Goed, waar begin ik...
Afgelopen jaar ben ik gestopt met de pil omdat ik een grote kinderwens had. Mijn man ging er na jaren gelukkig mee akkoord en we hebben dan ook goed ons best gedaan om zwanger te worden.
Helaas kent onze relatie ups en downs. Mijn man heeft een tijdje een depressie gehad en heeft daar hulp voor gehad. Hij werkt veel en onze relatie is voor mij in een sleur geraakt.
Ook was er de nodige irritatie, hij vond namelijk dat ik wel heel erg push om zwanger te worden. Ik vond dat wel meevallen.
Ondertussen ben ik verliefd geworden op een collega en ik kan de verliefdheid maar niet negeren. Ik moet hier wat mee doen. Ik ben er van geschrokken dat ik verliefd kon worden en weet eigenlijk niet goed wat ik hier mee moet. Ik denk dat de vele ups en downs in onze relatie de oorzaak zijn, waardoor ik dit toelaat.
Het voelt zo goed en aan de andere kant wil ik mijn relatie ook niet op het spel zetten.
Mijn man had vermoedens dat ik een ander zie, maar ik bleef dat ontkennen, omdat ik hem geen pijn wil doen. Bang dat hij een terugval krijgt. Hij vermoedt het, omdat ik veel meer aan mijn uiterlijk ben gaan doen en me sexy ben gaan kleden. Ik blijf dat ontkennen.
Inmiddels ben ik nu een tijdje zwanger (van mijn man, mijn collega kan geen kinderen krijgen) en ben daar heel gelukkig mee. Mijn man is daar ook blij mee en probeert zoveel mogelijk goed te doen en er voor me te zijn. De vermoedens die hij had uit hij in ieder geval niet meer.
Ik merk alleen dat ik steeds vaker kritiek op hem heb en me aan hem irriteer. Zeker als ik daarvoor een afspraakje heb gehad met mijn collega. Hij probeert het wel, maar kan het niet goed doen. Ik vind dat vervelend, maar kan de aandacht en de verliefdheid niet negeren en merk dat ik meer voel voor mijn collega dan ik had gedacht. Hij geeft me veel meer aandacht dan mijn man ooit heeft gedaan.
Ik wil alleen de relatie niet verbreken, zeker niet nu ik zwanger ben en mijn kinderwens eindelijk in vervulling gaat.
Mijn collega weet dat ik zwanger ben van mijn man. Ook dat onze relatie niet zo goed zit dan ik had gedacht. Hij is hier van geschrokken, maar we blijven elkaar zien. Het voelt zo goed!
Toch voel ik me tussen twee vuren staan en weet ik niet zo goed wat ik moet doen.
Aan de ene kant weet ik wel dat ik een kind op de wereld zet en mijn relatie op het spel zet, maar ik ben niet bestand tegen de affaire die ik nu met mijn collega heb.
Wat moet ik doen?