Hey Lilly,
Wat vervelend om dat te lezen zeg!
Ik was 10 toen ik voor het eerst ongesteld werd. Toen ik 11 was, kwam ik voor het eerst in het ziekenhuis doordat ik 2 weken mijn menstruatie had en dan 1 week niet en toen weer wel en ik had zo veel pijn in mijn buik en onderrug. Werd heen en weer geslingerd van kinderarts tot gynaecoloog, naar internist en op mijn 16e eindigde ik bij de gynaecoloog, die vertelde mij dat ik een verwijzing zou krijgen voor een psycholoog omdat de pijn die ik voelde tussen me oren zou zitten. Toen werd mijn moeder woest en eiste een kijkoperatie. Diezelfde gynaecoloog heeft de operatie uitgevoerd.. en je raad het al.. endometriose. Ik had graad 2. Mijn rechter eierstok was toen ik bij een kijkoperatie toen ik 19 was niet meer toegankelijk. Met ex partner IUI traject geprobeerd aangezien ze aangaven dat de kans op natuurlijk zwanger worden nihil was, maar toen niet gelukt. Daarna aan de prikpil gegaan en gestopt toen ik dacht (met mijn huidige partner) over een jaar kunnen we eventueel naar het ziekenhuis. Binnen een halfjaar raakte ik spontaan zwanger.
Vorige maand ben ik geopereerd nadat ik sinds begin januari enorm veel pijn had, (geen menstruaties want ik heb de prikpil, om de endometriose te onderdrukken), guess what! Endometriose weer gevonden, ondanks zwangerschap en prikpil. Rechter eierstok en eileider verwijderd vanwege endometriose cyste, eierstok was erg groot geworden.
Meid laat je niet weg sturen!!! Ik snap dat een kijkoperatie voor velen niet de oplossing is, maar endometriose is een rot aandoening, die vaak alleen op die manier gevonden kan worden.
Ik ben begonnen met een boek hierover te schrijven, in de hoop dat vele vrouwen hier wat mee kunnen!!
Ik wil hierbij ook graag de verhalen van andere delen, mochten er nog vrouwen zijn die hun verhaal ook zouden willen delen, let me know
Sterkte