Oef !!! na 39 weken zwangerschap, heb ik vandaag EIN-DE-LIJK mijn laatste werkdag !
Best wel “jaren-50 -work-till-you-drop-trots op mezelf” moet ik zeggen, want toegegeven het is niet iedereen gegeven, het was zwaar, zeer zwaar, eigenlijk niet meer van deze tijd. Alle professoren zijn het er over eens dat een minimum van 4 weken prénatale rust de ideale termijn is voor moeder en kind.
Maar kon ik anders ?
Neen – niet als ik er het meeste voor mijn baby’tje uit wou halen.
Want …. Mama’s hebben normaal 15 weekjes zwangerschapsverlof. Jaaaaa je mag er max. 6 voor de bevalling nemen….. maar dan heb je er nog 9 over met je baby’tje – ik herhaal 9 – (en dat moet je dan nog netjes aanvragen want eigenlijk zijn het er maar 8) Hoe ONMENSELIJK is dat ? na 8 of 9 weken (ja je leest het goed!) je pasgeboren kindje moeten afgeven, helemaal geen tijd gehad om een band op te bouwen, laat staan om elkaar te leren kennen en te wennen aan de nieuwe situatie.
Landen zoals Polen, nu niet bepaald altijd een lichtend voorbeeld hebben 6 maanden aan 100% bezoldiging of 12 maanden aan 50% bezoldiging. Duitsland/Oostenrijk daar blijven de mama’s thuis tot de kindjes naar school gaan aan 2.5 jaar. – wat mij betreft hoeft het niet zo lang te zijn hoor, ik ben persoonlijk geen moeder-bij-de-haard-figuur.
Los van het feit dat het algemeen te kort is en dat het soms zeer zwaar was is hetgeen mij het meeste gestoord heeft de ongelofelijke onrechtvaardigheid van het Belgische systeem. Je zou denken dat ALLE mama’s gelijk zijn voor de wet en dus ALLEMAAL “slechts 15 weken hebben” maar niets is minder waar.
Ikzelf heb de pech om in de goedbetaalde, maar helaas, vrouwonvriendelijke knelpuntenberoep-sector te zitten ( bij de eerste zwangerschap werkte ik als aankoopster in de metaalindustrie, nu 6 jaar later, tijdens mijn 2 e zwangerschap als SAP consultant in de IT-wereld).
Ik heb veel vrienden in vrouwvriendelijke sectoren, die omwille van risico’s vanaf 3 maanden zwangerschap verwijderd worden (of zelfs vroeger).Daar heb ik alle begrip voor. Gelukkig hebben zij nadien meer dan de 8 weken postnatale rust, want nogmaals dat zou werkelijk onmenselijk zijn, zij hebben afspraken in hun sector waardoor ze (partieel bezoldigd) borstvoedingsverlof kunnen nemen en andere wettelijke kaders om hun moederschapsrust te verlengen. Wat er in de praktijk op neer komt dat mijn zwangere vriendinnen om en bij de 50 weken moederschapsrust hebben ( een goeie 6 maand ervoor en een goeie 6 maand na de bevalling). Het is hen van harte gegund hoor, maar het steekt bij mij toch een beetje dat ik na amper maximum 15 weken opnieuw aan de slag moet.
Borstvoedingsverlof daar kan ik helaas niet van genieten want er zijn geen afspraken over binnen mijn sector, ik zou dus niet alleen compleet zonder inkomen vallen, ik heb er au fond niet eens “recht” op … ik kan eens pogen om het netjes te vragen…
Welke minister heeft ooit beslist dat ik (15 tov +/- 50 weken) 70% minder kersverse moeder mag zijn, welke minister heeft ooit beslist dat ik “maar recht heb” op ongeveer 30% van waar andere mensen recht op hebben? Ik vraag niet veel hoor, en ik verwacht hier ook weinig van, enkel dat men eens gaat beseffen dat enige vorm van “gelijkheid” of “eerlijkheid” in België al vanaf de wieg onbestaande is.
Binnen 15 weken staat mijn kindje op de stoep bij een (gelukkig fantastische) dagmama, terwijl dat van mijn vriendin nog minstens 10 weken langer in haar armen kan liggen….
Ik betaal nochtans evenveel (met mijn “goedbetaalde job” zelfs meer belastingen) maar mijn rechten als moeder…..
Nu ga ik genieten van mijn ene weekje prénatale rust, als mij dat gegund is tenminste ,want als mijn baby wat eerder komt ben ik ook dat kwijt … en heb ik enkel de 14 weken postnatale rust. En waarom dat ? omdat noch ik noch mijn artsen helderziend zijn… ja, je moet 1 week voor de
werkelijke bevallingsdatum – niet de
uitgerekende datum - thuis blijven (en die kan helaas niemand voorspellen), dus vinden ze het eerlijk om bij een vroegere bevalling ook dat weekje nog “af te snoepen”.
Proficiat beste regeringsleiders, er zijn hele boeken over dit thema geschreven, maar misschien, heel heel misschien kan het woord van een ervaringsdeskundige toch ergens iemand beroeren om hier eens grondig over na te denken.
In Frankrijk hebben ze de leuze
Liberté, égalité, fraternité – in België is dit een klucht ! à la tête du client lijkt mij meer van toepassing hier.
Werkende mama’s : delen mag !
Reageren
Quote