18 weken zwanger en bij vlagen depri - Zwangerschapsforum

Hallo allemaal!
Moet me even iets van het hart schrijven. Ik ben nu 18 weken zwanger en super blij met ons eerste kindje! Alleen lig ik nu sinds gisteren al op bed. Voel me rot en huilerig en heb geen idee waarom? Ik heb nergens zin in en vriend weet t ook even niet meer. Baal hier echt van want ik wil me helemaal niet zo voelen, en ik weet ook niet waar dit ineens vandaan komt. Ga ervanuit dat t hormonen zijn..Hebben jullie misschien tips hoe hiermee om te gaan of herkennen jullie hier iets in?

Lang leve de hormonen!!  Ja meis, dit hoort er echt bij. Je lijf verandert in een korte tijd heel erg snel en zo ook je hormoonhuishouding. Dit kan voor ontzettende stemmingswisselen zorgen en kan erg vervelend zijn. Iedere zwangere heeft dit in meerdere of mindere mate en het gaat ook echt weer over hoor! Mocht het naar je zin nu toch wat te lang duren dan zou ik eens met je verloskundige praten of misschien wel met een psycholoog. Misschien zorgt de zwangerschap toch voor angsten of komen er dingen van vroeger naar boven waar je mee zit, je kunt deze dan beter nu aanpakken dan ze meedragen tot je kindje er is! Succes!!

Hallo Iza,

Bedankt voor je bericht! Fijn om te weten dat ik niet alleen ben...
Het gaat gelukkig alweer een stuk beter, nu maar hopen dat het zo blijft. Het is niet altijd de roze wolk waar iedereen over spreekt maar gelukkig overheerst hij wel het overgrote deel :-)!

Ja hoor..hoort er idd echt bij,bij de zwangerschap.
Heb soms ook wel eens zo,n rotdag!!
Niet omdat je niet blij bent,maar het komt gewoon...

ik hat dat niet lijkt mij erg vervelend ik zat juist heel de zwangerschap op een roze wolk alleen hat ik totaal geen behoefte aan andere mensen contact met hun ik wilden juist alleen maar met mijn mannetje samen zijn ik voelde mij nog verliefder op hem dan ooit tevoor ik kreeg weer opnieuw vlinders in mijn buik het voelde voor mij zo speciaal dat ik ons kindje droeg

ik werd ook erg verwend door hem hij deet de was het eten deet hij zowiezo al altijd hij stofzuuigde en dwijlden ik mocht niets van hem in de huishouding meer doen dat nam hij op zich want hij was te bang dat ik mij zou vermoeien en dat dat dan weer slecht zou zijn voor de zwangerschap en hij kookten echt alles waar ik om vroeg hij geloofden er in dat je je zwsngere vrouw alles moest geven waar zij trek in hat anders zou het kindje ziek worden even edn advies van mij probeer zo min mogelijk te piekeren of depri te denken want babys in de buik pakken al jou depri gevoelens op