Hallo,
Wij hebben een super lief pittig en mondig meiske van 4 jaar, ze is net begonnen na de zomer vakantie op de basisschool en is best mondig en volgens de juffen een echte leider in de klas.
Ze babbelt er graag op los en heeft zoals velen van haar leeftijd een grote fantasie en verteld vaak ook dingen die niet altijd waar zijn.
Sinds 2 weken sloeg haar gedrag ineens om, ze werd erg pittig, veel schreeuwen en veel frustratie. Daarnaast begon ze ineens extreem veel en vaak te plassen. We hebben daarop 3x urine laten onderzoeken maar en kwam niks uit.
De dokter adviseerde om haar even thuis te houden, er was bij ons veel gebeurd in korte tijd, een nieuwe gastouder, afscheid van de peuters en we kregen er een baby bij en kort daarna ging ze naar de grote school. De spanning kwam er nu even uit.
Na 2 weken thuis werd ze weer een beetje de oude, ook het plassen werd weer normaal.
Sinds deze week is ze weer op school, we merken wel dat ze weer wat pittiger word, ze is moe na school en afgelopen week begon ze op een nacht ook weer wat vaker te plassen, dit is afgelopen dagen weer normaal geworden, ook vertelde ze dat ze een zere plasser had.
Maar vanavond vertelde ze ineens eerst aan mijn man en daarna aan mij dat er een jongetje bij haar in de klas aan haar plasser had gezeten en ze dit niet leuk vond.
Het was gebeurd op de wc. We hebben gezegd dat er nooit iemand aan haar mag zitten en dat als het weer gebeurd ze gelijk naar juf moet gaan en ons alles mag vertellen.
Wel is het lastig, we schrokken maar weten ook dat ze vaak dingen verdraaid, verzint of anders verteld.
Maar je zou zeggen dat ze dit toch niet verzinnen?
Wat moeten we doen? Ik wil maandag juf spreken maar ook niemand beschuldigen.
Moeten we erop terug komen bij haar of juist niet?
We willen dit niet zomaar voorbij laten waaien, het is toch heel erg wat ze ons mede deelt
Wat vinden jullie?