Ik ben in de 30ste week van mijn zwangerschap en het gaat best goed daarmee.Het is mijn tweede zwangerschap. Ik heb een kleuter van 4 die altijd al een pittig karaktertje had, maar ik kon er best goed mee omgaan. Mijn man en ik zijn erg consequent met hem, soms streng. We houden veel rekening met zijn gevoelens en praten veel met hem en hij weet dat we van hem houden. Hij krijgt veel liefde, en veel aandacht. Ik doe echt mijn best voor hem, Ik praat met hem, knuffelen, we lezen boeken, zingen liedjes,knutselen , uitstapjes noem maar op. Ik steek echt heel veel energie en moeite in mijn kleuter. Hij weet dat hij een broertje erbij krijgt en daar is hij ook heel blij mee, hij praat tot de baby in de buik en zingt liedjes voor de baby. Ook vraagt hij mij regelmatig hoe het met de baby gaat. of vraagt wat de baby aan het doen is. Thuis gaat het goed met ons. Mijn man en ik hebben een geode verstandshouding, we praten ook veel met elkaar en helpen elkaar. Ruzies of misverstanden bespreken we altijd laat in de nacht als onze kleuter al slaapt. We hadden enkele weken geleden ruzie, maar mijn kleuter was niet thuis. Die avond hebben mijn man en ik de ruzie besproken en was het over. Mijn kleuter heft er dus niks van meegekregen. Maar het gaat niet goed met hem op school. Hij krijgt driftbuien en is al twee keer de klas uitgezet door de juf. Ik vind dat zo vervelend, we moesten ookal een keer langsgaan voor een gesprekje met de juf, want zijn gedrag is niet goed. Hij wil niet luisteren naar de juf, huilt om alle kleine dingetjes, stampt met zijn voeten, gooit zichelf op de grond en gilt de hele school bijelkaar. We hebben hem gestraft hiervoor en ik heb al zijn speelgoed van hem afgepakt. Maar dit gedrag gaat niet over. Ik heb het ook besproken met mijn kleuter dat zijn gedrag niet acceptabel is. En ik heb hem ook gevraagd waarom hij dit doet. Zijn antwoord was dat hij naar een andere school wil. Toen ik vroeg waarom zei hij dat hij niet wil dat de juf hem dingetjes zegt. Hij zat op zijn stoeltje te wippen en wil niet dat zijn juf daar wat van zegt. Maar dat kan natuurlijk niet! thuis hebben we ook regeletjes en sommige dingen kunnen gewoon niet. Hij moet ook leren zich aan regeltjes te houden en zich aan te passen. Toen zijn juf ziek was wou hij niet dat er een andere juf kwam etc. Maar dat kunnen we niet voor hem regelen.
Mijn man en ik komen er niet uit en weten niet meer wat te doen.
We hebben geprobeerd om het op een rustige manier op te lossen,maar mijn man verliest zijn geduld en ik ben radeloos. Mijn man zegt dat als dit nog een weekje doorgaat hij een pak rammel op zijn broek krijgt. Ik weet niet meer wat nou goed is of niet. We hebben van alles geprobeerd. Niks helpt! wie heef een tip voor me, advies,een andere plan vaan aanpak? iemand ervaring met een soort gelijke situatie?
groeten
Nikki