Ik kan het me wel voorstellen dat je je zo voelt. Ik heb me niet teveel verheugd op de roze wolk, dan kon dat ook niet tegenvallen
Ben ook veel misselijk geweest en tot op heden is mijn eetlust gewoon weg.
Mijn beste vriendin is net bevallen maar heeft heel andere keuzes gemaakt in het vertellen van de zwangerschap (pas na 12 weken, wist niet eens dat ze bezig waren) dan ik zelf zou doen. Heb daar veel moeite mee gehad, had gehoopt veel met haar kunnen praten en delen, omdat ik altijd heel open was over de kinderwens.
Op 7 weken eerste echo gehad en toen de ouders verteld. Tot die tijd voelde ik me aan m'n lot overgelaten en had alleen de lieve dames op dit forum.
Met week 8 aan de broer en zussen verteld en nu is het in familieverband in ieder geval niet ongemakkelijk meer. Ik ervaar veel steun. Met week 11, volgende week maandag, de eerste termijnecho en als dat in orde is mag de rest van de wereld het weten want ik kan het bijna niet meer voor me houden.
Je wil het liefst in alle rust en geluk jullie geheimpje een plekje geven, maar je lichaam gaat in een zwangerschap z'n eigen weg. Ze zeggen dat de kwaaltjes afnemen richting het tweede trimester. Hoop dat dat voor jou ook op gaat. Dat genieten komt vast, voor nu even doorbijten