Hai Chipa,
Ten eerste gecondoleerd met het verlies van je dochtertje.
Ik ben helaas afgelopen December ook bevallen van ons zoontje met 22 weken. Ik kreeg 2 dagen ervoor last van mijn buik, dat bleken achteraf weeen te zijn maar dit wist ik niet. Toen de verloskundige kwam was mijn baarmoeder al zacht en moest ik meteen naar het ziekenhuis waar ik te horen kreeg dat ik al ontsluiting had. Ze hebben nog geprobeerd om alles te stoppen met weeenremmers maar dat heeft niet mogen baten. Ons zoontje is toen de volgende dag geboren en heeft nog eventjes mogen leven.
Helaas is er net zoals bij jou ook geen oorzaak uit gekomen en dat kregen we ook al meteen te horen toen alles gebeurde, dat we niet moesten rekenen op een antwoord. Er was geen infectie gevonden niks en omdat ik dus al zo hoog in de weeen zat konden ze niet achterhalen of mijn baarmoedermond afstand verkort was, wat mogelijk de oorzaak zou kunnen zijn. Wij kregen te horen dat wij gewoon pech hadden gehad en dat dit je kan gebeuren.
Als ik ooit weer in verwachting mag raken krijg ik progesteron injecties vanaf 16 weken wat alles op de plek zou moeten houden en zo nodig wordt er een bandje in mijn baarmoeder geplaatst.
Ik snap heel goed dat je met heel veel vragen zit , dat heb ik ook en ben er heel onzeker door geworden omdat je helemaal terug gaat denken , wat zou het kunnen zijn geweest? Mijn zwangerschap verliep ook goed en had weinig klachten en mijn zoontje was ook helemaal gezond, hij was ook nog door een scan geweest maar konden niks vinden.
Ik hoop dat je hier iets aan hebt, ik kan je helaas geen antwoord geven op wat dus de oorzaak is maar wou toch mijn verhaal graag delen
Liefs, en heel veel sterkte! Xxx