Deze strijd is heel herkenbaar.
Onze dochter kreeg dagelijks voeding uit de borst, en 2-3x per week afgolfde melk uit een flesje. We zijn vanaf week 2 met het flesje gestart en dit ging gelijk goed! Super dachten we, dat heeft ze voor elkaar. We bleven het wisselend 2 a 3 keer per week geven, als het zo uitkwam met bezoek of uitstapjes. Ze heeft ook in deze maanden regelmatig een dag bij de oppas doorgebracht en daar uit de fles gedronken.
Tot, toen ze ongeveer 3 maanden was, het ineens niet meer lukte. Alsof ze niet meer wist hoe die speen werkte. Bij navraag bij het consultatiebureau bleek dat haar 'zuigreflex' wegviel wat normaal is bij alle kindjes en ze hierdoor terug viel op haar vaardigheid. Voor ons meisje was het aantal keer per week oefenen blijkbaar niet voldoende om die vaardigheid op te bouwen.
Gevoelens van frustratie en onmacht, want als ik had geweten dat dit kon gebeuren had ik dagelijks wel een aantal keer standaard het flesje gegeven!
En nu? Ik las veel tegenstrijdige berichten op internet over flesweigeraars. Ook vond ik het lastig om te dealen met reacties van familie en vrienden (want 'je bent een slappe hap moeder, die haar kind verwend. Zo moeilijk kan dat toch niet zijn?'). Ik heb gebeld met het consultatiebureau en lactatiekundige- het advies van hun was '1x per dag ontspannen blijven oefenen door de partner met het flesje'. Dit voelde beter dan haar 'uit te hongeren tot ze het zou pakken', wat volgens hun mening ook niet werkte.
Wat volgden waren 5 weken met dagelijks oefenen. Het was lastig om dit ontspannen te houden, want ons dochtertje raakte snel moe en gefrustreerd van deze fles die haar 'opgedrongen' werd en waarvan ze niet leek te weten hoe ze hier iets uit moest krijgen. De momentjes dat ze kon oefenen (dat ze uitgerust, speels en ontspannen was) waren klein. Tegelijkertijd nam bij mij ook de spanning toe, want binnenkort moest ik weer gaan werken en was ik hele dagen van huis. Ik besloot om mijn werk te bellen en ze mee te nemen in mijn gestoei hiermee, zodat ik mezelf wat gerust kon stellen. Mijn werk was bereid me de ruimte te geven om halverwege de dag naar huis te gaan om mijn dochter te voeden- gelukkig weer een zorg minder.
We bleven consequent, dagelijks volhouden met dezelfde fles (Dr. Brown, wel gaven wij inmiddels een andere fase speen (fase 2)- met een iets groter gaatje, passend bij haar leeftijd). Soms waren we wel een uur bezig, waarbij onze dochter vermoeid en gefrustreerd uiteindelijk 20 cc binnen had (dit was voor ons al een hele overwinning). Het ging met vallen en opstaan, had ze gisteren 10 cc gedronken, ging het vandaag weer helemaal voor geen meter. Naast oefenen met flesvoeding, begonnen we met 3,5 maand ook met oefenen met pap met rijstebloem met de lepel(met het idee dat ze toch iets binnen zou krijgen, als ze de fles niet pakte).
Ze is nu 4 maanden en de afgelopen 3 dagen lukt het steeds beter! Alsof ze eindelijk weer onder de knie heeft hoe het ook al weer werkt! We merken dat het daarmee ook niet meer uitmaakt wie de fles geeft, of wanneer dit op de dag plaats vindt.
Voor alle ouders die hier ook mee stoeien; gun je kindje de tijd om hier dagelijks mee te oefenen en zet als ouders ook door ondanks de frustratie. Geef je kindje de tijd om deze 'nieuwe' vaardigheid eigen te maken!