Hoi meiden,
5 Jaar geleden kwam ik er achter dat ik zwanger was, het was niet gepland en mijn vriend had het net uitgemaakt. Hoewel hij vond dat ik een abortus moest ondergaan, voelde dat voor mij niet goed en heb dit ook (gelukkig) niet gedaan. Ik ben niet voor of tegen abortussen, maar wel tegen abortus die door iemand anders dan de vrouw gekozen is.
Natuurlijk had ik mij ook een andere zwangerschap voorgesteld,als toekomstbeeld. De scenario's dat hij er niks van wou weten tot en met het nog een kans geven en weer terug naar niks van willen weten, hebben hier in de 9mnd zwangerschap allemaal de revue gepasseerd.
Uiteindelijk heb ik het zelf gedaan, ik ben zelf de zwangerschap 'doorgekomen', zelf de bevalling geflikt en daarna ook zelf de zorg voor de baby. En lieve meiden, als ik dat kon, kunnen jullie het zeker ook! Praat veel met vriendinnen/familie/ouders/collega's , zij kunnen je echt steunen. Want ja, soms is het even pittig, maar (wat je sowieso moet leren als er een baby aankomt):" het is maar een fase" de moeilijke momenten komen en gaan, echt, ze gaan weer.
MAAARRRRRRRRR als ik ergens spijt van heb, of denk wat ik anders had moeten doen, dan is dat toch wel om veel minder tijd aan de ex partner te besteden!! Er komt straks een baby aan, dat is allemaal al spannend genoeg! En bovendien hartstikke leuk (meestal
) , richt je daar op, en laat die mannen lekker voor wat het is. Laat het negatieve los, en richt je op het moois wat komen gaat. Wat belangrijk is voor jullie, en zorg goed voor jezelf, geef jezelf wat extra aandacht. Lak je nagels, smeer een maskertje, je verdient het! Succes