Angst - Zwangerschapsforum

Hallo Hallo,

Eindelijk na precies 3 jaar van alles geprobeerd te hebben en afgelopen maand beide ervoor gekozen te hebben om het niet meer te proberen bleek ik afgelopen zaterdag (24-oktober) zwanger te zijn.
Wij geloofde het allebei niet en hebben daarom inmiddels nog 2 testen gedaan (25-oktober en 29-oktober) beide waren meteen positief.
Rekenend vanaf mijn 1ste ongesteldheidsdag zou ik vandaag 7 weken en 2 dagen zijn maar afgelopen zaterdag begon de angst.
Ik heb in 2009 (mijn laatste zwangerschap) na 10 weken een leeg vruchtzakje gehad en ben nu ontzettend bang dat dit zich weer herhaald.
Vorige week dinsdag (5 weken en 6 dagen zwanger) ben ik een klein klontje bloed verloren ik wist toen nog niet dat ik zwanger was en dacht dan ook dat mijn ongesteldheid eraan kwam.
Gisteren bij het afvegen slijm met lichtroze bloedverlies.
Al deze zaken zorgen er natuurlijk niet voor dat ik mij geruster ga voelen, ik voel mij niet zwanger (heb wel de typische zwangerschapskwaaltjes en geen klein beetje ook) maar voel mij niet zwanger, ook durf ik er nog niet mee bezig te zijn.
Kunnen jullie mij gerust stellen?

Tsja, iedereen kan je hier wel van alles vertellen om je gerust te stellen maar daar heb je eerlijk gezegd helemaal niks aan. Van al die verhalen ga je alleen maar meer twijfelen. Daar vind jij geen antwoord in. Want elk lichaam en elke zwangerschap is anders. En je wilt geen valse hoop neem ik aan.  Het enige wat jou antwoord gaat geven is de verloskundige, die kan een echo maken en dan weet je tenminste waar je aan toe bent! Veel suc6!

Ik had de eerste weken ook enorm veel angst dat er iets mis zou gaan, vooral door overal dingen te gaan lezen die niet positief zijn. Ik heb een fantastische zwangerschap gehad en na 39 weken een gezond zoontje op de wereld gezet. Probeer niet teveel te piekeren en vooral niet teveel op te zoeken en te lezen (weet dat het héél verleidelijk is)! 

Heel veel succes!

Gefeliciteerd.  Ik zou als geruststelling gewoon een echo vragen.. rond deze tijd zou je wel een hartje kunnen zien.

Lieve Beestenboel
We kunnen je niet echt gerust stellen omdat we geen glazen bol hebben (hadden we die maar!). Het is zo dat het soms mis gaat. Nieuw leven is erg fragiel: helaas, helaas. MAAR: elke dag worden er ook ontzettend veel kinderen geboren. Elke dag gaat het ook met veel mensen heel goed. We wonen in de beste landen ter wereld voor zorg, opvolging, nazorg... dus we lijken het geluk wel aan onze kant te hebben. 'Fingers crossed', voorzichtige vreugde, gezond leven en wachten (en bidden moest je dit doen). Meer kunnen we niet doen. Probeer het wat los te laten: je hebt hier geen controle over maar ergens kan dat ook een geruststelling zijn. Dat is het toch voor mij. Ik maak me ook veel zorgen. K heb er net nog over gepost voor ik jouw post gezien had. Gerust gaan we misschien een beetje zijn als ze ooit het huis uitgaan (en dan nog...) :-)

Ontzettend bedankt voor jullie reacties
Gek genoeg is mijn angst sinds gisteren als sneeuw voor de zon verdwenen en denk nu meer het gaat zo vaak goed waarom zou het nu dan niet goed gaan.
Maandag heb ik een echo ik ben dan bijna 8 weken hopelijk is het kindje dan ook te zien!

Ik duim voor jullie!

Het duimen heeft gewerkt, echo was goed 1 kindje te zien met uitwendige echo en meteen een goede hartslag ben wel 1 week terug gezet volgens verloskundige ben ik nu 6 weken en 5 dagen (volgens mijn laatste ongesteldheid 7 weken en 5 dagen) wel doorgestuurd naar de gynaecoloog waar we volgende week maandag al terecht kunnen.

Super gefeliciteerd!!!!