken zwanger en hebben we het wel over de baby maar benadrukken het niet, ze mag het er altijd overhebben en als ze dat niet doet is dat ook prima, als we spulletjes ophalen voor de baby kamer dan mag ze altijd mee als ze dat wil, we proberen het dus vrijblijvend te houden.
Wel merk ik dat ze de laatste 2 weken niet lekker in dr vel zit, en ik heb ook bij vlagen erg veel last van mijn hormonen, het lontje is bij beide wel wat kort zo nu en dan.
Maar ook krijgt ze best een grote mond bij tijden, dit uit zich dan als ik haar bijvoorbeeld zeg dat iets niet mag: jij bent stom, je bent niet lief, je bent een stomme mama en dat herhaalt zich keer op keer. Ik probeer van alles, van op de gang tot negeren tot dingen verbieden maar oh ze zoeken de grenzen maar op en niets werkt echt.
Ook trekt ze momenteel veel meer naar haar vader toe, het is net alsof ze voor mijn gevoel wat afstand van me neemt en ik denk soms dat het komt doordat we erg op mekaar lijken en dus meer botsen dan papa en dochter en omdat ik zwanger ben.
Is dit een fase in de leeftijd?hoe gaan jullie daarmee om?Het uit zich ook doordat ze niet wil dat ik haar naar bedje breng maar alleen papa, ik weet ze is 3,5 maar het raakt me, soms moet ik echt even slikken als ze deze dingen roept of dat papa alles mag doen.
Ik ben wel degene die consequenter is thuis en dat uit zich dan wel eens dat ze naar papa toe trekt die zich gelijk dan niet bemoeit met de discussie waar wij dan samen inzitten.
Help!Is dit een fase?Doe ik iets verkeerd? Ik voel me soms wat aan kant gezet, vind ze me nog wel een fijne moeder?Ben ik te hard, te soft? Je gaat over alles nadenken en ik word er wat onzeker van.