Plots angst voor de bevalling - Zwangerschapsforum

Ik ben bijna 29 weken zwanger en sinds een week overvallen door angstige gevoelens. Bij een onderzoek van de gynaecoloog vorige week heb ik dermate veel pijn ervaren (tot tranen aan toe) dat ik steeds meer op ben gaan zien tegen de bevalling. Alleen al de gedachte dat er iets uit m’n baarmoeder geperst moet worden maakt me bang. Ik voel me super verantwoordelijk voor het gezond op de wereld zetten van onze (eerste) kleine, maar betwijfel of ik op dat moment niet in paniek ga raken. Ik heb tot nu toe deze angstgevoelens niet gehad en ben te nuchter om me te verdiepen in hypnobirthing. Over een aantal weken ga ik nog naar een informatie avond over borstvoeding en bevallen, maar daarmee heb ik al mijn voorbereidingen wel gehad. Wel ben ik me steeds meer aan het inlezen over het thuis bevallen in bad, maar of dat de angst die ik nu ervaar weg kan nemen weet ik niet.

Iemand tips?

Praat erover met je verloskundige. Ik kan alleen maar zeggen uit mijn ervaring dat ikzelf op het moment van bevallen nergens meer over nadacht. Was alleen gefocust op dat kind eruit persen, en ja dat doet zeer maar als je je focust op het persen is het te doen. Het moment dat ze eruit floepte voelde als een opluchting en de pijn was gelijk weg. Let wel ik heb het hier alleen over de persweeën.  De ontsluitingsweeen duurde mij te lang en na een paar uur heb ik een ruggenprik gevraagd omdat ik mezelf niet langer wilde pesten want ik moest nog een paar uur omdat de ontsluiting niet opschoot. In het ziekenhuis zijn er voldoende opties voor pijnstilling om de bevalling dragelijk te maken maar helemaal pijnvrij is het meestal niet

Hoi
Ik weet niet waar je wilt bevallen thuis of zh?
Ik kan je alleen vertellen dat als het eenmaal begint dat je je niet meer druk maakt om de angsten.. voor de pijn is er meestal mogelijkheid voor ruggeprik of roesje. 
Elke bevalling is anders het kan moeilijk gaan of makkelijk gaan. Kunst is om je mee te laten gaan op het moment dat zover is. Het kindje moet er op gegeven moment hoe dan ook uit of je wilt of niet. 1 tip probeer de weeen niet te vermijden maar accepteer dat je door moet gaan. 
Praat erover met je vk en misschien is in het ziekenhuis bevallen een meer geruststellende optie voor je..
Ik wens je veel succes! 

Hoi Pleun, jeetje, je bent al over je uitgerekende datum nu zie ik. Mocht het nog niet zover gekomen zijn, hou je dan vast aan mijn ervaring: Ik nam me voor de bevalling als mijn kindjes eerste feestje te zien. Ik was superlacherig toen we naar het ziekenhuis reden en bleef zo lang mogelijk zo blij als ik kon. We hadden een bad opgezet in het ziekenhuis, daar mocht ik de weeen in opvangen. We hadden allemaal waxinelichtjes meegenomen en leuke muziek. Mijn man filmde af en toe wat en we plaagden elkaar een beetje. De pijn was zeer goed te doen. De laatste keer dat ze me checkte had ik 5 cm ontsluiting, en toen ging het heel hard. Ik wilde graag zonder verdoving de hele bevalling doen, maar dacht na een half uur..."Hm... Oke, misschien toch een prikje". Dus ik uit bad, (aaauuuw) en ze checkte me nog eens, en wat bleek; ik was binnen een uurtje van 5 naar 10 gegaan en nog geen tien minuten later had ik onze dochter in mijn armen. Zo kan het ook  Veel geluk!