bang om te vertellen op het werk - Zwangerschapsforum

Ik en mijn man hebben echt wel een zwangerschapswens, als koppel hebben wij hier zoveel over gepraat en de enige reden waarom ik zou wachten om zwanger te worden is dat ik pas zes maand op mijn werk ben. ik heb wel een contract van onbepaalde duur maar ik ben zo bang om dit aan mijn werkgever te gaan vertellen en de reacties van de collega s te horen of achter mijn rug. Ben ik hier enige in wat is jullie mening...

Hey meid! 
Ik zit met precies hetzelfde! 
Ben nu 10 weken,en in afwachting op mijn nieuwe contract. Het valt precies in het hoogseizoen. 
Het is zo moeilijk! 
K wens jullie heel veel succes met het vertellen!

Ik herken het gevoel heel erg, ik had net nieuw contract getekend 1 november, met proeftijd van een maand, kwam ik er twee weken daarna achter dat ik zwanger was!!  Nu sinds 1 december aan t werk, maar heb me al 2 keer ziek moeten melden die de ontzettende misselijkheid. Heb nu bij de tweede keer besloten toch te vertrekken waardoor het komt, want ik dacht, zoek zijn tijdens je proeftijd staat ook niet echt goed... Tot nu toe lijkt de reactie van mijn baas goed, hij feliciteerde me en wenste me sterkte met de misselijkheid. Voel me wel beetje opgelucht nu, al zal ik pas echt rust hebben als ik zeker weet dat mn proeftijd voorbij is op 1 januari. Heel veel succes met jouw dilemma!

overheerst bij jullie dan ook de angst om dit te zeggen boven de vreugde van de zwangerschap? ik ben hier zo bang voor. ik wil gewoon gelukkig zwanger zijn en niet bang te hoeven zijn voor reacties en gevolgen van de zwangerschap

Sissi,

ik snap je angst. Ik zit zelf nog in mijn proeftijd (welke door mijn geplande vakantie 2,5 maand duurt). Mijn man en ik waren al meer dan een jaar bezig om zwanger te worden, maar ik besloot toch te blijven solliciteren ondertussen. Eind april kreeg ik, hoera!, een baan.  Heb tijdens het sollicitatiegesprek niet verteld dat ik zwanger probeerde te worden.  En toen kwam ik er vorige week achter dat ik zwanger ben. Zie er best wel tegenop om dit mijn baas te moeten vertellen. Liefst vertel ik het pas nadat ik mijn halfjaarcontract heb getekend. Hopelijk lukt het mij m'n vermoeidheid, duizeligheid en misselijkheid een beetje te verbergen, had het vorige week wel moeilijk op m'n werk (daarom besloot ik om een zwangerschapstest te doen  ).
Ik ben benieuwd naar de reactie van je werkgever Sissi, laat je dat weten? Zal ik ook doen. Succes (ook voor de andere dames)

Oh ik zie nu de datum pas, niet goed gekeken  Je zal het dus al wel verteld hebben.. Hoop dat het je meegevallen is

@twiggy ik ken je gevoel. Ik ben ook bang om het op mijn werk te vertellen. 
Momenteel ben ik 5 weken zwanger. Ik heb reeds een vast contract maar werk er nog maar 9 maanden. 
Ik moet snel zeggen dat ik zwanger ben omdat ik met straling werk. 
Toen ik donderdag naar mijn gyn belde om een eerste afspraak te maken, moest ik diezelfde avond nog langskomen. Ze gaf mij meteen een zwangerschapsattest en zei me om het zo snel mogelijk aan mijn hoofd te melden.
Ik vind dit nogal moeilijk. We kampen al met een tekort aan gespecialiseerd personeel. Vorige week heeft een collega verteld dat ze zwanger is en heel onze dienst ligt overhoop omdat ze meteen aangepast werk moest krijgen. 
Alle collega's gunnen haar die zwangerschap van harte omdat ze al zo lang aan het proberen is.
Niemand verwacht echter dat ik zwanger ben. Ik ben namelijk 41 en heb al 3 kinderen...

Zou ik het deze week zeggen of zwijg ik nog effe? Er zal voor mij ook aangepast werk gezocht moeten worden wat inhoud dat mijn collega's (nog) harder moeten werken...
Hou je me op de hoogte?

Hoi Tata,

lief dat je ook aan je collega's denkt. Maar belangrijkste is nu om aan jezelf en je kindje te denken! Ik snap dat het moeilijk vindt, maar zou het toch niet meer uitstellen. Wat maakt het uit je hoeveelste kindje dit is of hoe oud jij bent? Het is niet aan je baas en collega's om daar over te oordelen  Doen ze dat wel, dan zegt dat meer over hen dan over jou. Tuurlijk is het wel vervelend als ze nare opmerkingen maken. Maar ik denk dat het meer de angst in jouw hoofd is. Het zal vast meevallen!

Ik wilde het vandaag gaan vertellen, omdat de kwaaltjes toenemen en ik het erg zwaar vind om te doen alsof er niets aan de hand is. Maar toen ging ik vanmorgen over mn nek meerder keren, dus heb me maar ziek gemeld. Morgen hopelijk niet zo'n last van misselijkheid (het is tot nu per dag verschillend), zodat ik dan wel naar mijn werk kan en het aan de baas kan vertellen...

Hey Twiggy, ik heb de knoop doorgehakt! 
Donderdagochtend heb ik het tegen een collega verteld. Zij zei me om direct naar ons hoofd te gaan omdat ze niet wilde dat ik nog in de bunker kwam (waar de kans op straling het grootst is).
Ik ben dus naar mijn hoofd gegaan en heb haar gezegd dat ik nieuws had waar ze was niet blij mee zou zijn. Toen ik haar dan vertelde dat ik zwanger was, was ze eigenlijk opgelucht. Ze dacht dat ik kwam vertellen dat ik weg wou...

Ik vroeg haar om het nog niet tegen de collega's te vertellen maar ze zei dat dit op een diens als de onze onmogelijk is.
5minuten nadat ik bij haar geweest was, stonden de eerste collega's al bij mij om mij proficiat te wensen...
Mijn uurrooster moest aangepast worden en daarom moesten er diensten gewisseld worden. Met als gevolg dat iedereen het nu weet. Gelukkig reageerde iedereen positief.

diezelfde dag moest ik al naar de arbeidsgeneesheer zodat ik aangepast werk kon krijgen. Ik mag nu enkel nog de machine bedienen en de patiënten bestralen. Ik mag de bunker niet meer binnen om de patiënten te installeren. Het werk is dus ineens een stuk lichter geworden. (Ik weet niet of ik dat gezegd heb maar ik ben verpleegkundige en ik werk op de dienst radiotherapie. Dat is waar kankerpatiënten bestraald worden).

Ik ben blij dat ik het gezegd heb! 

Heb jij het al verteld??

Hoi Tata,

ja ik heb het afgelopen woensdag verteld. Mijn baas reageerde gelukkig positief, hij feliciteerde me. Ik merk ook dat hij probeert rekening met mij te houden. Hij vroeg bijvoorbeeld of ik iets wilde tillen en toen gelijk daarna:"kun je dat nog wel?". Over mijn contract hebben we het verder nog niet gehad...

Goed dat je het gezegd hebt! De gezondheid van jouw kindje gaat immers boven alles  Fijn dat ze je allemaal feliciteerden. En ergens toch ook prettig dat je werk nou iets minder zwaar is. Zwanger zijn is al zwaar genoeg  Nu lekker genieten van je zwangerschap! Ga ik ook doen

Ik vind het ook moeilijk om te vertellen ik moet ik augustus contractverlenging krijgen van me werk.
Ben bang als ik ze het vertel dat me contract niet wordt verlengt. Ik ben momenteel 12 weken dus kan het helaas ook niet lang uitstellen. Dilemma dilemma.

zit ook een beetje in een dilemma.. moet per september van mijn werkgever weer naar school en ben nu 10w en 1 dag zwanger.. alsk niet naar school ga moet ik met een overeenkomst uit dienst... dus heb me aangemeld bij school.. wil het ook wel.. de kleine geeft me extra motivatie om wel dat hbo papiertje te halen.. nog 2 jaar bikkelen.. en heb gelukkig mn vriend en familie waarop ik kan terugvallen....
durf het alleen ook nog steeds niet goed te vertellen op het werk.. wil graag een dag minder werken omdat het anders te veel wordt (ook zonder baby nog) 4 dagen werken en een dag naar school is heel zwaar..
zodra ik alles op papier heb staan ga ik het vertellen aan mijn leidinggevende... hij zou wel blij voor me zijn... zijn meer de managers waarvoor ik vrees.... maar goed... wat kunnen ze je maken.... heb gewoon recht op zwangerschapsverlof en ik ga gewoon naar school en die ga ik afmaken... dus hou me overal netjes aan...
wil eerst alles netjes op papier hebben staan en dan ga ik het vertellen..... of zouden ze dat van mij een naai actie vinden.......

Helaas, toch mijn baan kwijt. Hoewel zijn eerste reactie meeviel, was mijn baas er toch niet blij mee. Nou weet ik wel dat een werkgever mij niet om die reden een contract mag weigeren, maar in de praktijk was het toch niet handig om te blijven. Ik was namelijk zijn enige werknemer en werkte dus nauw met hem samen. En samenwerken met iemand die je liever geen contract had geboden dat zag ik niet zo zitten. Heb daarom ook geen moeite gedaan zijn besluit aan te vechten of zo. Nu heerlijk alle tijd om te genieten van de zwangerschap (en om middagdutjes te doen  ).

Ik ben ook zwanger en zal het ook moeten vertellen op mijn werk. Heb een vast contract, werk er al vijf jaar. In 2014 mijn eerste kind op de wereld gezet, dit was allemaal geen probleem. Nu zijn ze bezig met een joint venture, ze houden na 1j de boot af en willen nix lossen.. Er zullen wel ontslagen vallen. En nu moet ik eind aug gaan vertellen dat ik zwanger ben. Ik zal wel bij de ontslagen volgen aangezien ze op mijn c4 reorganisatie kunnen zetten. Ach jah, we zieN wel.. Leuk is anders.. :s

ik ken het gevoel ook, ik ben in mei al aangenomen om bij mijn nieuwe werk te gaan beginnen, dit zou na mijn bruiloft in juli zijn, toen waren we nog niet bezig om zwanger te worden, uiteindelijk ben ik gevallen en zit ik met een gebroken voet, dus de bruiloft uitgesteld maar ook het werk moest opgeschoven worden. Nu begin ik in aug bij mijn nieuwe baan, heb heel toevallig een 9 maanden contract????, nu aan t twijfelen of ik wel nu al probeer om zwanger te worden of pas rond de bruiloft, dit ivm zwangerschapskwaaltjes en mn werk, heel moeilijk. Eigenlijk zou je blij moeten zijn maar idd de angst neemt toe om het te moeten vertellen op je werk, maarja aan de ene kant kunnen ze dat ook wel weten als ze iemand van 35 aannemen en die nu nog geen kinderen heeft...

Hallo iedereen, bang om mijn werk te verliezen ben ik zeker, ik ben nu 12 weken zwanger en ben sinds vandaag 21 okt.2015
beginnen werken .Ik heb zolang gezocht achter werk en nu is het eindelijk mijn goesting ,het is 3 x een contract van een maand en dan kan ik een vast contract krijgen.Ik doe het echt graag en ben bang als ik het zeg dat mijn baas mij geen verlenging zal geven.Het is niet echt zwaar werk en als het rustig is kan ik wel eventjes gaan zitten.Ik zit er echt mee maar ga het toch moeten zeggen want je begint het al goed te zien .Kan iemand mij zeggen als ik hiertegen beschermd ben als hij dat recht heeft om mij geen verlenging te geven omdat ik zwanger ben .

Ik ben 5 weken zwanger en heb het aan mijn leidinggevende verteld.
Ik heb een vast contract en zij heeft ook een kind, dus er wordt totaal niet moeilijk over gedaan.

Niks van aantrekken 
Hier kreeg ik ook te horen dat mijn collega 3 maanden zwanger was en de volledige 9 maanden niet zou komen werken, net 2 dagen na mijn positieve test  (ze was dus al 3 maanden ziek gemeld op dat punt, maar we wisten niet waarom) 
Oeps.
We zijn maar met 3 op de dienst dus nu zal er deze zomer 1 collega het werk voor 3 moeten doen  ik heb het om die reden ook maar met een bang hartje verteld op 12weken, maar iedereen was positief!! Zowel mijn baas, als de collega die het werk alleen zal moeten doen. 
Wat ik wel merk is dat ik ook niet ziek durf te vallen gelijk mijn collega, ondanks ik duidelijk merk dat mijn lichaam rust nodig heeft. Wij moeten in principe gewoon tot 39 weken blijven doorwerken in onze bureaujob. Als mijn collega niet de volledige 9 maanden ziekte had genomen zou ik mij waarschijnlijk sneller zelf ziek gemeld hebben om wat te rusten. Nu durf ik dat mijn 3de collega niet aandoen en blijf ik dus maar door sukkelen tot 39weken 

Weet je, ze komen er toch wel achter. Daarom heeft het geen zin om bang te zijn, maar toch veel geluk