Hallo,
Twee en een half jaar geleden, woog ik zo rond de 60 kg bij een lengte van 1.65 m. Daar was ik tevreden mee, maar helaas was het een periode waarin alles wat minder met me ging en kreeg ik antidepressiva voorgeschreven. Dat heeft goed geholpen en inmiddels heb ik alweer een aardig tijdje alles goed op een rijtje en zit ik goed in mijn vel. Gezien mijn vriend en ik een babywens hebben, ben ik de afgelopen maanden af gaan bouwen met de antidepressiva en toen dat goed gelukt was, ben ik ook gestopt met anticonceptie. Dat laatste is nu bijna vier weken geleden. Helaas ben ik in de twee jaar dat ik antidepressiva gebruikte ruim 10 kg aangekomen en schommel ik nu steeds tussen de 71 en 73 kg. Ook ben ik een maand geleden gestopt met roken.
Tot anderhalf jaar geleden had ik een kantoorbaan en zat ik 40 uur in de week achter een computer en ook nog eens 10 uur in de week in de auto vanwege het reizen. Nu heb ik een baan waarbij ik altijd lichamelijk bezig ben. Ook rijd ik regelmatig paard en zit ik op spinning. Dat doe ik één keer in de week. Toch ging en gaat er geen grammetje af.
Nu heb ik af en toe vlagen dat ik echt zo enorm baal van mijn gewicht! Het is niet dat ik echt dik te noemen ben, maar toch ben ik forser dan ik ooit geweest ben. Ik probeer het te accepteren en ik besef me goed, dat als ik het geluk heb zwanger te worden, er nog wel wat kilo's bij gaan komen...
Nu vertelde mijn vriend mij dat zijn moeder aan hem gevraagd had of ik weer aangekomen was. Dat heeft ze al eens eerder gedaan en ik kan dat niet uitstaan. Ik irriteer me eraan dat ze zo op mijn gewicht let. Tegen mij zegt ze niets, maar dan begint ze er bij mijn vriend over en ik zou niet weten waarom. Ze is er zelf trots op dat ze nog vrij slank is op haar leeftijd en zodra er ook maar een kilo bijkomt, lijnt ze gelijk tot die er weer af is. Qua mode let ze ook erg op me en aapt ze me vaak na. Ze wil regelmatig kleding van mij aanpassen en die past ze dus ook. Ik krijg gewoon bijna het gevoel dat ze het fijn vindt als ik aankom, zodat zij straks slanker is dan ik. Oké, dat is een kinderachtige gedachte van me, maar dat gaat wel door mijn hoofd. Ik ben niet eens dik te noemen, maar toch heb ik een ander lichaam dan dat ik had... en nu wil ik dus afvallen. Alleen wel lastig als je ook zwanger wilt worden. Dat is wel belangrijker voor me dan een slank figuur natuurlijk, maar het zal toch beide kunnen? Op een zwangere buik na uiteraard...
Kilo's zitten er zo aan met antidepressiva, maar ze gaan er niet meer zo vanaf als je stopt... en zeker niet als je ook nog stopt met roken en probeert zwanger te raken.
Dus nu wil ik eigenlijk ook wat aan mijn overtollige kilo's gaan doen... maar is dat wel mogelijk als je ook probeert zwanger te worden en kan dat kwaad voor de baby? Ik ben natuurlijk niet van plan om stevig te lijnen (dat kan namelijk niet goed zijn voor een baby), maar wel minder snoepen en (nog) meer bewegen... als dat allemaal lukt in ons drukke leven.
Ik hoor graag jullie gedachten, eventuele zelfde soort ervaringen, tips... whatever... Gewoon wat opbeurende opmerkingen zijn altijd welkom