Hoi Bay,
Heel herkenbaar hoor, ook ik heb absoluut niet genoten van de baby-periode. Toen vond ik dat heel moeilijk toe te geven omdat het inderdaad "verwacht" wordt dat je er echt van geniet, maar na bijna 22 maanden kan ik mensen recht aankijken en hen vertellen dat ik toen heel erg geworsteld heb...
Wat mij heel erg geholpen heeft, zijn websites als "Mama Baas" en "Gentlemom" en boeken die wat in dezelfde richting liggen: punt is daar telkens hetzelfde, nl "wolken heb je in verschillende maten, vormen en kleuren. Ja, ook roze, maar 't is niet omdat er roze wolken bestaan, dat iedereen die tegenkomt. En dat is best ok"
Mijn hemel was doorgaans grijs, maar ik kan intussen wel zeggen dat ik het nu véél leuker vind dan pakweg een jaar geleden: mijn zoontje is wat ouder (bijna 2) en we beleven samen heel wat pret. Maar ook nu zijn er momenten dat ik écht oprécht zeg: "mama zijn, 't is niks voor mij".
Praat er ook eens over met je HA of een vertrouwenspersoon, zij kunnen je vaak ook verder helpen.