Hallo,
Inmiddels bijna 29 weken zwanger en ze is eindelijk een keer op bezoek geweest.
Ach wat kan ik er van zeggen...
Ze was nog niet binnen en ze zei al:"de babykamer is zeker boven en ze liep meteen de trap op. Daar aangekomen deed ze alle kasten meteen open en begon ze de kleertjes uit de kast te halen. Te verbijsterd om hier iets van te zeggen natuurlijk en na wat op en aanmerkingen over hoe t haar smaak niet is liep ze weer naar beneden. Nog gevraagd of ze de rest van t huis niet wou zien maar ze wou niet weer naar boven.
Na een flinke ongemakkelijke stilte begon ze maar wat te vertellen over haar werk en toen natuurlijk weer terug naar onderwerp "baby". Ze wou onze huissleutel, vroeg of de logeerkamer klaar was en eiste dat we haar belde als de bevalling begon, ze wou dat de baby haar meteen zag..... Ook had ze matchingoutfits gekocht voor haar en de baby voor als ze haar mee naar haar werk nam (maatje 56) en eiste ze nogmaals minimaal 2 dagen per week om op te passen en vertelde nog wat over de spullen die ze gekocht had (schoentjes, loopstoel en flessen). En toen eindelijk eindelijk was het geduld van mn man op! Hij zei dat ze niet daar komt zonder ons, ze gaat naar een kdv, wij kleden haar en je wordt gebeld wanneer wij klaar zijn voor bezoek. Halleluja! Ze is verontwaardigt opgestaan, zei nog dat ze dan gewoon onaangekondigd langs zou komen en ging vervolgens weg.
Sindsdien niks meer gehoord en niks meer op fb gezien.
Ik ben benieuwd wat er verder gaat gebeuren maar het geeft iig zo veel rust.
Het is inderdaad ons kindje en niet her hare en hopelijk kunnen we er nu iets meer van gaan genieten.