Ik ben in de war en verdrietig. Ongepland zwanger maar het kindje is zeker welkom, wel moet ik er nog aan wennen. Maar nu heb ik problemen met mijn man met wie ik nog meer kindjes heb. Hij zet zijn vraagtekens bij mij in de omgang met de kinderen. Ik vind mezelf een lieve zorgzame moeder die het soms best even zwaar heeft net als andere moeders.
Mijn man werkt niet al jaren niet en wil volgens mij gewoon niet aan het werk. Hij zegt het niet te vertrouwen thuis met mij, en dat vreet aan me. De enige reden van hem is dat ik niet veel natuurlijk overwicht heb. Ik vind het onzin en wil dat hij gaat werken.
Doordat hij niet werkt ga ik maar weer werken en pak van alles aan. Dan hou ik het niet vol door de druk om fulltime te werken en word ik ziek van de stress en krijg depressieve klachten. Als ik dan een tijdje bij huis zit doe ik van lles thuis niet goed vindt hij. Het huishouden en de kinderen etc, elke dag gezeur. Dan ga ik na een tijdje maar weer aan het werk want er moet toch iemand opstaan en hij doet het niet. Vervolgens ga ik mezelf dan weer voorbij en word ik weer ziek.
Nu zwanger en twijfelt hij aan mijn kunnen als moeder voor ook dit kindje....ik word er zo verdrietig van