Zwanger, alleen en nu?? - Zwangerschapsforum

Lieve (Gast) - schreef op 30-06 om 20:22
Hallo,

Ik ben op dit moment 20 weken zwanger. Tussen mijn vriend en mij ging het al een tijdje niet meer en we hebben de knoop doorgehakt om te stoppen met onze relatie. Maar nu sta ik dus 'op straat', ik logeer nu bij m'n ouders maar dat is (hopelijk) voor korte termijn. Omdat ik nog zo emotioneel ben door de hele situatie weet ik gewoon niet meer wat ik nu allemaal moet regelen? Heeft iemand ervaring of tips met zo'n situatie? Ik wil namelijk het beste voor mijn kindje maar weet even niet waar ik moet beginnen. Ik hoop dat jullie me kunnen helpen.
82 antwoorden en 45759464x bekeken
anne (Gast) - schreef op 30-06 om 21:47
Hey lieve
Ik heb dit ook meegemaakt, was toen ook zo'n 20 weken zwanger als ik alleen kwam te staan. Ben toen ook terug bij mijn ouders ingetrokken. Geloof mij de tijd wijst het uit, alles komt goed.
Je kan dit even goed alleen (met de hulp van je ouders). Je kindje wordt ook groot, en als het nu niet meer klikte met je vriend, doet het nooit meer. Ook niet voor je baby, en als de ouders ruzie maken, is ook niet goed voor je kindje zeh....
linda - schreef op 01-07 om 12:43
hallo,
Hier een vergelijkbare situatie. Ik ben 21 weken zwanger en toen ik afgelopen vrijdag thuis kwam had meneer zijn spullen al verhuist en kreeg ik de mededeling dat hij bij zijn ouders ging wonen. Zo maar uit het niets... Gelukkig is dit mijn huis dus voor geen onderdak hoef ik niet bang te zijn. Hij zei van allerlei gemeene dingen, dat hij niet meer van me hield en geen gevoelens meer had. En als ik wat van hem nodig had ik hem maar moest bellen. Ik kon het niet begrijpen en was helemaal overstuur, ook omdat dit uit het niets kwam. Maar.. de volgende dag wou hij opeens terug. Hij was in de war zei hij en hij meende het niet. We hebben gepraat maar ik twijfel heel erg, dit is namelijk geen verantwoordelijk gedrag en zeker niet als er een kindje komt. Wat als de baby er is en het gaat even niet zoals hij wil? Moet ik dan op een dag weer constateren dat hij zijn spullen heeft gepakt ? Hij zei ook nog dat het allemaal te stressvol was en daarom weg ging want hij kon het niet aan. Ik ben bang voor de toekomst met hem als ik wel weer in huis neem. En emotioneel ben ik ook door alle hormonen en deze situatie, en ach dan maakt hij me gewoon uit voor psygisch gestoorde. Dus ja ik weet het ff niet allemaal. Maar tussen het huilen door voel ik me heel sterk omdat ik sterk moet zijn voor mijn kindje.
Groetjes Linda
Lexy - schreef op 01-07 om 20:12
Jeetje, wat heftig!
Een vriendin van mij heeft dit gehad tijdens haar eerste zwangerschap. 
Ik zou naar de huisarts/maatschappelijk werker gaan voor een urgentieverklaring voor een huis bij de woningbouwvereniging... 
Veder kan de vk je misschien helpen tijdens je zwangerschap om dingen op papier te krijgen.
Had je ex jullie kindje al erkend of hoeft dat niet meer? Misschien dat je huisarts/maatschappelijk werker of vk je war info kan geven over zijn rechten/plichten wanneer je kindje wel/niet is erkend...

Schakel op tijd hulp in! Heel veel sterkte komende tijd!
Liefs
Anoniem (Gast) - schreef op 01-07 om 20:19
Hoi Lieve, 

Als ik dit zo lees denk ik als eerste. Probeer eerst even je rust te vinden voor jezelf en je baby bij je ouders. Praat met je verloskundige en huisarts en kijk wat de mogelijkheden zijn. Je (ex) vriend moet maar even in zijn sopje gaar koken en goed beseffen wat hij doet op dit moment. Het kan zijn (en nee ik verdedig hem niet) maar dat hij angst heeft voor alle veranderingen. Jij moet vooral aan jezelf en je baby denken. 

Linda, 

Denk aan jezelf. Hij heeft zijn spullen gepakt. Je kan hem een kans geven, maar dan zou ik dat in eerste instantie niet onder een dak doen. Zeg hem dat jij eerst je rust moet vinden en dat hij altijd mag langs komen, maar dat hij goed moet beseffen als hij de stap zet om terug te komen er dan ook echt moet zijn. 

meiden ik wens jullie ontzettend veel succes!!
Dani - schreef op 01-07 om 22:38
Ik ben het volkomen eens met wat hierboven staat geschreven.
Je kunt ze het voordeel van de twijfel geven maar laat niet met je spelen. laat ze maar weten wat ze hebben gedaan, dat geldt zeker voor jou Linda.

Meiden, ik wens jullie veel sterkte en wijsheid toe.
Geniet van je zwangerschap en straks van jullie kindjes!!
muppetje - schreef op 23-07 om 16:20
hey meiden

ik heb dit bijna 6 jaar geleden ook mee gemaakt. en ben nu weer alleen zwanger van de 2de. alleen heb ik er nu bewust voor gekozen. en 6 jaar geleden niet. die mannen doen maar een dot zonder na te denken. ze zitten tenslotte toch niet met de gevolgen!
het advies om naar de huisarts en dan maatschappelijk werk is een hele goede tip dit heb ik toen ook gedaan. en ze hebben me uitstekend geholpen. ze weten waar je moet zijn en hoe alles voor elkaar te krijgen.  zodat jij je rust weer kan vinden!
heel veel succes en wij als vrouwen zijn sterker dan we denken hoor! girl power ;-)

groetjes muppetje
Marcel (Gast) - schreef op 07-03 om 07:49
Hoi Alex,
Ik zit op dit moment in de zelfde situatie. En word ook gek van wanhoop. Mijn vrouw wil me nergens meer bij hebben,en laat ook niks weten ze is nu al een tijdje bij haar ouders. Dit doet me allemaal zo ontzettend pijn. Ik hoop echt dat het weer goed komt. Hoe is dat bij jou gegaan alex? Alles weer goed gekomen....
Grt Marcel
* - schreef op 16-08 om 14:14
@Alex,
Wat een vervelende situatie zeg. Wat is er aan de hand dat ze jou weg stuurt lijkt me dat ze jou niet kan buitensluiten is er nog een mogelijkheid dat het goedkomt.
Sterkte in deze periode lijkt me niet makkelijk..

Gr, Ju
Dani - schreef op 16-08 om 17:47
Jee Alex, wat beroerd zeg...

Je schrijft al van alles geprobeerd te hebben zodat het goed komt?

Ik wil je veel sterkte wensen maar kan je helaas geen advies meegeven..

Groetjes Dani
Olivia-Anna - schreef op 16-08 om 22:06
Ik zou zeggen het klinkt als hormonen!!
Maar ja dat maakt het er voor jou niks eenvoudiger op natuurlijk.

Wat ik zou doen is: !!Niks meer!!!
Hoe moeilijk het ook is, heb je dat al geprobeerd?
Denk dat ze er nu geen behoefte aan heeft achterna gerend te worden, geef haar de kans om op haar positieven te komen.
Daar is genoeg tijd voor tot 12 september.. gun haar even de rust.
Geef haar de kans om met jou uiteindelijk contact op te nemen!!
Hoe onrechtvaardig het misschien op dit moment voor jou mag lijken.
Althans dat is wat ik zou doen!!!
Sterkte!! Geluk dat je bij je ouders terecht kunt al is het een schrale troost..
Gr Olivia..
aap22 (Gast) - schreef op 15-08 om 12:30
hier hetzelfde.. 
eindelijk waren we zwanger en toen vloog het meneer opeens aan, 2 weken geleden had hij zn spullen gepakt en een week geleden wou hij weer terug. Maar het is niet voor het eerst dat ik 'even' aan de kant werd gezet en hij later weer spijt kreeg (3e).. wat moet ik doen? kiezen voor mezelf en mn kindje? of toch hem die kans weer geven.. Het is zo lastig! Ik kan niet terecht bij mn ouders op dit moment doordat de kamer bezet word door een broer. Het is kiezen tussen gevoel en verstand en dat is zo immens moeilijk! :-(
* - schreef op 17-08 om 06:50
@Aap22,

Ik hoop voor jou dat je tot een oplossing komt..
Het is al de derde keer dat je zwanger bent??
Of de derde keer dat hij je verlaat en weer terug wil komen..

Neem niet hals over kop beslissingen maar kijk wat er mogelijk is
qua eventuele opvang voor jonge zwangere moeders en of instanties die je
verder kunnen helpen.....

Ik hoop dat je eruit komt je kan hier ook altijd je verhaal kwijt..

Groetjes Ju en of wel MavanMi
Anoniem (Gast) - schreef op 19-08 om 01:59
ik wil ook graag even mijn verhaal kwijt. ik ben nu 33 weken zwanger van ons 3 de kindje. heb al een dochter van 4 en 1 jaar. 3weken geleden heb ik ondekt dat mijn nu ex vriend al van voor mijn zwangerschap een relatie heeft met wat ik dacht een vriendin was. hij wil nu zo vlug mogelijk met haar samen wonen. we moeten dus ons nieuwe huis verkopen. ik snap het echt allemaal niet meer. hoe kunnen ze nu zo grof zijn. ze is van beroep dan nog wel vroedvrouw. het ergste is nog dat hij het kindje niet wilde en me mee genomen heeft naar een abortuskliniek. hij zag de klik van 2 naar 3 kindjes niet. nu komt de waarheid uit en zou ik voor haar mijn kindje moeten laten weg nemen hebben van hem.
* - schreef op 19-08 om 07:19
@Anoniem,

Ooh meis wat moet jij je vreselijk voel en wat een ####****####trut en een ####***###eikel en nog meer scheld woorden, dit kan je natuurlijk nooit vergeten en vergeven..
Ik vind het echt ordinair wat ze gedaan hebben.. Maar goed nu even over jou hoe voel je, je zal je wel eenzaam voelen, ik vind het heel goed van je dat je voor je ongeboren kind bent opgekomen....en geen abortus hebt gepleegd....
Ik kan me voorstellen dat je het niet meer snapt dit is ook een SHIT situatie...]
Ik kan niet meer zeggen dat je ik je verhaal heb gelezen en dat ik het echt heel vervelend vind voor je ik hoop voor je dat je een fijn knus huisje vind voor jou en je kindjes en dat je steun krijgt van je familie of andere vrienden.....]

Heel veel sterkte en een goede bevalling alvast nog maar 7 weken en dat is zo voorbij...

Liefs Ju of wel MavanMi
Pfff....verschrikkelijk lijkt me dat allemaal zeg, ben zelf op dit moment 32 wk zwanger van de 2e....moet er niet aan denken zeg!!
Anoniem (Gast) - schreef op 19-08 om 10:44
het is een echte hel waar ik in terecht ben gekomen. kan het nog steeds niet goed vatten. hoop enkel dat mijn klein ventje er niks aan over zal houden door de stress en de kilo's die ik al verloren ben. hij maakt het me nu ook niet makkelijker. hij stuurt veel smsen, zoekt me, achtervolgd me allemaal om de 2 meisjes te kunnen zien.
* - schreef op 19-08 om 15:51
@Anoniem,

Kan je misschien naar een soort blijf van mijn lijf huis???
Ik hoop dat je snel rust vind om je voor te bereiden op de bevalling..

Heel veel sterkte in deze moeilijke tijd..

Liefs Ju of wel MavanMi
Wat nu (Gast) - schreef op 11-06 om 22:39
Ik sta voor zoeen groot dilemma.. ik ben net 4 weken zwanger.. niet van mn man of mn vriend maar van een normale vriend.
Dit is de 2e keer dat ik zwanger ben heb bij mn 1 abortus laten doen omdat het allemaal niet goed ging. Aan de pil gegaan en nu Door mn pil heen zwanger geraakt
heb die zogenaamde vriend in gelicht maar die wil er niets van weten en zegt me nog een abortus te doen. Mentaal ga ik dat niet redden maar ben zo bang om dit kindje alleen op te moeten voeden.
Kan wel wat steun van jullie dames gebruiken liefs n
Karen (Gast) - schreef op 29-06 om 11:24
Hey,

ik ben momenteel 16 weken zwanger.
Ik modder nog aan met mijn vriend (de papa) maar vrees dat dit hopeloos is. Hij is totaal niet geïnteresseerd in mijn zwangerschap en men kindje. De relatie gaat heel slecht.
Ik ben er nog niet uit wat het beste is, het uitmaken of niet.
Ondanks de slechte relatie zie ik hem nog graag en hij mij ook.
Ik begrijp in elk geval hoe het is om je alleen te voelen en wat het is om alles alleen te moeten regelen en opzoeken enzo.

Zijn hier nog lotgenoten? Ik kan een goede babbel wel gebruiken.
Groetjes, Karen
Goldiegirlke (Gast) - schreef op 03-10 om 01:14
Ik ben nu 4 maand en een half en mijn vriend heeft mij bedrogen tijdens mijn zwangerschap zat aan de drugs allemaal zonder dat ik het wist ik ben echt razendkwaad nu dat hij mij zoiets kan aandoen terwijl het kindje gewenst is nu wil hij mij zelfs in elkaar slagen want hij moet het kindje wegdoen van zijn ouders met het gevolg dat ik dus al 2 maand niet meer buitenkom ????
Linda - schreef op 03-10 om 09:40
Wat zijn er veel vrouwen (en mannen) die slecht behandeld worden..

Iedere situatie is natuurlijk anders en als je er middenin zit dan weet je eigenlijk altijd wel wat je moet doen.. ookal zegt je hart anders.

Ik heb een waardeloze relatie achter de rug en als ik jullie verhalen lees dan doet het me altijd weer daar aan denken.

Ookal wist ik eigenlijk wel dat het helemaal fout zat, toch probeer je er iets goeds van te maken en hem goed te praten tegenover vrienden en familie.

Ik weet dat dit makkelijker gezegd dan gedaan is maar kies voor jezelf. Juist nu je zwanger bent. Een kindje heeft een stabiele omgeving nodig, met of zonder pappa. Het voelt nu uitzichtloos en alsof de wereld instort maar het komt allemaal goed. Als er mensen zijn in je omgeving die er voor je zijn dan luister alsjeblieft naar ze en leun op ze.

Ze staan er vaak wat verder vanaf en weten je meestal het goede advies te geven.

Voor de pappa: vecht voor je kind, niet voor je vrouw. Het is nu haar tijd om voor jou te vechten.


Ik wens jullie allemaal
Linda - schreef op 03-10 om 09:44
.. heel veel sterkte, succes en wijsheid.
Dikke kus Linda
Saida Qnioun (Gast) - schreef op 07-04 om 15:44
Hey, 

Ik zit helemaal in de zelfde situatie. 16 weken zwanger en woon ook terug bij mijn moeder. 
Het ging ook niet meer ik kan je niet veel tips geven. Ben momenteel ook nog heel emotioneel je kan me wel via fb anders toevoegen en van met dat ik weet hoe ik het zal aanpakken laat ik je iets weten. 
Ik snap hoe moeilijk het is. Een zwangerschap moet de mooiste tijd van je leven zijn en ik heb al niet anders gedaan dan 4 maanden aan een stuk gehuild. 
Groetjes en sterkte ! Van Saïda Qnioun
Anoniem (Gast) - schreef op 30-05 om 13:04
Ik heb een vraagje? Ik ben er vorige week achter gekomen dat ik zwanger ben, de vader van mijn kindje wil er niks mee te maken hebben en wil dat ik abortus laat doen, zelf wil ik dit niet al zou het wel de beste keus zijn. Ik ben 22 jaar en woon op dit moment nog thuis bij mijn ouders, die willen me binnekort het huis uitzetten, zelf heb ik geen inkomen, weet een van jullie mischien of er instanties zijn die je kunnen helpen met rt vinden van een uitkering en een eigen huisje 

Xx ik ben wanhopig
Anoniem (Gast) - schreef op 25-11 om 00:21
Hey, ik zou graag met je in contact komen om met je te praten. Zit in dezelfde situatie... voeg me anders op facebook : Giulia Maisonmari 

-xxxx-
* - schreef op 30-05 om 13:08
In welke regio woon je 
als je nu lid word want volgens mij had je al een vraag gesteld 
dan kan ik je gegevens door sturen meid
ik hoop dat ik je dan op weg kan helpen 
wat rot dat je ouders je het huis uit willen zetten vreselijk
wordt even lid dan kan ik je berichten sturen met daarop dingetjes die je kan doen
zelf ben ik jaren lang alleenstaande moeder geweest
Anoniem (Gast) - schreef op 25-11 om 00:22
Zou je mij ook wat tips kunnen geven?? 
* - schreef op 30-05 om 13:09
verdrietige mama was jij ook toch?
Anoniem (Gast) - schreef op 30-05 om 14:02
Hoi nee ik heb hier denet voor het eerst een brricht op geplaatst

Reageren

Je kunt reageren op dit onderwerp 'Zwanger, alleen en nu??' in het Zwangerschapsforum

Naam
Email notificatie Emailnotificatie is alleen beschikbaar voor ingelogde leden ! ja nee
ps, je reageert als gast. Wil je liever inloggen registreer je dan even of of log in met facebook

Ga naar pagina ...

1 | 2




Brabbels maakt gebruik van cookies. Cookies worden gebruikt om inhoud en advertenties te personaliseren, sociale media features toe te voegen en ons webverkeer te analyseren. Wij delen informatie over het gebruik van Brabbels met onze social media partners, adverteerders en analytics. Zij kunnen deze gegevens combineren met andere informatie die over jou is verzameld via verschillende services of websites. info / verbergen en toestaan