Hai Daisjj,
Heb je je kennismaking gesprek al gehad?
Wat ik je kan vertellen is eigenlijk hetzelfde als Louise, de hormonen laten je af en toe tegen de muur vliegen. Dat komt omdat alles in sneltreinvaart gaat. Ze gaan als het goed is jouw cyclus kunstmatig opstarten dmv hormonen en daar reageerd je lichaam op. De punctie waarbij ze de eitjes oogsten is pijnlijk maar hoe rustiger je zelf blijft hoe beter het gaat ( is bij bevallen eigenlijk ook zo). Ik heb zelf bijna 10 jaar geleden 6 KIE en 3 IVF behandelingen gehad, op de een of andere manier waren wij (eitjes/zaadcellen) geen match, lang verhaal die ik je zal besparen. Uit eindelijk is onze relatie stuk gelopen, mede doordat we 3 jaar alleen maar gefocussed waren op zwanger raken en elkaar en onze relatie hierbij uit het oog verloren zijn. Erg belangrijk is dat je met je partner blijft praten!
Ik ben nu alweer 5 jaar samen met mijn huidige partner en we zijn spontaan zwanger geraakt . Waarom het eerder niet gelukt is, geen idee. Mijn ex heeft namelijk ondertussen ook een kindje met zijn vriendin. Daarom blijf ik erbij dat wij gewoon echt niet bij elkaar hoorde.
Ik heb jouw verhaal gelezen in je andere topic en jullie situatie is compleet anders dan die van mij. Ik schrijf nu dan ook mijn hele verhaal omdat het net zo makkelijk is alles ineens uit te
leggen en vragen/onduidelijkheden te voorkomen. En vooral omdat ik je niet wil ontmoedigen met onze mislukte pogingen. Ik denk dat als onze relatie goed gezeten had misschien de hele malle molen niet nodig geweest was
Heel veel sterkte (ook voor je partner, hormonen "are a bitch"

) en vooral succes!
Blijf vooral posten ook als je je tijdens de behandeling rot en/of onzeker voelt, die gevoelens horen er allemaal bij en wij slepen je er met zijn allen wel doorheen! (Toch dames?)
Groetjes An