Herhaalde miskramen - Zwangerschapsforum

Hallo!
Moet hier even mijn verhaal kwijt en het zou deugd doen om met mensen te praten die dit ook hebben meegemaakt en ev tips of zo te krijgen. 
In januari was in zwanger van mijn 2 de kindje (heb al een kindje van bijna 2) en op de echo eind februari gezien dat het vruchtje was gestopt met groeien aan zes weken, begin maar curettage gehad. Eind juni was ik terug zwanger, heel blij natuurlijk, voelde me ook terug erg zwanger. Vorige week terug echo, moest dan 9 weken ver zijn maar het vruchtje was terug gestopt met groeien aan 5-6 weken. 
Deze week curettage gehad en nu voel ik mij enorm leeg. Ik weet dat ik moet gelukkig zijn omdat ik al een kindje heb maar verlang zo naar een nieuwe baby. 
Na de miskraam in februari hadden we zoiets van oké is jammer maar pech, nu heb ik zoiets van 2 maal na elkaar?! 
Ik ben erg bang als ik nog maals zwanger wordt dat het terug misloopt. 
Mijn partner en ik moeten ook ons bloed laten controleren binnen enkele weken dus vraag me ook af wat ze daar zullen onderzoeken...

Hoi Lola, ik heb het helaas ook meegemaakt. Ik was vorig jaar juni zwanger en heb toen met 8 weken een mooie echo gehad en met 10 weken hoorde ik dat het vruchtje gestopt was met groeien met 9 weken. Alsnog een spontane miskraam gehad 2 dagen na de echo.In maart weer zwanger en met 6 weken spontane miskraam. Toen hebben wij ons bloed laten testen, chromosomen onderzoek, dit was allemaal goed. Na 10 weken zou er bij mij een bloedstollings onderzoek enzo gedaan worden, maar ben gelijk weer zwanger geraakt. Dus dat is nooit meer onderzocht. Vrijdag ben ik 21 weken zwanger en heb morgen de 20 weken echo, vind het nog steeds erg spannend. Ook omdat ik tot 14 weken regelmatig wat bloed verlies heb gehad.
Ik hoop dat het je snel gegund is ! En die leegte begrijp ik helemaal 

Lieve sweet en lies,
Bedankt voor jullie reacties en proficiat met jullie zwangerschap! Ik duim mee voor jullie dat alles verder vlot verloopt!
Het is inderdaad zeer dubbel omdat zovelen moeite hebben voor hun eerste kindje dus weet ik niet goed, mag ik nu triest zijn omdat mijn tweede niet lukt? Mensen lijken het vaak niet te snappen en verwachten dat je snel weer op de been bent. 
Ik ben ook erg in twijfel of ik wel of niet die onderzoeken wil... het liefst wil ik zo snel mogelijk verder proberen!
Ik vind het heel erg dat jullie dit ook hebben moeten doormaken maar het doet ergens ook wel deugd dat ik mij niet zo alleen voel en ook om te lezen dat het bij jullie een positief vervolg kreeg. 
Liefs

Hey Lola, hier ook 2 miskramen achter elkaar gehad. April 2016, eerste echo kloppend hartje en de tweede niet meer. Met curettage tot gevolg. Tweede x januari 2017, die spontaan opgang kwam. Hier werd ook gezegd is gewoon pech, zou ook pas onderzoeken krijgen na de 3e keer. Gelukkig bleek dat niet nodig want 2 maanden erna wederom zwanger en heb ik een zoontje gekregen.

Ik vind dat je gewoon verdrietig mag zijn, of 't nu je 1e of 4e is oid maakt geen verschil in mijn ogen, die kinderwens is er nu eenmaal. 

Nee je gezin is nog niet compleet. die opmerkingen soms ow je heb er gelukkig 1 lopen maar dat wil niet zeggen dat het niet minder pijn doet.. sommige zijn echt zo niet tactisch!! En nee mensen snappen het pas als ze de andere kant hebben meegemaakt. ze kunnen nog zoveel zeggen en zoveel doen maar als je het niet hebt meegemaakt weet je niet waar je het over hebt...... ik deelde mijn verhaal met een vriendin, waarop zij antwoordde ow wij zijn net begonnen en ja ik hoop dat het sbel lukt. Hallo ik deel mijn verhaal en dan zeg jij dit... niet heel handig.!! 
Ik zou als jij je er goed bij voelt gewoon proberen blijven ik heb er zelf bewust voor gekozen om na de laatste miskraam 2 x ff normaal o  ongesteld te worden.. dat was echter maar 1 x geworden. 

Ik hoop dat je binnenkort kan gaan genieten. en zeker ben je niet alleen. Het is vaak zo'n onder geschoven kindje.... 

Ik heb het ook mee gemaakt 
Maart vorig jaar een echo met 12 weken en geen kloppend hartje , aangezien het niet vanzelf  kwam dit opgewekt met pillen , oktober vorig jaar weer zwanger maar met 8 weken weer geen hartactie opgewekt met pillen alleen kwam niet alles er uit wat dus pas eind november een curretage werd ,  bloedonderzoek gedaan maar hier kwam niets uit .. dus bleef ik mezelf afvragen wat is het toch .. wat doe ik fout wat is er met mijn lichaam ...
een bloedonderzoek stelt niet veel voor ook hebben wij een chromosoon onderzoek laten doen , ik vond 6 weken wachten wel heel lang ! uit eindelijk kreeg ik midden januari mijn eerste menstruatie weer midden tussen alle onderzoeken door .. 28 februari had ik weer 2 dikke streepjes en ben nu 27.4 week zwanger !! 
Ik hoop voor jou dat het ook snel komt & probeer er rustig onder te blijven hoe frustrerend het ook is ..
stress is niet goed voor je als je zwanger wilt worden 
Hopelijk kunnen we snel lezen dat ook jij een geweldige moeder mag worden succes xxxx

Dank jullie voor jullie reacties allemaal!
Wow, jammergenoeg hebben dit al meer mensen meegemaakt dan ik had gedacht
11 jaar geleden (toen ik eigenlijk totaal nog niet klaar was voor kinderen) ook al een miskraam gehad met een vorige partner. Dus je weet wel in je achterhoofd dat het kan gebeuren. Dan een kindje. En dan maak je dit nog eens mee. Toen dacht ik van ok dat is pech hebben. Maar dat dit 2x na elkaar kon gebeuren en zo kort op elkaar dat had ik nooit gedacht. 
Bij mijn miskraam in februari kreeg ik van mijn lichaam allerlei signalen dat het niet goed zat, dus dat maakte het wat makkelijker om de klop op te vangen. Maar nu, ik voelde me superzwanger, misselijk en gespannen borsten, zelfs tot een dag na de curettage voelde ik me nog erg zwanger. Daarom des te meer dat ik dacht dat het nu wel supergoed zat. Ik ben ook een beetje het vertrouwen in m’n lichaam kwijt wel...
Jammer dat de natuur zo hard is soms maar ik probeer te denken dat het allemaal wel zijn redenen heeft. 
Ik zit nu een weekje thuis, thuisgezet van de gyn, en denk dat ik wel sterk genoeg zal zijn om volgende week terug te gaan werken. Hoe lang zaten jullie thuis na miskraam/curettage? Sommige momenten voel ik me echt wel ok en denk ik, ik zou beter aan het werk zijn. Maar andere momenten voel ik me echt heel beroerd (lichamelijk en/of psychisch) dat ik denk dat het wel best is dat ik even thuis blijf. 
Bedankt allemaal voor de lieve reacties en doet me echt heel veel deugd om te lezen dat het een positieve draai kan krijgen. 

Ik vond de opmerkingen ook heel erg pijnlijk. Je bent nog jong genoeg, jullie zijn gezond, jullie tijd komt nog wel.. maar het kindje was zo gewenst, je gaat gelijk een heel toekomst beeld zien en dat wordt zomaar afgepakt.

De eerste miskraam was ik 4,5/ 5 weken thuis, maar dat komt omdat ik na de miskraam gelijk zomervakantie had. Heeft erg lang geduurd voordat ik dit een plaatsje kon geven. Was de eerste keer raak, en na de miskraam wilden we liefst zo snel mogelijk weer zwanger raken dat de menstruatie steeds als een enorme klap kwam. De tweede miskraam was van zaterdag op zondag nacht en ben toen maandag gewoon gaan werken. Ik vond de tweede miskraam ook erg verdrietig, maar mijn gevoel zei van begin af aan dat het niet goed was, en geen hartactie gezien, dat speelde ook wel mee dat ik de tweede miskraam beter en sneller kon afsluiten.

Anderen zijn idd totaal niet tactisch daarin, enja die opmerkingen hou op zeg.. Zelfs de vraag gekregen na de 2e x of we niet even zouden stoppen met proberen.. Ehm excuse me? Dat is volgens mij aan ons en niemand anders. Er rust ook nog steeds een groot taboe op miskramen. Terwijl zoals je ziet net als hier, het gebeurd zooo veel!

Ik had 't juist andersom lola, eerste zwangerschap op en top zwanger gevoel zelfs dagen al dan niet een week nog na de curettage, 2e x voelde ik al vanaf t begin dat het niet klopte, en dat bevestigde de echo dus. Dat vertrouwen in je lichaam krijg je uiteindelijk stukje bij beetje weer terug, maar ook dat heeft echt tijd nodig.. Ik ben tot 25+- wkn echt bang geweest hem alsnog te verliezen, want een mk hakt er nu eenmaal in. Ik ben na de curettage ongeveer 1,5 week thuis geweest, maar ik ging ook kapot van de pijn. Na de spontane mk ook zoiets maar toen verloor ik weer veel bloed 

Heel stom ben ik na mijn curretage een half liter bloed verloren en ben ik na 4 dagen weer begonnen.. dat was niet heel slim. Dus toen nog een week thuis gebleven ijzer mineralen genomen en toen 2 uurtjes per dag en zo opbouwend...

Neem je tijd en rust! Afleiding is daarna ook weer goed.

lola heel erg dat je het 2 keer achter elkaar hebt moeten meemaken.
Zelf heb ik het helaas 14 keer meegemaakt en dus 12 keer achter elkaar en 2 keer met tussenpozen. die 12 waren allemaal vroege miskramen. en 1 een MA met 9.2 en  1 na de ivf.. 
hopelijk ben je snel terug zwanger.. ( en blijvend) heel veel succes.

Hallo allemaal
Ja ik zal nu ook even thuis blijven tot maandag en even aankijken hoe ik me voel. Gisteren had ik echt een slechte dag maar vandaag voel ik me al veel beter en probeer ik positief te denken. Net gehoord dat mijn vriendin zwanger is en dacht dat ik me er slecht ging bij voelen maar ben echt heel blij voor haar. 
En Lotus, wat vind ik dat erg voor je, 14 keer moeten meemaken  Sterk van je dat je niet opgegeven hebt, want ik zie dat je nu zwanger bent, proficiat! Wordt het je eerste kindje of heb je al kindjes? 

Lola ooh meis ik snap echt super goed dat dat rot voor je is. Je vriendin zwanger en jij die al even bezig bent. Ik hoop echt dat je snel een positieve test in handen hebt
Ik ben sterk gebleven omdat ik veel steun heb gekregen van het forum hoor. Wat een lieve meiden. Echt
Het is niet me eerste kindje. Het zal me vierde kindje worden. 

Hoi Lola,
Ik heb vorige week te horen gekregen op weer een miskraam. Nu ik ben nog aan het wachten, hopelijk wil het zelf nog komen omdat ik tegen een curettage op zie.
Mijn eerste zwangerschap (2010) ging gelijk niks maar voor een tweede (2015 eindelijk gelukt) was het heel wat anders 3x is het toen mis gegaan. Alle onderzoeken gehad en er was niks mis. Toen heb ik asaflow en ustragastan moeten nemen.
Nu beslist voor een derde te gaan en nu loopt het weer mis met 8 weken en met de medicijnen. Ik weet het nu ook niet meer. ik ben mijn lichaam soms zo aan het haten omdat je het zelf niet kunt vertrouwen en verkeerde signalen geeft. 
Momenteel heb ik er genoeg van en heb ik besloten om het zo maar te laten zoals het nu is en te genieten van mijn 2 gezonde jongens.

Lotus 14 miskramen. Amaai moet u bewonderen!!!

Tulpke wat een nare situatie, ik hoop dat gauw de ma doorzet. Het is een hele impact. En nee hoor bewonderen hoeft niet. Ik ben echt door een hell en terug gegaan. Ik geloof dat blijfschap en verdriet zeker t afgelopen 1 1/2 jaar heel dicht bij elkaar lagen. En geloof me. Mentaal zat ik er echt doorheen. Maar dit forum is echt super  zoveel lieve vrouwen. En geloof me maar als ik zeg dat het zoo moeilijk was wanneer er dan weer een paar de nod doorwaren naar de zwangeren en daar bleef ik weer achter met eerst positief getest soms zelfs met pregnant erop en dan liepen die klote testen weer af  wat een verdriet vreselijk. Maar nu mag ik me gelukkig prijzen . 
Ik begrijp dat u er mee gaat stoppen dat snap ik ook heel goed. Sterkte met uw verlies. 

Tulpke57 erg hé en ook dat wachten tot het afkomt. Mijn vorige miskraam wou ik ook wachten maar kwam na een week niet door en toen curettage gehad. Deze week vroeg de gyn aan mij wat wil je doen en ik heb gezegd dat ik er zo snel mogelijk wou vanaf zijn dus direct naar het dagziekenhuis mogen gaan voor een curettage. Dit valt op zich wel nog mee vind ik. Bij mijn miskraam 11 jaar geleden moest ik pillen opsteken om de miskraam op te wekken en vond dit heel traumatisch en dan alsnog een curettage gekregen. 
Het is hard maar we moeten erdoor en inderdaad wat een lieve meiden en lieve reacties die je echt helpen. 
Lotus, ik dacht van te voren ook dat ik het ging moeilijk hebben als ik ging te horen krijgen dat m’n vriendin zwanger is maar toen ik daarnet het nieuws kreeg had ik het niet moeilijk en ben nu echt heel blij voor haar (heeft er ook al een traject opzitten). 

Inderdaad het forum is heel fijn ook omdat ik er niet echt over wil/kan praten met andere, omdat zij meestal niet weten waar over ze praten.
Pillen heb ik zondag ook geprobeerd maar met nog geen resultaat, een beetje krampen maar meer niet. Als het niet lukt is het dinsdag bellen voor donderdag een curettage. Laten we duimen dat dit niet nodig is. Dan is er toch nog iets goed. Ik probeer net als bij zwanger worden er niet aan te denken, want dan lukt het meestal.
Lotus emotioneel is het inderdaad zeer zwaar. Het vreemde is wel dat ik bij deze zwangerschap er minder last van heb. Is dat omdat ik er nu al 2 heb of omdat ik er minder aangehecht was omdat je weet dat het mis kan gaan.

@tulpke,
ik weet niet of het is omdat je al 2 kinderen hebt ik weet alleen dat je het verdriet op gegeven moment niet meer toe laat.. Ik merk zeer zeker in deze zwangerschap dat ik heel heel erg emotioneel ben.. Veel erger dan in welke zwangerschap dan ook.. 
Ik hoop dat het vanzelf op gang komt meis.. sterkte..

Hoi dames,
Even een tijdje geleden, ik ben net nog eens langs geweest bij de gyn mijn miskraam is dus nog steeds niet ok. Heb nu toch maar een afspraak gemaakt voor een curettage. Ik zie er tegen op maar het wachten is mij echt te veel aan het worden. Laten we hopen dat het tegen volgende week woensdag toch beslist heeft om vanzelf te komen.
This k*t mijn lichaam. sorry voor de taal. Je lichaam wil niet zwanger zijn maar het wil het ook niet los laten.
This echt stom. Dat het maar snel volgende week woensdag is en we het eindelijk kunnen afsluiten.

Wat ontzettend vervelend tulpke!! Is er uberhaupt iets gebeurd? Bloedverlies ofzo.? Ik heb toen een week gewacht... maar kon het niet meer aan.... vreselijk dat wachten!! Een curretage is niet wat je.wilt maar helaas wel moet! Sterkte!! 

Tulpke wat vreselijk voor je. Ik hoop echt dan dat je na woensdag weer vooruit kan gaan kijken  sterkte 

Hoi,
Woensdag nacht is het eindelijk begonnen. Heel veel krampen ik heb een 2 tal uren op de wc doorgebracht. Ik denk of ik hoop dat alles nu weg is, het was veel stolsel en groot. De dag erna rond het zelfde uur terug krampen en toen zijn er nog wat kleinere stolsels gekomen. Woensdag op controle maar ik vermoed dat alles nu eindelijk terug in orde.

Wel misschien een fijne gedachten dat het vanzelf op gang is gekomen? Sterkte ermee tulpke!

Helaas is het toch nog een curettage geworden eergisteren. Nu kunnen we eindelijk het hoofdstuk afsluiten. Nu ze hebben het wel opgestuurd voor onderzoek. Ben er wel een beetje nieuwsgierig naar.