Hey, bedankt voor je reactie.
Het is inderdaad een drastische beslissing maar kan het mentaal niet meer aan.
Zoals je zegt, veel drama en ze zijn altijd het slachtoffer. Mijn moeder wil ook nooit tot hier komen (65km) omday het te ver is, ze had een "tumor" en mocht niet rijden van de dokter, of ze heeft schrik of ze voelt zich niet goed.. Vaak wordt het last minute afgebeld. Maar dan hoor ik achteraf dat ze bij haar zus is gaan eten.. Die uberhaupt even ver woont als ik..
Het is eigenlijk door de combinatie van zaken dat me op dit punt gezet heeft.
En ik kan me best voorstellen dat het voor jou ook niet gemakkelijk is, zeker omdat je vader haar af en toe op de feiten wees.