Hey Kim,
wat je verteld klinkt heel bekend in de oren.
Zelf ben ik in mijn eerste zwangerschap bevallen na 23 weken, mijn zoontje was nog te klein om het te halen. De dokters weten niet wat er is misgegaan, was een week ervoor nog op controle geweest, waar alles in orde was. Doordat ik een infectie had, hebben ze me antibiotica kuur na kuur gegeven tot er iets aansloeg, de bevalling zelf duurde bijna 20 uur, superzwaar allemaal.
9 maand later opnieuw zwanger, maar een miskraam gehad na 2 maand, had niets te maken met de eerste keer zei de dok.
Nu ben ik ondertussen 15 weken zwanger en ben ook constant ongerust. Toen ik wist dat ik zwanger was, ben ik elke 2 weken op controle gegaan bij de gynae.
Mijn eerste externe controle gehad op 12 weken en nu moet ik van de gynae maar op 16 weken terug, dus is het constant ongerust zijn tot die controle er weer is.
Wat de familie of vrienden ook zeggen, je kan er gewoon niets aan doen, dat ongerust zijn blijft gewoon. Maar dat is volgens mij toch niet abnormaal, na al wat je hebt meegemaakt.
Ik probeer gewoon echt alle raad van de dokter perfect op te volgen, gestopt met roken, elke week anti-biotica creme inbrengen om infecties te vermijden, enz enz enz
Je kan/mag jezelf niets kwalijk nemen, als je weet van jezelf dat je al het mogelijke doet, dan kan je er enkel van uit gaan dat het wel goed zal gaan deze keer....
Ik wens je in elk geval zeker het beste met deze zwangerschap, en als je er over wil praten, geef maar een seintje.
Groetjes,
SYLVIE