Ik heb het ook een beetje, denk ik. Nu al, en mijn schoonzus is nog niet eens zwanger.
Zij is samen met de broer van mijn man (mijn schoonbroer). Ongeveer 2 jaar en half nu. Mijn man en ik zijn 9 jaar samen.
Het begon al toen wij iets meer dan een jaar geleden een nieuwbouwproject kochten in een doodlopende wijk. Hupla, nog geen twee maand later kochten zij ook een nieuwbouwproject in een doodlopende wijk. Niet dat dat erg is, maar er wordt uiteraard al veel vergelijken wat de huizen betreft. Hate it.
Ondertussen waren mijn man en ik aan het proberen een kindje te maken. Dat heeft even geduurd (ik raak moeilijk zwanger). Iedereen van de familie wist dat op de duur dat we aan het proberen waren. Nu ben ik dus zwanger en wat blijkt? Zij is ook gestopt met de pil. Zij die altijd zei geen kinderen te willen is opeens van gedacht veranderd. Allez, da's hun volste recht, he. Maar steekt toch wel. Altijd dat "nadoen". Wat een timing ook. Nu ik ben al blij dat ze niet voor mij zwanger is...
Toen ze samen met ons bij mijn schoonouders kwamen eten en ik vertelde dat ik zwanger was (tegen hen, schoonouders wisten het al) reageerden ze vrij lauw. Ze waren heel moe van in hun bouw te werken. Was eigenlijk niet heel leuk - vooral omdat ze wisten dat we zo lang hadden moeten proberen en ook in de mmm zaten. En mijn schoonmoeders direct: "oooh, dan zullen X en X ook wel snel volgen nu. Zou leuk zijn, zo 2 kleinkindjes dicht op elkaar". Ze heeft dat trouwens al een paar keer laten vallen.
Ik ben trouwens zwanger van hun eerste kleinkind. Voor mijn ouders is het ook hun eerste kleinkind.