Nana

Ariel
Hey Nana, ik heb je een pb gestuurd, praten gaat makkelijker zo :-) Xx

s
Heyy hoe gaat het met je?

s
Knuffel

s
Ja ze zeggen gewoon pech ik geloof wel dat het eens goed komt want in Nederland doen ze toch bijna geen nuttige onderzoeken en als je wel zwanger wordt is het advies blijven proberen Super lief dikke knuffel terug!!

s
❤

s
Hey Ik hoop het ook echt voor je schat ik weet verder het verschil tussen de behandelingen niet omdat ik het zelf niet krijg maar ik zal voor je duimen en gewoon proberen vertrouwen in je lichaam te houden! Nee ik woon ook in NL maar ik hoorde er goede verhalen over in Belgie zijn ze volgens mij wat ruim denkender dan in NL tenminste dat idee krijg ik soms maar goed het is gewoon moeilijk dat je moet afwachten wanneer het gebeurd. Ik begrijp zelf ook niet waarom het bijvoorbeeld bij mij telkens mis gaat !

s
Hey jaa beetje hmmm ik zie wel de aankomende tijd ik hoop dat 2017 een super naar wordt! Ik hoop dat jullie ook veel geluk hebben de aankomende tijd maar je mag dus iui? Ik hoorde dat Gent ook super is waar gaan jullie heen?

s
Hey! Hoe gaat het nu met je? Hoop dat september onze maand wordt! Gun het je echt dikke kus

Iers
Hee nana, ik zie nu pas je berichtje! Ondertussen al weer 16 weken. 30 juni weer een echo. Hoe is het met jou meis? Een beetje aan het bijkomen en f je rust pakken? Blijf positief he (K)

Loes
Hey Nana, wat shit om te horen dat jullie eerste ronde IUI niet is gelukt. Viel het je zwaar? Je man viel het erg tegen dus? Kan me voorstellen. Ik heb de eerste ronde met alleen Chlomid gehad en ook niet gelukt...gisteren ongesteld geworden. Boos, gefrustreerd, verdrietig etc. Pffff....Eeuwige teleurstelling. Je zal het herkennen. Het is moeilijk om geen verwachtingen meer te hebben als je juist zo bewust een traject in gaat. Terwijl de hoop / verwachting die je / jullie hebben de teleurstelling alleen maar groter maakt. Enige wat we kunnen doen is vertrouwen hebben. Vertrouwen dat het ooit goed komt. Ik krabbel ook maar weer op (met een zucht...dat wel :) ). Ik ga woensdag weer met Chlomid starten. x

loes
Hey Nana, ik heb een beetje mee gelezen in het topic waar je in zet. Leuk om jullie te lezen....wil ergens graag mee kletsen, maar ben ook bang om er te veel mee bezig te zijn. En ik merk aan mezelf dat hoe meer ik er mee bezig ben des te zwaarder het wordt. De afgelopen 3,5 jaar waren op zo veel momenten zo zwaar...het gaat momenteel aardig goed, dus wil het zo lang mogelijk vast houden :) We gaan eerst starten met chlomid zonder IUI om te kijken of dat nog effect heeft. Met name omdat ik wel zwanger ben geworden afgelopen jaar, kan het zijn dat dat nog iets doet. Als dat niet werkt gaan we toch starten met IUI.... Jij heel veel good luck op het wachtbankje!! Ik hoop dat je lekker afleiding hebt en dat de 2 weken voorbij vliegen; en vooral dat je dan positief nieuws hebt!! Liefs

Ariel
Dankjewel Nana! Ik hoop het zo dat de test positief zal zijn en dat jij binnenkort zelf ook 1 vast hebt! Liefs Amara 18/04/2016

loes
Ik lees trouwens net over je angst of IUI wel gaat werken....Welk pad je ook volgt....probeer dat te doen waar je je fijn en goed bij voelt!!! Volgens mij is dat echt het belangrijkste. En weet je....ik weet het ook echt niet, ik heb er destijds bewust niet voor gekozen, maar ik ben inmiddels ook weer een 1 jaar met ellende verder. Denk soms ook; hoe zou het gelopen zijn als..... En ook vraag ik me af of we niet alsnog met IUI moeten gaan starten als het straks weer lang duurt. Hopelijk lukt het je je gevoel te volgen en daar wat rust in te vinden. Liefs Loes

loes
Hey Nana, ik zit een soort van in hetzelfde schuitje!! Ik ben sinds januarii 2013 bezig met zwanger worden, na een jaar alle onderzoeken gehad en ook wij zijn beide helemaal gezond. Precies wat je zegt; erg fijn, maar als dat geen resultaat op levert is het best lastig!! Ik had heel sterk het gevoel dat ik niet de medische malle molen in wilde, of eigenlijk het gevoel dat we vol moest houden met 'geduld' hebben. Hoe zwaar ook....maar ik voelde heel sterk dat IUI in gaan minstens zo zwaar zou gaan worden. Daarbij vond ik het heel moeilijk om daar in te geloven omdat mijn lichaam nu ook niet zwanger werd. Dus ergens dacht ik; er is blijkbaar een reden waarom het nog niet is gelukt? Om een lang verhaal kort te maken :), na 2,5 jaar; in juni 2015 bleek ik zwanger!! Super fijn, eindelijk was het gelukt. Helaas eindigde dat in een miskraam en wat later bleek het ook nog eens een zeldzame mola te zijn geweest (lees mn verhaal bij het onderwerp ' mola zwangerschap' . Kortom, we mogen nu langzaamaan weer beginnen en we hebben er inmiddels bijna 3,5 jaar tijd op zitten. Hopelijk wordt 2016 ons jaar :) Benieuwd naar jouw verhaal!