Verhaal kwijt - Zwangerschapsforum

Hoi meiden,

Ik moet even mijn verhaal kwijt.
Samen met mijn (ex) vriend probeerde ik al een hele tijd zwanger te worden van ons tweede kindje. Het wilde maar niet lukken, wat we ook deden. Ondertussen gebeurde er van alles in onze relatie en die kwam behoorlijk onder druk. Mijn vertrouwen werd beschaamd en daar kon ik maar niet over heen komen.
Toen ik besloot dat ik het wel moest uitmaken, omdat ik steeds ongelukkiger werd, maar het nog niet durfde, werd ik opeens gruwelijk verliefd op iemand anders. Dit was de druppel voor mij en ik maakte het uit.
ZO dubbel allemaal. Verdriet en rot gevoelens en ook zoveel adrenaline van verliefdheid tegelijk.
Ik besloot dat ik niet in een nieuwe relatie zou springen, zeker niet nu er van alles geregeld moet worden; huis, kind, spullen..
Maar de verleiding won het en we hebben toch afgesproken. Het was zo vurig en fantastisch, terwijl ik dacht dat mijn libido verdwenen was. Nou dat was het dus niet.
Nou goed. Ik verwachtte mijn eisprong nog in geen verre verte want ik was net ongesteld geweest en ik werd alles behalve makkelijk zwanger. De omstandigheden waren zo, geen van ons heeft eigenlijk een seconde aan condooms gedacht.
De volgende ochtend maakte ik me toch zorgen en besloot een ovulatie test te doen; knal en knal positief. Ik schrok me dood, vooral omdat ik niet eens elke maand een eisprong heb! En nu veel te vroeg..
Ik ben direct naar de apotheek gegaan om een morningafterpil te kopen.
Voor de zekerheid nog een paar dagen ovulatie testen gedaan en die bleven knal positief dus mijn eisprong werd uitgesteld met drie dagen. Perfect, dacht ik...
Tot ik ineens wat bekende dingen ging voelen. Een dag had ik steken in mijn linker lies die tot in mijn voet Door gingen. De volgende dag rook ik douchegel waar ik onpasselijk van werd, en eten smaakt me totaal flauw.
Op 9 dpo heb ik een test gedaan en daar dacht ik heel in de verte iets te zien. Maar niet noemenswaardig. Toch maakte ik me zorgen.
Nu op 11 dpo is er toch echt een (lichte) streep op mijn nieuwe zwangerschapstest te zien! Ik ben dus zwanger! Ik voel me ontzettend in de war en heb geen idee wat ik nu moet doen.
Het voelt zo dubbel om na al die tijd proberen ineens zwanger te zijn, maar dan onder deze omstandigheden die alles behalve gunstig zijn.
Als ik het hou, is het dan erg dat ik een morningafterpil heb genomen? Moet ik nu de huisarts bellen?

Ik hoop dat er mensen met me mee willen praten, misschien die hetzelfde hebben mee gemaakt? Of gewoon wat advies? 

Liefs Ellen.

Hoi Ellen,

Kan me je verwarring compleet voorstellen vooral als je vurig verlangd hebt naar een zwangerschap en het nu 'soort-van' ongewenst is in je nieuwe situatie. Omdat je de morning after pil hebt genomen zou ik zeker even naar de huisarts gaan, wellicht dat deze je ook kan ondersteunen of doorverwijzen naar iemand waarmee je kunt praten over je situatie om de consequenties van eventuele beslissingen en/of gebeurtenissen te overzien. 

Sterkte, 
liefs!

Dankjewel Marrie, ik denk dat ik dat maar doe inderdaad.
Ik heb trouwens 2 dagen na de morningafterpil ook een bloeding van 4 dagen gehad. Dat was ik even vergeten op te schrijven. Die begon wel met kramp, maar de rest van de dagen alleen maar helder bloed.

Zou kunnen dat je door de morning after pil een 'miskraam' hebt gekregen maar dat de hormonen nog in je urine zitten.. Hou ons op de hoogte

Heb ik ook aan gedacht, alleen heb pas een paar dagen daarna een oplopende zwangerschapstest gekregen.

Hmmm in dat geval inderdaad aangeven bij de huisarts wat je hebt geconstateerd en die laten beoordelen of een bloedtest of misschien een echo uitsluitsel kan geven.. Succes meis!

Wat een heftig verhaal en nu ben je dus zwanger of niet want ik zie dat je aangemeld bent voor maart 2017...
Ik hoop dat het allemaal goed gaat....

Jeetje heftig zeg. Inderdaad zsm dit met je ha bespreken. Sterkte!

Ja en nu ben ik inderdaad zwanger... ik heb de verloskundige gebeld en die zegt dat het absoluut geen kwaad kan dat ik die pil heb genomen.
Ze heeft zelfs al een vroege echo ingeplant voor 2 augustus.. dankjewel voor jullie reacties !

Hoi ik heb ook in deze situatie gezeten nu 15 jaar geleden.
Mijn exman en ik hadden al 2 kinderen toen 3 en 4 jaar ,ons huwelijk was alles behalve rooskleurig. 
Mijn ex is een narcist dus heel moeilijk in omgang,nadat ik gevochten heb voorronde huwelijk liep hij weg .tot 3 keer toe is hij bij mij en mijn Kids weggegaan en toen ik mijn kindjes zag met zoveel verdriet had ik besloten niet verder te gaan.
Ondertussen was ik ook hopeloos verliefd geworden en heb met hem afgesproken.
Na 4 weken was ik al zwanger dwars door de pil heen.
We zijn in januari 2003 getrouwd en 2 weken later ben ik bevallen van een mooie meid.
We zijn nu 15 jaar verder en nog steeds super gelukkig samen en verwachten in oktober ons 5e wondertje samen,het is een heel speciaal kindje van ze heeft down maar ook hier staan wij beiden helemaal achter.
Mijn man heeft mijn kinderen uit mijn vorige huwelijk volledig geaccepteerd en ziet ze als zijn eigen kinderen ,ook de kinderen zien hem meer als hun vader als hun bloed vader.
Ik zou er met jou vriend over praten want het kan echt allemaal goed komen dat zie je wel aan mij.
Ik heb in hem mijn maatje gevonden en zou niet zonder hem kunnen

Ow wow Ellen.. Hoe ongelofelijk voor je dat je toch zwanger bent.. Veel succes in deze heftige periode .. Probeer ook van je zwangerschap te genieten

Sillypilly dankjewel voor je verhaal. Wat een verhaal ook... Gelukkig is het bij jullie goed gekomen!