Wij hebben een zoontje van bijna 3,5 jaar oud. Nu is het bekend dat hij een spraakstoornis heeft en na deze zomervakantie zal hij ook naar Kentalis gaan voor extra begeleiding. Hij heeft al bijna een jaar extra begeleiding op de psz en gaat naar de logopedie. Zijn taalbegrip is overigens wel leeftijd accuraat.
Maar onze kleine man krabt, slaat, gilt vaak. Als wij hem iets verbieden moet ons meubilair het ontgelden.
Ik vind het lastig om het op papier te verwoorden omdat ik ook niet te negatief over hem wil doen.
Thuis is hij vaak bijna niet te hanteren. Hij luisteren niet tot slecht. Als ik hem wil knuffelen krabt hij mij of mijn partner. Ook andere volwassene en kinderen moeten het ook vaak ontgeldend. We hebben echt als zo vaak gezegd dat het niet mag maar het helpt niks.
Als we hem iets verbieden of zeggen dag iets niet mag moet zijn speelgoed of ons meubilair het ontgelden. Gooien met spullen, deuren, bijten op tafels en beuken tegen het traphekje. Nieuw is zijn kleren kapot trekken en spugen.
Hij zou het liefst willen dat we hem bijna continu engertainen, hebben we een keer geen zin gaat hij uit verveling dingen doen die niet mogen. Als we met hem samen willen spelen mogen we vaak niet meedoen en vindt hij het gezellig als we bij hem zijn.
Ik kijk s ochtends echt tegenop om hem uit bed te halen. Alles lijkt wel een strijd met hem. Buiten loopt hij gewoon ergens heen waar hij zin in heeft. Ik kan hem niet vertrouwen. Mijn vriend wilt niet meer met hem wandelen en mee naar de winkel lopen omdat hij dan zich misdraagt. Gelukkig is dat bij mij minder maar ik vind het wel fijn als hij hem af en toe meeneemt.
We begrijpen er niks van, het was een super makkelijke baby die na 2 nachten al doorsliep en bijna nooit huilde. Sinds zijn pubertijd is hij zo veranderd. Ik mis gewoon zijn babytijd.
Het vermoeden is dat zijn gedrag grote deels komt doordat hij zich niet kan uiten maar voor mij gaat dit wel heel ver. Ik merk aan mezelf dat ik nu een hekel aan hem en mezelf krijg. Ik voel me gewoon een mislukte moeder. Ik zou zo graag weer liefde van hem willen. En ja ik probeer hem liefde te geven maar merk dat ik dit steeds minder nog kan opbrengen.
Want gek genoeg gaat het op en neer. Soms gaat het 2 dagen goed en vervolgens is het weer helemaal mis.
Misschien zijn er meer moeders die hiermee zitten en zijn er nog goede tips.
Groetjes Dounoontje