wie heeft er advies - Zwangerschapsforum

hallo allemaal..
ik ben zwanger van mijn derde kindje heel blij natuurlijk.
maar is wel iets waar ik enorm tegenop zie.
Mijn broer en schoonzus zijn ongewenst kinderloos
de eerste twee keer dat ik ze heb verteld dat ik zwanger was , was vreselijk moeilijk..mede omdat mijn schoonzus het hier zo vreselijk moeilijk mee heeft.
ze kan het amper handelen.. zag ze niet in mijn zwangerschappen en bij de tweede heb ik ze 5 jaar niet meer gezien..
en nu...
nu verwacht ik mijn derde kindje en wil het contact niet nogmaals kwijt.

ik begrijp zo vreselijk goed hun verdriet en hun rouw...
alleen ik kan daardoor niet mijn wens van nog en kindje laten liggen.
pfffffffff wat is dit lastig hoe ga ik dit toch doen.

Misschien kun een manier vinden om het ne broer eerst rustig appart te vertellen . in plaats van gelijk alletwee.
En misschien afspreken om afstand te bewaren als het voor hun makkelijker maakt.
En zeggen dat je het ze liever zelf verteld dan dat ze het van andere horen.
Maar dat je ook begrip ervoor hebt als ze liever wat afstand houden.
Maar ik persoonlijk zou het zelf als ik in jou situatie zou zitten het eigenlijk helemaal niet vertellen. 
Ze komen er dan via via achter.
Ik zou het niet kunnen het vertellen.

moeilijk he... 
maar ik wil dat ze het van mij weten anders ben ik bang dat ze daar boos om worden.
ik word gek van al die gedachten.

Ik zou t vertellen en dan met een lief boekje of ze peettante wil worden en goed wil waken over jullie a.s. Kindje zo maak je haar ook belangrijk en heb je t wel zelf verteld   ik las je bericht en dacht Miss vind je dat wel leuk om te doen btw t is maar een idee dus als je t niks vind ook goed natuurlijk

Dat is wel een heel mooi idee mamavanmi .
Het is zo zwaar zelf zo blij zijn en wetende dat je een verdriet doet..

Ik ga dit zeker meenemen in een mogelijkheid.  Knuffff

Oow wouw dat doet me deugd en maakt me ook heel blij dat je het een mooi idee vind ik hoop dat je schoonzus het ook kan waarderen als je het idee gaat gebruiken en dat er niet weer 5 jaar afstand komt  knuuf

dat is zeker een mooi idee mavanmi! Zo is je schoonzus inderdaad er bij betrokken Nicole, en misschien dat dit voor haar een kleine troost bied. Wel jammer dat het zo moet lopen ook erg heftig zolang geen contact enzo  heb zelf ook jaren over onze dochter gedaan en het werd wel steeds pijnlijker om zwangere te zien enzo ik werd er verdrietig van maar kon wel blij zijn voor een ander zeker voor familie of vriendinnen. Juist ook blij dat niet iedereen moeite moet doen voor een ukkie en dat het voor sommige gewoon gelijk raak is, is toch juist prachtig zoveel geluk! Kan me voorstellen dat het een donker randje geeft zo. Weet uit een ander topic dat jouw broer/schoonzus nooit ouders zullen worden en dat lijkt me heel bitter en kan me niet voorstellen hoeveel verdriet dat moet geven maar je mag je verdriet nooit afreageren op een ander vind ik. Nu voel jij je bijna schuldig omdat je zwanger bent terwijl dat 1 van de mooiste dingen is die je mee kan maken dat klopt toch niet. Het is niet jouw schuld dat hun zoveel verdriet hebben. Misschien moeten je broer/schoonzus hulp hiervoor zoeken zodat ze het misschien ooit een plekje kunnen geven.

Ik vind dat idee van meter zijn erg mooi dus begrijp me niet verkeerd wat ik nu ga zeggen.
Er is een maar... en die hangt af van hoe goed je haar kent.

Toen wij een tijd vruchteloos aan het proberen waren werd ik gevraagd om meter te zijn van het kindje van een goede vriendin. Ik vond het prachtig dat ze aan me dacht enzo.
Maar toen dat meisje geboren was, en iedere keer als ik haar zag , was het met veel liefde en tegelijk ook erg pijnlijk.
Iets om rekening mee te houden denk ik.
Het is hun rouwproces waar ze doormoeten en da s geen heel gemakkelijk. Misschien kiezen ze voor ervan weg te blijven ipv ermee geconfronteerd te worden en de pijn te ervaren. En misschien moet dat ook ok zijn, hoe jammer vervelend en triest dat voor jou is. Jij zal babygeluk hebben en zij moeten leeg verder namelijk....

Ik begrijp het ook allemaal hoor beertje .. maar ik wil me broer niet kwijt. . Weet hoe enorm hart je elkaar kan nodig hebben das nu net het punt.

Ja ik ben het wel eens met beertje
Ook niet slecht bedoeld van mij
Probeer er rekening mee te houden dat ze dan misvh afstand gaan nemen omdat het juist voor hun het beste werkt.
Je kunt nou eenmaal niet allemaal op dezelfde manier ergens mee omgaan
Of dingen verwerken.
Dit is waarschijnlijk helemaal hun manier 
Om de pijn te verzachten van het kinderloos zijn.
En ik zou uit mezelf al afstand bewaren ook omdat JK mij er dus persoonlijk erg ongemakkelijk onder zou voelen
Als ze telkens geconfronteerd zouden worden met mijn geluk wat voor hun niet is weggelegd.

Maar madelene ik wil heel graag met hun rekening houden en dat doe ik ook.
Maar wanneer mag mijn gevoel er ook even zijn.?
Snap Je wat ik bedoel?

ik vind juist dat jij er heel veel rekening mee houdt dat blijkt al uit dat je dit topic geopend hebt en er dus enorm mee bezig bent.

Klopt inderdaad .. thanxxxx

Ik snap heel goed wat je bedoeld Nicole
Wat ik bedoelde met rekening houden is
Dat je het ze laat verwerken op hij eigen manier.
En hopelijk draait alles dan vanzelf bij.

Dat hoop ik inderdaad ook madelene. .
Ik had altijd gehoopt en gedacht (jaren terug ) dat als ik haar erbij betrek ze kon genieten van mijn kindjes .. maar dat blijkt gewoon veel te zwaar.. het doet haar teveel pijn. Zo vreselijk triest je gunt iedereen een zwangerschap en een baby een kindje. . Vooral degene van wie je zoveel houd.  Haar hele leven draaide om kinderen. Ze werkte vroeger bij de een kinderopvang nu begeleid ze gezinnen waar alles niet zo goed gaat.. of jonge meiden met psychische problemen die zomaar zwanger zijn geworden en geen eens weten van wie.. die meiden leven een soort van achter gesloten deuren leven .
En dat doet ze zo knap. . Ze is hier zich hier helemaal in gaan specialiseren. 
Deze zwangerschappen kan ze beter handelen.  Die komen niet zo dichtbij haar eigen gevoel. 
Ze is nu 34 jaar.. en ondanks dat ze weet dat het niet gaat gebeuren. . Hoopt ze steeds als haar menstruatie eens een dag of twee uitblijft dat zwanger is .. en gaat dan weer door die hele emotionele achtbaan.  Ze hebben beide therapie gehad.. het is echt een wonder dat ze beide zo sterk zijn dat hun huwelijk er nog steeds is.. want dan hou je echt wel heel veel van elkaar. 
Tis wat .. momenteel zitten ze goed in hun vel.. en nu weet ik dat ik weer een korst van de wond aftrek ..

Nicole verschrikkelijk meid
Echt heel verdrietig allemaal.
En natuurlijk houd je al rekening met hun gevoelens dat blijkt ook zeker uit je berichtje 
Maar ik bedoelde het meer van op een manier van misschien kun je alvast proberen voorte bereiden toch hoe moeilijk ook te accepteren alvast voor je het ze vertelt dat ze dus afstand kunnen gaan nemen om er zo misschien minder pijn van te hebben voor zichzelf.
Zo heb je er misschien zelf ook minder pijn van.
Ik bedoelde het meer als hulp voor jou zodat je het probeert voor jezelf makkelijker te maken.
En ook voor hun.
Je bent een lieverd dat is zeker hoe je er mee zit .
Ik hoop dat je er uit gaat komen .

Thanxx madelene