Ja, het is voor de partner verder weg en dat begrijp ik ook erg goed. Toch is het elke keer best teleurstellend.
Hij heeft al een kindje uit een eerdere relatie waarvan hij het eerste levensjaar gemist heeft ( zijn ex partner is bij hem weg gegaan toen de kleine 2 maanden oud was ).
Eerste jaar weinig tot geen contact geweest en nu ziet hij de kleine een weekend in de 6 weken ongeveer. En na mijn idee vind hij dat wel best want neemt weinig stappen om hier in een goede andere regeling te krijgen en laat staan dat hij zelf contact opneemt wanneer hij de kleine ophalen mag. Zijn ex moet elke keer vragen wanneer het uitkomt. Hij heeft mij verteld hoe vreselijk naar zijn ex zou zijn. Hoe gemeen en hoe ze hun kind bij hem weg houd. Terwijl ik steeds meer de gedachte krijg van ' ze is gek dat ze nog belt' hij verwijt het feit dat hij uit zich zelf geen contact opneemt met zn ex op het feit dat ze hem zoveel heeft aangedaan.
Hij mist zijn kind oprecht en als die er is doet hij ook zijn best een leuke tijd te hebben maar ik neem dit alles nu ineens helemaal mee in onze eigen toekomst. .
Toen we er achter kwamen dat ik zwanger was wilde hij nu echt een vader rol hebben. Hier niks van missen en niet nog een kind kwijt raken. Hij wilde echt papa zijn.
En daarom steekt het mij extra dat ik nu een heel ander gevoel heb.
Dat hij dus nog steeds geen stap onderneemt naar de erkenning toe wat ik ook zeg.
Nog niks voor de baby gekocht of gedaan heeft.
En dat als de baby schopt en dus mijn hele buik beweegt en ik zeg schat moet je kijken en voelen !? Ik de reactie krijg jaaa zoo ik weet hoe het voelt even dit afkijken.
Zo telleurstellend.
Wel wil hij persee zijn achternaam, maar moet ik hem nou echt elke keer bij zijn handje vast houden en mee nemen ? Ik word er zo hopeloos van.
Vandaag van mijn werk regelrecht door gegaan naar het ziekenhuis wegens aanhoudende pijn al een aantal dagen. Ctg echo de hele rattenplan. En ik was alleen.
Kreeg het antwoord toen ik thuis was ; ach fijn dat alles goed was niets om je druk om te maken. En daar moest ik het mee doen.
Sorry moest even gal spugen zal nu even een punt zetten haha !
Ik ben in elk geval blij te horen dat er echt een erkenning nodig is voor dat ze zijn achternaam zal krijgen. Dat betekent dat hij er toch wel eerst wat voor zal moeten gaan doen.