Ik ben bekend met de hulpverlening. Ik weet dat ik weer in gesprek moet gaan. Zie nu alleen niet hoe. Heb geen oppas. Klinkt heel suf. Toch is dat voor mij een deal breker. Ook ervaar ik het leven momenteel als erg druk. Heb vooral behoefte aan rust en ontlasting. Mijn man is afgelopen weekend extra thuis geweest. Vond het heerlijk.
Ik bel met een vriendin als het mij te veel wordt. Zie haar niet meer sinds ik verhuisd ben. Afstand is behoorlijk. Op het moment helpt dat wel.
Ik weet dat ik er niet alleen voor sta, mijn man zusjes en schoonzus leven erg mee. Vangen de kinderen geregeld op als dat nodig is in het weekend. (De oudste 2) (heb4 kinderen).
Bedankt voor je lieve berichtje!