Tijd zat voor erkennen van het kindje later, en mss goed om eerst zijn gedrag af te wachten voor hij het daadwerkelijk erkend. Anders zit je ook echt aan hem vast zeg maar... Ik zou voor nu gaan genieten van je kindje, zelf beslissen wat jij fijn vind aan prenatale diagnostiek enzovoorts. Doen waar jij je goed bij voelt voor je kindje en daarin je gevoel volgen, misschien als je hem links laat liggen dat hij merkt dat hij er ook echt wat voor moet doen. Overigens, heel dapper dat je deze keuze hebt gemaakt. Een verslaving is zo rot om mee om te moeten gaan, ook als partner. Hij zal zelf die motivatie moeten vinden. Wel benieuwd hoe het werkt om met een wietverslaving naar een kliniek te gaan? Hoe gaat dat in zijn werk en wat heb je toen aan familie enzo verteld?