Update:
kleuter van 4 deed dwars op school. heftige driftbuien. Hij luisterde naar niemand,en schreeuwde de school bij elkaar. Heeft 2 dagen achterelkaar straf gehad van zijn juf en is de klas uitgezet. dat vond ik zo vervelend. Thuis was hij lief, op school liep het mis. Ik werd er radeloos van en heb hier mijn verhaal geplaatst. 'ik weet niet meer wat te doen']0
Ik zou het een weekje aankijken. Ik vroeg me af als het iets te maken had met de juf of met mijn zwangerschap
of mischien wat anders.
Maar nu ben ik erachter gekomen dat het mijn schuld was. Toen mijn moeder zaterdag op bezoek kwam heeft mijn vier-jarige zoon het aan oma verteld.
'Ik wil niet zo vaak dingetjes van de baby horen, ik ben daar moe van!' zo zei hij tegen mijn moeder. Ik praat de heledag over de baby met hem. En hij was daar dus zo moe van. Maar hij kreeg zijn driftbuien niet thuis, maar op school. Dus ik dacht dat het wat temaken had met school of met de juf. Nee, het ging om mij.
Nu ben ik gestopt met hem steeds dingetjes over de baby te vertellen. Ik riep hem als ik schopjes voelde of om eens aan de super harde buik te voelen. En hij deed ook gewoon mee hoor, hij zong liedjes voor de baby. Vroeg steeds hoe het met de baby ging. Wat de baby aan het doen was etc.
Nu ik ben gestopt daarmee is het dwars gedrag ook ineens over. Maar hij vraagt ook niks meer en zingt ook niet meer. Ik geef hem de ruimte . over pakweg 8 weken heeft hij een broertje en dat is een grote verandering. Ik begrijp wel hoe hij zich voelt.
Ik had nooit kunnen denken dat ik de redden was van zijn driftbuien.
Ik vraag me af hoe het zal zijn straks als de baby er is.
Als iemand nog tips heeft hierover dan hoor ik het graag.
groetjes,
Nikki