hoi dames ik ben kevin gelukkig getrouwd we hebben 3 kindjes maar ik heb een probleem en weet me geen raat meer - Zwangerschapsforum

hoi dames ik ben kevin ik ben gelukkig getrouwd en heb 3 kindjes 2 zoontjes en 1dochtertje
nou heb ik alleen 1 probleem ik ben huisman ik zorg voor de kindjes en verzorg het eten
want mijn vrouw werkt ze zit in de beveiliging de opvoeding en het huishouden komt dus op mij neer .
ik maak de kinderen wakker kleet ze aan doe ze snel in bed en maak ondertussen hun lunch klaar voor school voor tussen de middag pak hun tasjes in en breng ze naar school .
mijn vrouw licht dan nog op 1 oor vanwege de nachtdienst die ze heeft gedraaid savonds maak ik het eten doe ik hun pyamatjes aan leees een verhaaltje voor en stop ze in
mijn vrouw werkt dan en heeft dan ook de nacht dus komt pas om 4 uur in de ochtend weer thuis . het is voor mij stresvol maar ik houd zielsveelveel van onze kindjes en doe het met liefde zij brengt tenslotte het geld ze werkt ook hart met al die nachtdiensten .
alleen nu komt mijn paniek zei wilt graag een 4 de kindje ze wilt niets liever
alleen dat betekent dat de zorg natuurlijk op mijn schouders terecht komt en ik heb het al druk genoeg met onze 3 koters
de gedachten van nog een 4 de geeft mij een benouwend gevoel een druk voel ik erbij
zei vind dat ik het voor haar moet doen omdat haar wens voor een 4 de heel groot is
maar zei heeft het natuurlijk makkelijker want zei werkt en ik doe practies alles in het huis en met de kindjes
nu weet ik mij geen raat ik wil hier geen ruzie om maar hoe praat ik dit uit haar hoofd
ik wilden dit aan jullie vragen aangezien jullie vrouwen zijn en meschien beter weten hoe ik dit met haar zou kunnen bespreken op een manier dat ze mij begrijpt
zonder ruzie.
ik vind het raar om dit met mij vrienden te bespreken dus vandaar dat ik het hier doe
groeten kevin

je moest ze zijn*

hoi naatje wij hebben 2 zoontjes van 3 en 4 jaar
en ons dochtertje is 1 jaar ik wil trouwens echt apsoluut geen 4 de erbij omdat dus alle zorg op mij terecht komt
aangezien mijn vrouw dus werkt

ik heb het er nu al vreselijk druk mee en als ik dan bedenk dat zei natuurlijk nachtdiensten draait en ik met de nachtvoedingen zit
de eerste maanden geegt mij dat een verstikkend gevoel ik snap wel dat mijn vrouw er anders tegen aan kijkt zei heeft die last niet maar zij werkt weer hart buitenshuis natuurlijk
nu wil ik er geen ruzie over krijgen maar wil wel dit uit haar hoofd praten
en dat ze zich ook verplaats in mij
hoe zwaar het voor mij zal worden
groetjes kevin

Misschien een mama dagje inlassen? Dat zij de zorg voor een dag of twee opneemt of praten over een nakomertje. Dat wanneer de jongste naar school gaat (dus als je meisje 4/5 is) beginnen met mama's kleintje. Een idee uit een vrouw haar hoofd praten is het moeilijkste wat je kan proberen  misschien een andere manier van aanpakken.

dank je naatje voor je advies en daar hat ik nog niet aan gedacht
heb ik het ijgenlijk nooit met haar over gehat een mama dagje
een top iede echt dat zou voor mij al een berg schelen
en het zou inderdaad relexer zijn als mijn dochterje op school zou zitten om dan aan een volgend kindje te beginnen dan heb ik meer tijd voor de baby als zei werkt.
en is ze meschien ook wat rustiger op die leeftijd want nu is ze heel druk
echt een pittig meisje.
ik zal het voorstellen aan mijn vrouw
heel erg bedankt groeten kevin

succes!
xxx

dank je naatje
nou ik ga snel naar mijn kleine meid want ze is wakker geworden

Als jij echt geen 4e wil niet doen!! Een mama dag lijkt mij voor zowel jou de kinderen en je vrouw geen verkeerd ding. Juist alleen maar goed!! Als ik het goed lees ziet je vrouw de kinderen ook erg weinig. Heeft ze altijd nachtdiensten? Ik zou echt niet voor een 4e gaan en vind het eerlijk gezegd nogal raar dat je vrouw vind dat jij het voor haar moet doen omdat het haar grootste wens is. Dit ook omdat ze eigenlijk geen zorg heeft voor de kids en het huishouden. Bij de meeste gezinnen is het omgekeerd, en de vrouwen vinden dan meestal dat de man meer moet doen. Ga ook eens kijken of zij niet wat kan overnemen. Wij vrouwen zijn van mening dat de man na het werken ook echt nog wel wat kan en mag doen met de kids en in het huishouden. Voor jullie is dat niet anders.

hoi beertje bedankt voor je reactie het is inderdaad zo dat mijn vrouw de kinderen
weinig ziet.
ze heeft ook vrijwel altijd nachtdiensten vandaar ook dat ik een 4 de kindje niet zie zitten
ik heb mijn handen al vol aan de rest van de kinderen.
bij al onze kinderen in het begin toen ze pas geboren waren dus een paar maanden kon ik er uit voor de nachtvoedingen
omdat zei moest bijkomen van haar nachtdiensten .
2 nachtvoedingen waren voor haar de rest van de voedingen kwamen op mij terecht
ze wilden ook niet ouderschapverlof anders hat het voor mij wat gescheelt
ik ga het er vandaag nog met haar over hebben want dit weekend was ze te moe om het er over te hebbben groetjes kevin

Ze wou geen ouderschapsverlof? Hmm ik als moeder vind het raar. Ik ben het liefst bij mijn kinderen. Dat is natuurlijk voor iedereen verschillend. Ik zou echt duidelijk aan geven dat jij het niet wilt. En het vooral niet voor haar doen. Hoe zijn de kinderen er onder dat zij hun mama zo weinig zien? Heel veel succes met het gesprek!

de kinderen missen haar vaak vooral ons dochtertje
dat is meestal bij het slapen gaan warneer ik hun het laatste verhaaltje heb voorgelezen
en het tijd is om te slapen begint fay ons dochtertje om mama te vragen dan bel ik haar en laat haar weltrusten zeggen .
verder zijn ze het wel gewend want het is immers zo vanaf het begin
het is vaak zo dat warneer ze een keer een middag vrij is dat de kinderen dan al hun verhaaltjes kwijt willen van wat ze meemaken op school en dan maken ze bijna ruzie wie er het eerste op haar schoot mag
omdat ze er zo weinig is willen ze gelijk alles tegelijk aan haar kwijt ze pakken als het ware hun kans
alleen komt het sporadis voor dat ze vrij is en als ze vrij is licht ze te slapen want ze heeft zo hard gewerkt
wat mij wel vaak lichtelijk iriteert want dan denk ik nu ben je eindelijk vrij en nu hebben ze nog niks aan je omdat je slaapt
ik vind dat dan lullig tegenover de kinderen
ik ken de kinderen wel beter dan haar ik weet wat ze lusten of niet of dingen over school omdat ik ze altijd breng en haal.
dat is vaak op een verjaardag als ze er al bij is dan vragen vrouwen weleens wat over onze kindjes en dan moet ze het aan mij vragen omdat ik ze natuurlijk beter ken
dan zie je vrouwen vaak raar kijken
maar ze zijn wel gewend aan mij als ze gevallen zijn willen ze door mij getroost worden
en niet door haar dan roepen ze papa
maar goed ik hoop niet dat we er ruzie om krijgen want ik doe al alles
ik hoop dat ze het ook ween beetje waardeert en dat ik eerlijk kan zijn over dat ik een 4 de niet zie zitten
ik zorg nu met alle liefde voor onze kindjes ook al is het zwaar en druk zo is ons leven nu eenmaal zei werkt ik verzorg de kindjes.
maar een mama dag zou niet verkeerd zijn
dank je beertje voor je bemoediging en je steun
groeten kevin

Jeetje, ik schrik er best wel van hoor. Andersom gezien zouden de mama's klagen dat de kinderen eigenlijk geen vaderfiguur hebben. Bij jullie is het geen moederfiguur. Ik vind persoonlijk dat daar toch echt verandering in moet komen. Al is het niet voor jou, maar voor de kinderen en voor je vrouw. Dat ze niks van de kinderen weet ligt aan haar. Zij kan het ook vragen, of er een keer voor kiezen een middag vrij te zijn en dan niet te gaan slapen. Misschien een idee om een over en weer schriftje te maken? Zo kunnen jullie de dag kwijt, en mama daar op reageren. Toch een stukje communicatie.


Die mama dag moet er echt gaan komen. Ik denk nog het meest voor je vrouw.

Laat je even weten hoe het gesprek gegaan is?

Vind het trouwens super dat jij als vader de opvoeder bent!! Nu mama er wat meer bij.

dank je beertje ja weet je het is zwaar ook al geniet ik natuurlijk wel van mijn kinderen
het is zwaar en vooral onze fay is een druk pittig meisje
het is inderdaad bij ons andersom vrienden van mij verklaren mij ook vaak voor gek
ik moet wel eerlijk bekennen dat ik diep respect heb voor vrouwen die alles thuis hendelen
en waar van de man niks doet ik kan mij heel goed in die vrouwen verplaatsen juist omdat ik ook in zo situatie zit
mijn zusje bijvoorbeeld doet ook practies alles koken huishouding
ik stond daar vroeger niet zo bij stil maar nu ik zelf zo leef kan ik mij erg goed in vrouwen verplaatsen en hoe druk ze het hebben
mijn vrienden hebben dat niet
maar goed ik ben blij met jou berichtje je hebt mij echt aangemoedigd om het er eens goed met haar over te hebben en door jou berichtje zie ik ook in hoe belangrijk het is voor de kinderen als mijn vrouw meer tijd met ze doorbrengt en meer bij ze is
toch goed om het eens van een vrouw te horen jullie komen toch met dingen goede punten waar je als man niet zo snel op komt
en ook een top ide over zo schrifje is ook overzichtelijk met afspraken

hoi kevin, 

ik ben het echt met de dames hier eens, wat ze naar je getikt en gestuurd hebben, 
die mamma dag is helemaal nog niet zo een gek idee, en weet je misschien is je vrouw der eigen er ook niet zo van bewust hoe zwaar het wel niet voor jouw ook allemaal is..

maar mag ik wat vragen ? heeft zei dit misschien ook zo meegemaakt in haar jeugd, of misschien ook wel een hele andere opvoeding gehad enz.. 
ik vind dit eigenlijk toch wel heel gek om te horen.. dat zei de kinderen niet zo goed kent enz.

voor jouw echt petje af dat je het allemaal zo oppakt  en dat je zo voor je kindjes gaat enz, kunnen ook een hoop andere nog van leren...

p.s zal ik je is wat zeggen, je vrouwtje moet trots op je zijn, ze moet meer tijd vrij maken voor jullie weet je hoezo, het is namelijk een wonder om een kindje te mogen krijgen..
ik zeg dit omdat ik namelijk nog steeds geen kindje heb, waar ik hard voor bezig ben..dat is me grootste wens  en jouw vrouw heeft het, en eigenlijk ben jij de gene die moeder en vader speelt  vind ik erg 

ik wens jouw heel veel geluk met je kindjes..
en hoop dat je vrouw heel gauw gaat veranderen, want mijn mening is dat dit gewoon echt niet door de beugel kan..

greetz bianca

JA eens met Beertje

laat ons weten hoe het gaat!

Hoi Kevin.

Hoe is het gesprek gegaan?

Ja ben ook erg benieuwd .. 

Groetjes

hoi bianca ik lees net jou berichtje
ten eerste wil ik jou en ook de andere dames bedanken voor jullie medeleven
en steun.
om antwoord te geven op je vraag mijn vrouw heeft vroeger in haar jeug op jonge leeftijd haar moeder verloren  ze was toen  5 jaar
en hat het daar toen heel moerlijk mee ze schijnt ook altijd een spontaan open kind geweest te zijn
maar volgens haar vader is ze toen verandert ze sliep niet meer ze werd heel gesloten en op school in de kleuterklas ging het toen ook slecht met haar
haar lerares vertelden haar vader dat ze vaak stil in een hoekje zat niet wilden spelen en ook niet meer sprak en savonds stond ze vaak bij de buiten deur en zei dan ik slaap niet want ik wacht tot mama terugkomt en dat deet ze wel tot haar 7 de jaar
dit heeft mijn schoonvader mij allemaal vertelt hij hoorden haar vaak ijgenlijk elke nacht huilen in bed .
het was voor haar vader ook niet makkelijk en het deed hem erg zeer vanbinnen dat zijn kleine meisje zo verandert was hij hat ook opeens geen contact meer met haar ze wilden niet meer met hem knuffelen of praten ze sloot zich voledig af voor hem en de wereld om haar heen
toen is hij toen ze een jaar of 11 was hertrouwd maar met een vrouw die het niet zo op kinderen hat
en pas later kwam hij erachter dat die vrouw haar slecht behandelden hij werkten savonds en zei was dan bij haar
dus hij hat het in het begin niet zo door maar pas later
hij vond het verschrikkelijk toen hij er achter kwam die vrouw was ook erg jaloers op de band die zei met haar vader hat toen hij daar achter was gekomen is hij meteen gescheiden .
maar goed dus dat is ijgenlijk haar jeugd geweest en nu heeft ze het wel een plekje kunnen geven
trouwens Bianca wat moet het ook moerlijk voor jou zijn dat je zo moet vechten voor een wondertje veel sterkte daarmee en dat je wens maar snel in vervulling mag raken
bedankt dames voor jullie adviesen en jullie steun
en ik zal jullie wel laten weten hoe het gesprek verlopen is
groeten kevin

Hey kevin, 

Bedankt dat je even terug heb gereageerd, en bedankt dat je zoiezo je verhaal met ons wil delen, ik zal je zeggen wat ik  erop dit moment van denk nu dat ik dit weet allemaal..

Ik denk echt dat zei ( je vrouw ) het heel zwaar heeft gehad in haar jeugd, en vind het heel erg om te horen dat haar moeder op zo een jonge leeftijd al bij haar is weg genomen, en ik denk ook dat daar het punt zit, dat zei afstand houd van haar kindjes, want ze wil niet dat haar kinderen mee maken wat zei heeft mee moeten maken, en nou is het erg makkelijk om te zeggen van maar dan hoort zei haar kinderen extra liefde te geven, tuurlijk kan ik ook zeggen, maar weet je doe het maar is, met in je achter hoofd mijn moeder is vroeg gestorven, als ik ook bij jullie word weg gehaald, voelen jullie wat ik heb gevoeld, en ik denk dat zei dat haar kinderen maar ook jouw zeker niet wil aan doen, omdat ze weet hoeveel verdriet haar vader heeft gehad toen haar moeder overleed  
Ik vind het eigenlijk echt een treurig verhaal.. 
Vind het toch ook wel erg zielig voor haar.. 

Wat ik al zei ik denk dat ze echt bang is dat wanneer ze straks een hele band met de kindjes heeft, dat ze denkt ook weg getrokken te worden uit het leven  ik weet niet, maar op de een of andere manier raakt het me, en vooral door haar jeugd... 

Ik wens je heel veel sterkte, want eigenlijk is dit heel moeilijk.. 
Bedankt voor je medeleven, en ik hoop ook gauw een wondertje te mogen dragen 

Groetjes Bianca 

Als je vrouwtje wil praten, als jullie gesproken hebben, ik sta ervoor open, en helemaal als ik iemand ermee kan helpen ..

Ik heb nog niet eerder gereageerd maar wel alles gelezen...

Ik denk dat wat Bianca1986 zegt helemaal waar is.

Je vrouw heeft zelf zoveel moeten doorstaan en verwerken als klein meisje dat ze waarschijnlijk "gewoon" haar kinderen op deze (haar) manier beschermt voor wat er ooit op een dag zal komen.
Daarnaast heeft ze (sinds ze moeder is) natuurlijk nooit haar moeder om raad kunnen vragen, misschien is dat hetgene waar zij zichzelf mee beschermd. Dat ze niet weet hoe het moederschap werkt en er eigenlijk voor wegloopt... bang om fouten te maken misschien? Ze heeft niet heel lang haar moeder gehad om te ervaren hoe leuk en gezellig het kon zijn.. tenminste dat heeft ze ongetwijfeld wel ervaren maar simpelweg verdrongen..  niet thuis zijn is misschien voor haar dé manier om de pijn te ontlopen.

Het lijkt mij voor haar zeer verstandig om eens met een psycholoog om tafel te gaan, met jou erbij om de situatie te schetsen en dat zij daarna gesprekken blijft houden om alles voor zichzelf te verwerken. Ik heb namelijk niet het idee dat er een verwerking heeft plaatsgevonden.

En nog een kind erbij? tja, ik snap helemaal dat je dat niet ziet zitten in jullie situatie, niet nu in ieder geval, maar hopelijk beseft ze dat het heel belangrijk is voor jullie kinderen, voor jou en haarzelf om alles te verwerken en een band te creëren met jullie kinderen. En daarnaast lijkt het mij goed als jullie met regelmaat samen een avondje doorbrengen zonder de kinderen. Allebei ontladen en opladen...heel belangrijk!

Heel mooi verwoord precious86  

Ik denk inderdaad dat ze al haar pijn en verdriet heeft weg gestopt, bang om haar ware ik te laten zien, bang om haar echte emoties te tonen, want op het moment dat ze der eigen helemaal open stelt, dan is ze kwetsbaar, en misschien wel kwetsbaarder als dat ze ooit geweest is.. 

Misschien is dat inderdaad de oplossing, praat met mensen die verstand ervan hebben, die er zijn om haar ( jullie ) te helpen in deze lastige situatie.. 
Ik denk dat ze het zoiezo nog geen plekje heeft gegeven, en denk dat ze elke dag nog aan alles terug denkt, dit omdat ze er nog steeds geen vrede mee heeft.. En begrijp me noet verkeerd want het is verschrikkelijk zo jong en dan al dat mee moeten maken, wat er allemaal wel niet in dat koppie is om gegaan, is gewoon erg als ik eraan denk, maar door er over te praten kan ze het misschien wel een plekje gaan geven, om meer kleur in haar leven te krijgen, het lijkt nu allemaal wel zwart / wit, en dat is erg..  Want het leven kan zo mooi zijn met der kindjes, en natuurlijk der man..  Ze heeft mag ik hopen nog een heel leven voor der, en als ze hiermee doorgaat dan zal ze nog jaren en jaren in angst blijven leven.. 

Dat denk ik tenminste, ik probeer met je mee te denken Kevin, en hoop dat je onze reacties waardeerd  Ik hoop voor jouw en je kinderen dat jullie heel snel van je vrouw, en moeder kunnen en mogen genieten..

Hey precious86, 

Ik doe het even hier, hihi neem me niet kwalijk, jij gefeliciteerd met je zwangerschap, 7 weekjes wat leuk, hoop dat je een hele mooie zwangerschapstijd tegemoet gaat, en dat je heerlijk mag en kan genieten van alles wat er komen gaat  

Voel je je goed ? 
Al klachtjes enz, ben je lang bezig geweest om zwanger te worden ? 

Liefs Bianca

Hoi Bianca,

Ik ben het helemaal met je eens!

Hihi  dankjewel, ja ik ben helemaal happy !!
Bedankt  ik voel me wel goed behalve het misselijk en moe zijn haha, achja het hoort erbij hè!! Ik ben in augustus gestopt met de pil en begin december zwanger geraakt, dus ik heb niet lang hoeven te wachtten..

Ik zal even op je profiel reageren op jou verhaal..

xx

Hey hey precious, 

Leuk dat je terug reageerd, ik heb je een vriendschaps verzoek gestuurd..  
Dat is misschien ook wat makkelijker reageren naar elkaar.. 

Priveetje of iets is nu ook makkelijker haha 

Liefs Bianca x

bedankt dames voor jullie medeleven ja eerlijk gezegd hat ik er niet aan gedacht dat mijn vrouw het meschien helemaal nog niet verwerkt heeft haar jeugd
wij hebben het daar ijgenlijk nooit over met elkaar
het zou best kunnen dat ze vlucht in haar werk omdat ze meschien nog verdriet er van heeft
omdat ze het er nooit over heeft zal ik eerst eens met haar vader erover praten meschien
zou hij het met haar er over kunnen hebben of ze het wel allemaal al verwerkt heeft en dan is het meschien wel goed om inderdaad eens naar een therapeut te gaan
ze is afstandelijk met de kindjes maar ik dacht altijd dat dat kwam door dat ze altijd zoveel werkt en ik natuurlijk alles met de kindjes doe dus dat ze de kinderen daardoor ook niet zo goed kent
goh wat goed van jou bianca echt ik heb daar nog helemaal niet bij stil gestaan dat meschien haar verdrietge jeugd de oorzaak is van dat ze zoveel werkt en mij alles met de kindjes laat doen
toen haar vader mij dat trouwens vertelden kreeg hij zelf tijdens het vertellen tranen in zijn ogen

ik hat trouwens gister avond al willen reageren maar dochter lief is zo laat gaan slapen dat ik er geen tijd meer voor vond en dus vandaag reageer nu ze op school zitten kan het ook even in alle rust
groetjes kevin

Hey Kevin, 

Dat je nu pas reageerd dat geeft toch helemaal niet  
Dit bewijst maar weer is dat je kindjes je alles zijn, omdat dochter lief laat ging slapen  
Hahaha ow lekker dat ze weer na school zijn, heb je in ieder geval even tijd voor jezelf, even een momentje  

En geen dank, ik vroeg het me namelijk af, want uit een jeugd kan je gewoon een hele hoop halen, en hoe ik jouw nu mijn advies en mening heb gegeven, heb ik ook al op deze manier bij vele andere gedaan.. 

Ik ben een keer bij een paranormal begaafd iemand geweest, en die zei mij dat ze in mij iemand zag die altijd andere wil helpen.. En zonder dat ik het toen door had, heb ik vele mensen geholpen, door bepaald advies wat ik gaf, nu ben ik me daar veel meer van bewust, ze zei ook dat ik een eigen gave heb, alleen moet ik hem nog onder controle krijgen  

Groetjes Bianca 

Ben benieuwd wat haar vader gaat zeggen of misschien nog wel aan je gaat vertellen, en hoe hij hierop gaat reageren enz.. Heel veel succes en sterkte, enne als je wil praten, je weet ons te vinden  

Good luck

Jeetje kevin heb je hele verhaal gelezen maar heb echt respect voor jou dat je als huisvader door het leven gaat !
En ook omdat je het allerbeste voor je vrouw wil..

ben eigenlijk ook wel heel benieuwd hoe het nu straks verder gaat ...
Ik hoop dat je vrouw het verleden wat meer achter haar kan laten en gewoon volop kan genieten van de kids en jou...

kevin heb je het gesprek al gehad?

Jeetje dat is een erg heftig verleden. Het zou veel kunnen verklaren. Ik zou er ook eens met je vrouw over praten, heel voorzichtig.