Hoe lang duurt het voor een miskraam doorzet? - Zwangerschapsforum

Vandaag de tweede echo gehad, ik zou net 11 weken zwanger zijn. Helaas bleek het hartje met 9 weken te zijn gestopt (vlak nadat we het met 8+ weken bij onze eerste echo nog vrolijk hadden zien knipperen). Zo verdrietig. 
Ik had al een sterk voorgevoel nadat vorige week uit het niets al mijn symptomen ineens verdwenen, en ik een paar dagen daarna bruine afscheiding kreeg. Nu is het afwachten tot de miskraam doorzet. 
Aangezien het al in gang lijkt te zijn gezet (de bruine afscheiding is nu 3 dagen aan de gang - erg weinig overigens, bij het afvegen een 'veegje' en af en toe wat druppeltjes - en gaat gepaard met een zeurderige pijn in mijn onderbuik) heb ik in overleg met mijn verloskundige besloten een natuurlijk verloop af te wachten. Ik vind het erg spannend allemaal en kan niet goed inschatten wat me te wachten staat. Binnen hoeveel tijd zet de bloeding doorgaans door, na afname van symptomen, beginnende afscheiding en zeurderige buikpijn?
Natuurlijk is er geen standaard verhaal en kan een miskraam heel verschillend verlopen, maar ik zou het fijn vinden om wat ervaringen te horen van 'lotgenoten'. Ik heb hier zo snel geen bestaand topic over kunnen vinden, dus hopelijk doe ik er goed aan een nieuw onderwerp te starten. Het is sowieso al fijn om mijn verhaal eventjes kwijt te kunnen. Ik ben benieuwd naar jullie ervaringen!

Ten eerste wil ik je heel veel sterkte toewensen in deze periode. Ik heb zelf geen ervaring met een miskraam maar een vriendin van mij heeft bijna hetzelfde meegemaakt als wat jij nu. Bij haar duurde het best een tijd (zo'n 1,5 week) tot de 'miskraam' doorzette. Bij haar was het helaas zo dat niet al het weefsel hierdoor uit haar baarmoeder is verdwenen. Zij werd erg ziek, koorts etc en moest uiteindelijk een spoedcurretage ondergaan.
Ik wil je natuurlijk niet bang maken  maar ik wil je alleen laten weten dat je goed naar je lichaam moet luisteren en wanneer je het niet vertrouwd je contact opneemt met je verloskundige.
Heel veel sterkte.

Dankjewel voor je reactie Iza, het is fijn om ervaringen van anderen te horen. De verloskundige had me al gewaarschuwd dat er bij sommige vrouwen inderdaad wat weefsel kan achterblijven, vervelend zeg dat dit bij je vriendin het geval was! Spannend hoor allemaal, maar iig goed om te weten waar ik rekening mee moet houden.

Aw, allereerst heel veel sterkte gewenst met dit verdrietige nieuws. Ik heb zelf ook een miskraam gehad en was rond de 10 weken zwanger. Mijn gynaecoloog zei dat het zo'n 2 maanden kon duren voordat het echt doorzette. Ik had ook al een aantal dagen last van bruine afscheiding. Ik he een week afgewacht. Toen kon ik dit mentaal niet meer aan en heb ik gekozen voor crytotec tabletten waardoor de miskraam in gang is gezet. Dit heb ik als super heftig ervaren en behoorlijk veel klachten van gehad. Hierna was het weefsel nog steeds niet helemaal weg. Uiteindelijk was ik na een maand 'schoon' en zijn de bloedingen gestopt. Het enige advies dat ik je kan geven is mocht je ervoor kiezen om je toch te laten helpen dan zou ik voor een curratage gaan, zeker omdat je al langer zwanger bent. Ook ik wil je niet bang maken.. en ieder lichaam is anders. Dit is mijn ervaring.

Ik hoop dat je dit alles snel een plekje kunt geven.
Liefs

Dankjewel Muus86 voor het delen van je ervaring! Vervelend dat jij dit ook mee hebt moeten maken... Liefs!

Aw, ik heb vandaag ook het droevige nieuws gekregen dat ik een miskraam heb. 
Was nog maar 6 weken, maar het doet toch pijn.
Ook bij mij wil de miskraam niet echt meewerken.
Ik bloed niet veel en heb enorme krampen.
En dit al 2 dagen.
Maar ik wacht af, want omdat ik nog niet zo ver ben, kunnen ze niet echt veel helpen.
Als het binnen 2 weken niet opgelost is, moet ik naar de gyneacoloog.
Dan gaan ze een handje helpen.
Veel sterkte op deze moeilijke dagen! Ik weet hoe je je voelt.

Wat verdrietig twinkietje! En wat vervelend dat je zulke krampen hebt... van wat ik gehoord heb schijnt dat doorgaans wel te betekenen dat het op gang begint te komen, maar ik kan me voorstellen dat je er na twee dagen helemaal gek van wordt. Stom he dat dat er ook nog eens bijkomt nadat je al zulk slecht nieuws hebt gehad . Bij mij is zowel het bloeden als de buikpijn (echt krampen heb ik nog niet gehad) sinds gisteravond weer gestopt, die onzekerheid is ook maar slopend... ik zou er het liefst zo snel mogelijk vanaf zijn zodat ik het een plekje kan geven en weer verder kan. Nog even afwachten maar. Heel veel sterkte toegewenst!

Ik wens jullie allemaal veel sterkte want psychisch ervaar ik dit als heel erg zwaar, lichamelijk ben ik trots op mijn lichaam dat het zo sterk is en zo snel weer hersteld.

Ik heb 6 janauri te horen gekregen dat ik waarschijnlijk een miskraam ging krijgen, geen bloedverlies maar een zeer kleine vrucht. 9 januari naar de gynaecoloog geweest en deze wilde nog een week wachten of de vrucht nog verder zou groeien, helaas afgelopen vrijdag te horen gekregen dat dit helaas niet zo was en dat de vrucht bij 5 weken gestopt was met groeien, inmiddels was ik 9,4 wk in verwachting. Omdat de vrucht al bijna 4,5 wk niet meer gegroeid was en ik nog geen enkele symptomen van een miskraam had besloten wij te beginnen met cytotec. Vrijdagavond heb ik de eerste pil oraal ingenomen, deze is om je lichaam te laten herkennen dat het mis is, 24 uur later moest ik beginnen de cytotec vaginaal in te brengen. Ik had net als het verhaal van Muus86 overal gelezen hoe heftig dit zal gaan worden en dat het heel veel pijn en bloedverlies ging geven. Zaterdagavond dus vaginaal begonnen en iedere drie uur herhaald tot 4x, bij mij kwam het bloedverlies na de tweede gift vaginaal op gang maar het was iedere keer niet meer dan 2-3 druppels bloed, geen stolsel en geen pijn in mijn buik of krampen. Maandag naar de gynaecoloog gegaan omdat ik dacht dat de cytotec zijn werk niet had gedaan maar met de echo bleek dat mijn baarmoeder al bijna helemaal schoon was. Cytotec hoeft dus helemaal niet heftig te zijn en met pijn en veel bloedverlies gepaard te gaan. Vandaag is het nabloeden al aan het veranderen en lijkt het of dit de laatste stukjes zullen zijn, maar ik juich nog niet te vroeg. Welke keus je ook maakt, spontaan, cytotec of curettage, een miskraam krijgen is een emotionele gebeurtenis en heeft verwerking nodig.

Heel veel sterkte en ik hoop dat je positief blijft voor een volgende zwangerschap.

X, dankjewel voor het delen van je verhaal. Het is fijn om te horen dat Cytotec niet altijd zo heftig hoeft te zijn. Tegelijkertijd goed om er op voorbereid te zijn dat dit ook wel het geval kan zijn. Daarom is het ook zo fijn om ieders verschillende ervaringen te horen vind ik. Ik wens jou ook heel veel sterkte toe X met de verwerking van dit alles en laten we idd positief blijven voor een volgende zwangerschap! 

Twinkietje, hoe gaat het met jouw buikkrampen? 

Ik heb sinds twee dagen ook flinke buikpijn, geen krampen maar een constante pijn die steeds erger wordt. Ik had verwacht dat buikpijn automatisch samen zou gaan met bloedverlies, maar dat is sinds 3 dagen juist weer helemaal gestopt zelfs bij het afvegen nu niks meer te zien. Mijn buik voelt wel heel opgezet aan en als ik er op druk lijkt het alsof er heel veel vocht in zit. Zou dat een teken kunnen zijn dat het bloed er wel aan zit te komen?

Aw, Hier nog steeds buikkrampen. Soms echt wel hevig ook. 
Het bloeden stelt niet veel voor.
Dus ik hoop dat het snel over gaat, want de emotionele pijn is al genoeg.

@aw,

Heel erg dat je dit ook mee moest maken.
Zelf heb ik het ook meegemaakt.
Met een zwangerschapsduur van 9 weken en 2 dagen is het hartje gestopt met kloppen.
Dat was op 22 april 2014 geconstateerd ze hebben ook gezegd wacht maar af..
Maar het duurde maar en duurde maar.
Op 4 mei 2014 begon het bloeden, op 5 mei 2014 zette het door maar stopte niet met bloeden..ik bloedde zo hevig
Totdat ik bijna wegviel en mijn partner zei nu gaan we naar t zieken huis..
Dus afd. verloskunde gebeld en dus waar ik 2 jaar geleden mijn gezonde zoon op de wereld heb gezet..
Gingen ze nu inwendig kijken of t allemaal weg was. Nee hoor ik bleef bloeden...
Dus werd er beslist dat ik een curettage kreeg  niks aan maar het bloeden moest ook stoppen..
Wij hebben het afgesloten door de echo foto te begraven met een gedichtje..

Dag lief kindje,

Als vlindertje fladderde jij in mijn buik en in mijn leven,
Als duifje vloog jij bij me weg naar het hemelse licht,
Als beschermengeltje ben jij nu voor altijd bij mij,
Mijn sterretje aan de hemel die alle mensen verlicht...

Dit is mijn verhaal en ik gun t helemaal niemand echt niet...
Knuffel voor alle meiden die zoiets vreselijks hebben moeten meemaken.

Liefs ju of wel mavanmi

PS: Twinkietje, heb jij ook Cytotec pillen overwogen? Ik heb ergens gelezen dat deze in de eerste 7 weken van de zwangerschap het meest effectief zouden zijn en dat de pijn en het bloedverlies in deze periode met een beetje geluk minder zouden zijn dan na de 7 weken... Hopelijk hou je het nog een beetje vol daar!

@AW: de gyneacoloog is ervan overtuigd dat het vruchtje weg is. Ik moet dus enkel de bloeding laten doorkomen en daarna is alles weer in orde. 
Ik moet wel zeggen dat ik vandaag hevig aan het bloeden ben, dus ben er bijna door denk ik.
Heb wel nog steeds enorme krampen. 
Hopelijk is het na het weekend over.
ZO erg dat het niet vooruit wil gaan! Dan kan je pas beginnen rouwen eigenlijk he. 
IK voel mij vanaf vandaag niet meer zwanger. 
De vorige dagen had ik mijn symptomen nog en dat is helemaal niet fijn.
Nu enkel nog pijnlijke borsten, maar dat had ik tijdens mijn menstruatie altijd wel een beetje.

Veel sterkte aan de dames die dit ook meemaken!
Het is hard, maar we komen er door!
IK hoop dat er snel een positieve zwangerschap voor jullie allen is!

Hoi allemaal, 
Hier net het vruchtzakje eruit gekomen.
Vond het toch maar vies om te zien
Ik denk dat ik er bijna door ben en het hoofdstuk ga kunnen afsluiten.
Ik ga dit kleintje nooit vergeten en hoop het in mijn hart een mooi plekje te kunnen geven.

@aw,

Wat heftig meis,
Schrijf al je vragen op en beterschap 
Ik had na de curretage geen pijn meer.
Wel heel veel spierpijn.

@ aw.. ik krijg kippenvel van je verhaal. Ik weet hoe je je voelt! Je zult alleen weten of je schoon bent na een echo.  Ik neem aan dat je een nacontrole krijgt. Ik kon sowieso geen placenta of vruchtzakje herkennen. Het waren zoveel stolsel, ik heb er niet naar gekeken.... heel veel sterkte!

Nog even een kleine update: op de echo afgelopen maandag bleek mijn baarmoeder helaas nog niet helemaal leeg te zijn; er bleek een flinke hoop weefsel klem te zitten voor mijn baarmoedermond - dat verklaarde die nare onderbuikpijn die maar niet wegging. De gyn heeft het meeste ter plekke kunnen verwijderen, een pijnlijke bedoening maar ik was allang blij dat 'de weg' op deze manier alsnog vrij kon worden gemaakt en ik niet meteen gecurreteerd hoefde te worden. Ik mocht mijn lichaam nog een weekje de kans geven de laatste 'restjes' er op een natuurlijke manier uit te laten komen, dus nu maar hopen dat dat gelukt is! Morgen weer controle-echo, spannend maar heb er goede hoop op...

Thanks voor het delen en voor het luisteren ladies, vond het heel fijn om hier mijn ei een beetje kwijt te kunnen! Liefs!

@aw,

Hoe is het nu met je?

Hoi lieve dames,
Ik zou graag mijn verhaal willen delen omdat ook ik het helaas heb mee moeten maken. Vorige week maandag hadden wij de 8 weken echo, deze had ik al keer eerder gehad maar toen twee weken terug gezet. Helaas vertelde ze ons dat het hartje was gestopt met kloppen dus dat het kindje niet goed gegroeid is. Wat een schrik!
De dag er na ben ik na het ziekenhuis gegaan en daar heb ik gekozen voor medicatie. Dit heb ik echt als een '' hel '' ervaren. Dinsdag middag rond een uur of twee was ik thuis dus heb ik de medicatie ingebracht. In de avond begon ik bloed te verliezen en ook wat stolsels. Ik had heel veel buikpijn en toch te veel bloedverlies. Heftige uren is de verloskundige geweest omdat ik ieder uur wakker moest worden gemaakt omdat ik paar keer weg viel.
Woensdag ochtend overleg gehad met ziekenhuis. Toch de tweede keer pillen ook ingebracht. Wat een pijn. Zo niet fijn. Bleek later ook nog dat ik allergisch ben dus extra heftige reactie.  
Donderdag verloor ik heel wat en ik had echt zoiets van hé, dit was het. Dus samen met mijn vriend afscheid van genomen en eigenlijk voelde ik me daarna heel goed. Vandaag was ik erg moe, gek gevoel in mijn buik. En vanmiddag tijdens het douchen begonnen de krampen weer en weer veel verlies.
Ik wil jullie niet bang maken en ik zit er nu nog '' in ''  maar ik heb het echt als een hel ervaren. Als het jullie overkomt wat ik hoop van niet denk er dan heel goed over na. Als het mij weer ooit overkomt kies ik voor currentage.
Liefs

Na 9weken zwangerschap is het hartje gestopt met tikken.. 
Deze ochtend 2xcytotec vaginaal ingebracht, 3-4uur later opnieuw.. tegen 15uur deze middag is het miskraam al begonnen. Veel bloedverlies en proppen.. hopelijk stopt dit snel..

Ten eerste heel veel sterkte met het verlies.  Ik zit in dezelfde situatie.  2 weken geleden ging ik een klein beetje bloeden. Verloskunige gebeld en ik moest eerst even afwachten.  Maar ik werdt alleen maar onzekerder omdat ik bleef bloeden, toen overigens nog niet heel erg. Donderdags langs geweest en zag  het hartje kloppen, alles zag er goed uit.  Was toen 6 weken + 5 dagen. De dag erna ging ik veel meer bloeden en me borsten deden geen zeer meer. Helaas bleef het heel het weekend nog bloeden ook met stolsels. Me gevoel zei al genoeg.  Wist dat dit klaar was. Maandag voor echt en toen was het hartje gestopt. Erg verdrietig. Omdat ik zo bloedde er voor gekozen om het natuurlijk er uit te laten komen. Zaterdag het vruchtje verloren. Had overigens geen pijn, alleen veel bloedverlies en een beetje zeurderig gevoel in me onder buik.  Vandaag op controle geweest en alles was leeg. Poeh was een opluchting. 2 weken hiermee gelopen. Ben nog verdrietig, maar wil ook vooruit kijken, en hoop dat een gezond kindje ons gegund is. Jij ook veel sterkte met alles.

Gek soms hoe je gevoel het al weet. Ik had ook al langer het gevoel dat er iets niet klopte ondanks dat het mijn eerste zwangerschap was.
Jij ook veel sterkte! en veel geluk in de toekomst!

Ik heb helaas ook een leeg vruchtzakje, hoorde ik gister bij de tweede echo. Ik ben 8 weken 3 dagen. Kiezen ook voor het afwachten, maar voel niets en heb nog geen bloedverlies of anderskleurige afscheiding gehad. Ik heb een vraag voor iedereen: zijn jullie in afwachting van de miskraam wel gewoon gaan werken of thuis zitten afwachten? Dit was mijn derde zwangerschap, april '16 een meisje verloren met 22 weken en aug '16 een EUG die barstte en een verwijderde eileider. Alle3 de keren heb ik niet het gevoel gehad dat er iets mis was, en dat vind ik zo frustrerend van mezelf. Alsof je niet naar je lichaam kan luisteren

Wat naar allemaal! Ik wil jullie allemaal heel veel sterkte wensen! Ik heb zelf vorig weekend een miskraam gehad. Bloeden begon op vrijdag avond, ging gepaard met heftige menstruatie krampen. Contact gehad met vk, ik moest afwachten. Zaterdag ochtend nog steeds erge krampen en veel bloed verlies. Weer contact gehad met cm, zeiden mij weer af te wachten. Uiteindelijk op zondag avond het vruchtje verloren. Krampen waren toen ook eigenlijk meteen gestopt. Wel gek hoe het allemaal gelopen is.. Ik had nog geen echo gehad, heb dus ook nooit geweten hoe ver ik in mijn zwangerschap zat omdat ik een onregelmatige menstruatiecyclus heb. Ik heb ook helemaal geen nazorg oid gehad. Ook nu sta ik voor een groot vraagteken, ik heb gisteren mijn eerste dag zonder bloedingen gehad. Vanmorgen kreeg ik plotseling weer erge kramp in mijn onderbuik en verloor ik weer veel bloed. Hoe kan dit? Zou ik dit weer moeten melden ergens? Of is dat normaal? Heeft iemand deze ervaring ook? 

Maandag de dag voor de echo had ik lichte buikpijn en donkere afscheiding, ik ging gelijk op internet zoeken of het wel goed was.. Er stond dat het normaal was en oud bloed kon zijn. Ik heb me er verder geen zorgen over gemaakt. Dinsdag hadden we onze eerste echo om het kleintje voor het eerst te zien, helaas kregen we al snel het nare nieuws. Het vruchtje was met 6 weken gestopt met groeien en het hartje had nooit geklopt! Het was natuurlijk heel erg schrikken we waren erg verdrietig. De verloskundige had een afspraak in het ziekenhuis gemaakt voor vrijdag. Na de echo had ik al heel licht bloedverlies en buikkrampen. En ja, donderdag avond 1 dag voor dat ik naar het ziekenhuis moest super veel bloed en stolsels verloren. Echt een uur heb ik op de wc gezeten, er kwamen echt 6 7 stuks grote stolsels uit. Vrijdag zijn we naar het ziekenhuis geweest voor controle, het vruchtzakje was er al uit maar er zat nog wel een beetje in. Ze heeft me aangeraden om toch nog een week te wachten omdat de miskraam al op gang is, ook hebben ze bloed geprikt om te kijken of er sprake is van bloedarmoede. Het is onderhand zaterdag en ik heb nog steeds een menstruatie achtige buikpijn en nog bloed. Volgende week donderdag heb ik weer een afspraak om te kijken of alles weg is. Deze week heeft ons echt kapot gemaakt, emotioneel en lichamelijk! Als het eruit is denk ik dat ik me weer beter ga voelen.. Ik wens iedereen veel sterkte ik heb veel over miskramen gehoord en me oudste zus heeft het net als mij gehad en me andere zus heeft haar baby met 7 maanden verloren wat natuurlijk veel erger is. Maar ik had echt nooit verwacht dat het mij zelf zou overkomen en dat het zo zwaar voor je zou zijn. Eerste 2 dagen heel veel gehuild! Nu gaat het iets beter maar als ik alleen ben en er weer aan denk dan moet ik natuurlijk weer huilen. Ik hoop dat alles goed komt! Heel veel sterkte allemaal.

Ik weet hoe jullie je voelen. 
2 weken geleden een positieve test.. 2 echo's later met kloppend hartje en gisteren te horen gekregen dat het niet meer leeft en nu krampen en bloed verlies. Zo snel kan het gaan... mijn eerste kindje. 
Veel verdriet en benieuwd hoelang het gaat duren.... lieve dames ik wens jullie allemaal sterkte!