Goedendag,
Ik ben 37 jaar en heb momenteel 3 jaar een relatie. Mijn vriend heeft geen kinderwens en ik wel. Al zeker 2 jaar. Ik maak me dan ook zorgen of ik uberhaupt nog moeder ga worden...
Vorig jaar stond ik op het punt om helaas te relatie te verbreken omdat we niet op 1 lijn staan wat betreft de kinderwens. Hij gaf toen aan wel voor de relatie te gaan, dus ook voor het krijgen van een kindje. Hij zou in de loop van de bouw van het huis daar samen voor willen gaan. Kortom, ik dacht dat hij echt van gedachten was veranderd. Hij woont al jaren in een bouwval en in zijn eentje kan hij het huis niet renoveren. Ik heb besloten om dit samen met hem op te pakken zodat we samen een leven kunnen opbouwen. De afgelopen jaar heb ik zitten klussen om zijn huis sloopklaar te maken voor de bouw. Bijna ieder weekend heb ik stenen zitten sjouwen, van alles gedaan samen met hem om voortgang in het huis te krijgen.
Op dit moment is de bouw van het huis niet meer te betalen. De kosten van ons budget zijn dit jaar 2x zoveel geworden. In de basis een normaal huis maar de inkoop van materialen en de arbeidslonen maken het duurder. Nu kunnen we voorlopig niets dan kijken of we het huis financieel kunnen betalen of toch de bouw uitstellen? Mijn vriend geeft te kennen nu niet aan kinderen te willen beginnen zolang het huis niet af is. Zelf woon ik een mooi appartement maar moet dit wel opzeggen zodra we een hypotheek gaan krijgen voor de bouw. Want ik kan niet beiden bedragen betalen. Mijn kinderwens dat is voor hem geen prio, wel het huis.
Ik voel dat ik weer terug bij af ben. Moet ik nu wachten op het momentum dat hij er wel voor open staat?Hij kan mij niet aangeven wanneer dan wel? k wil niets liever dat samen wonen maar wel met een kindje. Echter voelt het weer als een struggle om dit voor elkaar te krijgen. Dien ik een planning met hem te maken voor het beginnen van onze kinderwens? Of pak ik mijn biezen... aju paraplu..