Hallo allemaal,
Ik wil graag mijn verhaal even bij jullie kwijt. Ik ben 17 jaar en net begonnen kern mijn studie in Utrecht. Ik woon op mezelf en Ik heb sinds ongeveer 2 maanden geen relatie meer. Nou voelde ik me ongeveer 1 maand geleden niet zo lekker. Ik dacht dat het gewoon een buikgriep was. Het bleef maar aanhouden. Ik moest spugen, had buikpijn, had hoofdpijn enz. Ik besloot toch maar even langs de huisarts te gaan. Die zei dat het geen buikgriep was en zei dat ik later moest terugkomen voor een echo. Ik had geen idee wat er aan de hand was. Toen die echo. De dokter zei dat ik zwanger was van een drieling. Ik was helemaal in shock. Ik wist niet wat ik moest doen. Eenmaal thuis belde ik mijn ouders en die waren ook heel erg in shock zij adviseerde mij om abortus te doen. Ik kon het gewoon niet over mijn hart verkrijgen dus ik heb besloten om het te houden.
Nu ben ik 20 weken zwanger en ik woon op mezelf en net begonnen aan een studie. Ik zie het allemaal niet meer zitten. Ik denk erover na om te stoppen met mijn studie en te gaan werken totdat de kindjes er zijn. Mijn ouders steunen mij en daar ben ik ontzettend dankbaar voor.
Dank jullie wel dat jullie mijn verhaal hebben gelezen