Grote kinderwens - Zwanger worden forum

Hallo allemaal, 


Ik ben  19 jaar mijn vriend is 22 jaar en we zijn dik 2 jaar samen. Ik heb altijd al graag jong moeder willen worden. Als ik iedereen zo op straat zie lopen met een kleintje, dan worden mijn gevoelens alleen maar meer om zelf ook een kleintje te hebben. Ik heb het al een aantal keer geprobeerd om er met mijn vriend over te praten maar hij veranderd steeds van onderwerp omdat het toch wel dichtbij komt en dat hij bang is dat zijn vrije tijd verloren gaat. Toch geeft hij zelf ook wel aan dat hij een kinderwens heeft.
Kunnen jullie mij misschien helpen?


Greetz

Hoi Elvira,

Ik begrijp je gevoelens hoor. Dat je graag een kindje wilt, ik had dat toendertijd ook en ik ben inmiddels 10 jaar ouder als jij. Je bent wel erg jong, je moet nog gaan studeren of bent bezig met een studie. Vaak zie je dat een kind en studeren niet samen gaat omdat een baby eigenlijk een fulltime baan is 7 dagen per week. Jonge moeders zie je dan vaak afhaken bij studies omdat ze de tijd gewoon niet op kunnen brengen om 100% aanwezigheid te hebben én al de toetsen te halen, en dat vaak 4 jaar lang. Je mist gewoon te veel van je kind op die manier. Daarnaast is het ook erg fijn om een wat beter betaalde baan te hebben na dat je bent afgestudeerd, zodat je, mocht je ook als alleenstaande eindigen wel je eigen kindje goed kan onderhouden. 

Daarnaast moet je je vriend absoluut niet pushen op dit gebied, je wilt toch niet dat hij een kind neemt voor jou en zich dan uiteindelijk bedenkt? Een kind is wel iets waar je een aantal jaar goed over moet nadenken, en waar je ook de tijd voor moet hebben en voor moet nemen. 

Ik zou als ik jou was eerst aan een goed toekomstplan werken, ik heb dat ook toendertijd gedaan  Op jou leeftijd is alles jammer genoeg nog te onzeker. Ik heb voor mijzelf toendertijd een maximaal leeftijd gezet van 30 jaar dat ik mijn leven op orde moet hebben voor een baby, en dat is een goed uitgangspunt geweest. Voor jouzelf kan je natuurlijk die leeftijd jonger of ouder zetten, wat je zelf het liefste wilt

Succes!

Bedankt voor je reactie ! 
Ik ben inmiddels al een jaar afgestudeerd en heb een vaste baan gekregen. 

Ik zal dit meenemen in mijn beslissing!

Dat heb je snel voor elkaar dan! Wat goed! Veel van ons zijn altijd wel bezig tot 22-24..

Trouwens, het word vaak ook aangeraden om te wachten met kinderen tot je halverwege 20 bent. Dan gieren er minder hormonen door je lichaam en dat is beter voor het kind  Je kan dan ook de pijn van de bevalling beter opvangen.

Hallo Elvira, 

Wat vooral heel belangrijk is voordat je überhaupt aan kinderen begint is dat je een goed gesprek voert met je partner. Jullie moeten beide klaar zijn voor het ouderschap, want het is niet altijd makkelijk. En dan heb ik het niet alleen over de slapeloze nachten,  maar ook de zorg en zorgen die horen bij het ouderschap. 

Verder vind ik dat het er niet toe doet of je nou 19, 25 of 30 bent. Je moet doen wat voor jullie goed voelt. Een kind krijgen en opvoeden is altijd lastig en brengt uitdagingen met zich mee. 


Als jullie een stabiele omgeving kunnen bieden en beide klaar zijn voor het ouderschap dan zou ik het doen. Mijn moeder was 17 en mijn vader 18 en ik ben nog nooit wat te kort gekomen, ze zijn nu nog steeds samen. Ik was zelf 25 toen ik moeder werd en dat vond ik zelf een mooie leeftijd. Ook dit is heel persoonlijk! Ik wilde graag een jonge moeder zijn, omdat ik een voordelen bij mijn ouders heb gezien. Nu was ik niet al te jong, omdat ikzelf er niet klaar voor was op mijn 18 of 19e. 

Oh en ik studeer ook nog, naast mijn baan en ben zwanger van de tweede. Ik hoop in februari klaar te zijn en ja het is lastig met een kindje, maar niet onmogelijk!

Bedankt voor je reactie deedee012! 

Leeftijd doet er inderdaad niet veel toe, dat vind ik zelf ook. 

Ik heb van de week een erg goed gesprek gehad met mijn vriend. Waarom hij het niet wil. Hij geeft aan er opzich wel klaar voor te zijn. Alleen dat hij bang is dat hij geen vrije tijd meer heeft en is bang voor de nieuwe dingen die dichtbij komen. Dit was ook zo toen wij gingen samenwonen, vond hij ook eng. Uit eindelijk ging het hartstikke goed. Mijn vriend heeft PDD nos en vind het dus lastig om met dit soort nieuwe dingen om te gaan. 

Als ik het nu zou laten rusten en over een aantal maanden weer over zou beginnen dan krijg ik hetzelfde te horen. 
Dit was ook zo toen wij gingen samenwonen, heeft erg lang geduurd omdat hij het eng vond maar toch de stap genomen

Oh ja, dan is de situatie inderdaad heel anders. Voor iedereen is het eng, ook voor de nieuwe moeder. Je weet niet wat je te wachten staat en dat is eng. Maar je krijgt er zoveel voor terug, hoe cliché dat ook klinkt. Natuurlijk gaat er veel veranderen en kun je niet zomaar even een nacht doorhalen, maar er zijn meestal genoeg momenten dat jullie nog je eigen dingen kunnen doen. Die zijn ook heel belangrijk als je een ouder bent, vind ik. 

Volgens mij hebben heel veel mannen die angst, hihi de mijne ook toen ik over kinderen begon. Toch sport hij nog 3 tot 4x per week en heeft eens in de zoveel. Tijd een mannenavond. Zo heb ik mijn sportavonden en mijn avonden met vriendinnen. Je moet alleen meer overleggen omdat er altijd iemand thuis moet zijn.

Veel succes met zwanger worden!

Dat klopt, heb ik ook aangeven. Dat moet ook gewoon kunnen om nog dingen samen te doen.

Heb je misschien tips of advies hoe ik dit misschien aan zou kunnen pakken? 

Super bedankt voor je berichten!

Goh, dat is per persoon verschillend, wat wel en niet werkt voor ze. Ik heb met mijn man gewoon afgesproken vaste avonden te hebben wanneer hij zou sporten en wanneer ik. Als ik lekker wil eten met vriendinnen dan geef ik het op tijd aan en hij als hij wat met zij vrienden wil doen. Verder gaan we regelmatig zelf lekker eten, soms met en soms zonder kind. 

Ik merkte ook dat toen onze dochter er eenmaal was hij de behoefte minder had om voor zijn vrijheid te vechten. Lekker thuis zijn bij zijn gezin werd en is nog steeds belangrijker. Het belang van ons kind staat altijd voorop, ook bij hem en dat vind ik ook belangrijk. Het is vooral het onbekende waardoor ze zo vasthouden aan dingen als vrijheid enz. 

En weet je, hebben we een keer een verjaardag en ik wil op tijd naar huis, dochterlief moet gewoon redelijk op tijd naar bed, dan kan hij gewoon blijven. Meestal doet hij dat niet eens, maar hij heeft de mogelijkheid en dat is volgens mij belangrijker. Kan hij zelf de keuze maken om te blijven of niet.

Daar heb je gelijk in. Moet inderdaad goede afspraken gemaakt worden 

Ik praat er eigenlijk elke dag wel over met mijn vriend en af en toe begint hij er zelf ook wel over. Ik slik deze pil strip nog af en dan beslissen we of ik helemaal ga stoppen om het te proberen.

Spannend, heel veel succes en ik hoor graag hoe het gaat..