Dames gezocht waarbij zwanger worden ook langer duurt - Zwangerschapsforum

@lotte gefeliciteerdben je dan in verwachting van een 2ling?

Ja ik ben in verwachting van een tweeling

@lotte is het een spontane zwangerschap? Zitten er 2lingen in jullie familie?

Er zitten geen tweelingen in mijn familie. Wij verwachten een 1-eiige tweeling.

In beide families komen geen tweelingen voor. En ja een natuurlijke zwangerschap (wel hormoonbehandelingen gehad maar geen IVF/IUI of dergelijke gehad)

Dat zeker elvira ..

Hi Sylvia, ik ben nieuw hier en las je berichtje. Ik zal mijzelf ook even voorstellen; mijn naam is Tess en ben ook 33 jaar. Zwanger worden lukt bij ons helaas ook niet op de natuurlijk manier ben ik bang. Toen ik mijn vriend leerde kennen 4 jaar geleden had hij een erectiestoornis, in eerste instantie wilde hij dat niet zeggen en heeft hij mij zelfs aan de kant gezet toen het moment er aan zat te komen na een paar maanden. De eerste keer dat ik bij hem sliep vond ik hem zelfs een gentleman omdat hij niet meteen bovenop me dook, achter weet ik natuurlijk waarom.
Nadat hij mij aan de kant had gezet accepteerde ik dat niet want ik voelde ook wel dat er iets aan de hand was. Ik dacht dat hij misschien wel op mannen viel o.i.d. toen heeft hij het mij verteld in tranen en heb ik hem beloofd dat ik hem niet aan de kant zou zetten door dit probleem, we zouden er samen aan werken. In 2018 ben ik ook gestopt met de pil omdat ik dacht dat het alleen maar in ons voordeel zou werken en we hadden tenslotte toch geen seks.
We zijn nu 4 jaar later en gelukkig kan hij nu wel een erectie krijgen alleen niet al van tevoren, hij of ik moet hem echt wel stimuleren. Helaas lukt het hem ook niet om klaar te komen in mij, al zegt hij van wel. Alleen ik weet van vorige vriendjes dat het er naderhand vies gezegd uit liep en dat is nu niet zo, daarom mijn twijfel.
Ik ben heel erg benieuwd of jij en je partner/man er samen veel over praten en hoe hebben jullie een weg gevonden dat jullie beide tevreden zijn?
Bij ons is het namelijk zo omdat het een ding is voor hem en hij er niet echt over wilt praten ik me erg alleen voel in deze situatie.. wij doen het helaas maar eens per maand en het is niet bepaald romantisch te noemen, sterker nog.. aan mijn behoefte wordt niet echt gedacht.
Nu heeft hij in december zelf voorgesteld om naar een inseminatie kliniek te gaan, ik weet niet waar hij dat heeft gevonden maar hij denk dat we naar binnen kunnen lopen en Tess met haar benen wijd, pinnen en klaar. 
Ik heb na de zoveelste teleurstelling in december de huisarts gebeld en mijn verhaal uitgelegd, gelukkig mogen wij meteen naar een gynaecoloog alleen mijn vriend ziet weer een enorme drempel waar hij over heen moet.
Ik heb nu spuitjes besteld om thuis te insemineren alleen toen ik 1.5 week geleden vroeg of hij die dag iets wilde opvangen viel dat rauw op zijn dak en dus was het antwoord eigenlijk nee. Hij zegt steeds dolgraag kinderen te willen alleen sta ik er zo enorm alleen voor en zijn we helemaal niet het perfecte team dat we met andere zaken wel zijn.
25-1 is mijn nod.. maar ik ga weer uit van een teleurstelling.
alle tips zijn welkom.
Liefs, Tess

@tess wat een verhaal zeg en het lijkt er een beetje op dat hij nog twijfelt over een kindje of dat zijn angsten te groot zijn. Helpen jullie er wel eens over nagedacht om er met iemand over te gaan praten?

Ja heb ik ook voorgesteld.. alleen het lastige is dat hij een beetje zijn kop in het zand steekt en er van overtuigd is dat het wel goed komt. Ik heb zelf gevraagd aan een seksuoloog of ik misschien langs kon komen om tips te krijgen o.i.d. helaas kon dat niet. Het is een beetje een muur lijkt wel he 

@tess misschien met iemand die jullie kennen?

Sow moest even alles rustig bijlezen..

@Lotte, van harte gefeliciteerd met je zwangerschap! En ook nog eens een tweeling! Wat bijzonder! Het lange wachten wordt dan inderdaad beloond! Fijn dat het een natuurlijke zwangerschap is en dat je nog niet de medische molen in bent gemoeten. Ik zie tegen die stap ook zo erg op. Geeft wel moed om je verhaal te lezen. Soms moet je lang wachten op iets dat je zo graag wil. Maar ooit komt hopelijk de dag!

@liefsTess, bedankt voor het delen van je verhaal! Leuk dat je mee kletst. Het is een pittig verhaal ook! Allereerst vervelend dat je partner problemen heeft.. 
Mijn man en ik praten best veel over onze problemen, ofja eigenlijk mijn probleem. Ik vind het heel vervelend dat ik hem niet kan geven wat ik hem zo gun, een keer echte seks.. Het voelt alsof ik faal. Hij zegt tevreden te zijn met wat hij heeft en we weten beide dat er een dag komt waarop het gaat lukken maar ik kan mentaal de knop nog niet omzetten. Recent heb ik hypnotherapie gehad voor dit probleem en ik kan mijn angst al meer loslaten. Maar ik kan niet én mijn vaginisme aanpakken én bezig zijn voor de kinderwens. Dus hebben besloten dat de kinderwens nu prioriteit heeft en dat de rest daarna komt. Anders is het mentaal veel te zwaar voor mij en dat is het alleen met kinderwens al ooit. 
Wij zijn tevreden met elkaar ook zonder seks tot nu toe, en zorgen dat we het toch leuk hebben in bed samen. Al merk ik na bijna 1,5 jaar wel al dat het steeds meer een 'moetje' begint te worden maar daar ontkom je na zo'n lange tijd niet aan denk ik.
Heb je het er wel eens met hem over gehad wat jouw behoeftes zijn? En ergens kan ik zijn angsten ook wel begrijpen. Ik heb zo vaak gedacht dat mijn man beter iemand anders kan zoeken dan zo'n probleem vrouw als ik. Vaak gedacht dat hij me hiervoor zou/zal verlaten. Gelukkig ook al veel overwonnen samen. Maar zijn ook al 14 jaar bij elkaar inmiddels.
Wij insemineren ook thuis met spuitjes. Maar wij maken het samen gezellig of ik help hem. Dan hebben we toch het idee dat we het samen doen. Vaak als het er dan in zit bij mij helpt hij mij ook nog omdat ze zeggen dat het helpt. Of ik ga met men billen omhoog of op een kussen liggen. Zo is het bij onze dochter 3,5 jaar geleden ook gelukt uiteindelijk. Dus het kan zeker op deze manier!
Mocht je nog meer willen weten of tips willen dan hoor ik het graag! Sta altijd open om er over te praten. Verder is het weer duimen nu!

Meisje87 , Dank je wel Ja het lange wachten wordt inderdaad beloont.. Wij zouden als het deze maand niet raak zou zijn, een poosje stoppen en vanaf Mei de medische molen in gaan.
Het lange wachten en proberen wordt inderdaad beloont En ik hoop oprecht dat dit voor jullie ook snel genoeg is!!

@sylvia bedankt voor je bericht!! Ik heb wel aan hem gevraagd of hij eens per maand prima vind of dat het meer mag. Hij gaf aan dat het wel meer mocht alleen is de drempel hoger dan de zin. Hij lijkt zich echt te moeten voorbereiden op die ene dag. 
Ik zou mijn vriend ook voor geen goud willen missen enkel vanwege dit, ik zeg ook weleens tegen hem dat ieder huisje zijn kruisje heeft en dit is dan die van ons. 
Als hij een biertje op heeft dan praat hij er gelukkig wel meer open over met mij alleen de dag daarna is hij weer meer gesloten als ik er over begin.
Als ik maandag weer ongesteld ben geworden ga ik hem voorbereiden op de spuitjes, hopelijk mag het op die manier net als bij jullie wel lukken ??
Nogmaals bedankt voor de reacties, heel fijn!

@lotte, mag ik vragen of jij voor nod al kwaaltjes had? Veranderingen merkte in je lijf? Altijd benieuwd naar hihi 

@liefstess, misschien moet hij gewoon even ervaren hoe het werkt en gaat met zo'n spuitje en dat hij dan wel wat vaker bereid is om zijn best te doen? Elke maand die niet lukt is zwaar maar het is ook fijn als jullie beide tevreden zijn met de manier waarop jullie toekomstige wondertje verwekt gaat worden. Dat vonden wij in het begin ook even lastig maar toch voelt het voor ons nu als iets wat zo ver mogelijk bij de meest natuurlijke weg in de buurt komt. We doen het samen, voelen ons er goed bij en vinden het fijn. En als het dan zo ooit goed zou mogen komen dan is de manier waarop veel minder belangrijk dan de uiteindelijke wens. 

Succes met voorbereiden en hopelijk komt het snel goed ook bij jullie!

Meisje87, Ik was sinds 23 december overtijd (9 dagen), maar zoals ik bijna iedere maand wel 5/6 dagen overtijd was durfde ik niet te testen.. (best stom eigenlijk  )
Ik was sinds 20.12.2020 aan één stuk door misselijk en enorme hoofdpijn (nu nog steeds..) Verder had/heb ik nog nergens last van  Ik merk echt dat er twee kindjes in mijn buik groeien, begin een bolling te krijgen, Mijn borsten zijn onwijs gespannen

@lotte, balen van de misselijkheid en de buikpijn. Maar wat heerlijk dat je al veranderingen ziet aan je lijf. Dat maakt het wat echter he  heerlijk van genieten! Het is iedereen zo gegund! 

@meisje87 2 dagen voor nod heb jij nog een testje durven doen?

@elvira, ja heel erg  heb er vanmorgen alweer 1 gedaan.. Ben deze maand erg ongeduldig door al die kwaaltjes maar helaas nog steeds negatief. Ben er beetje bang voor. Vandaag best wel wat menstruatie krampen gehad (dat gevoel) en flinke hoofdpijn. En iets meer rozige afscheiding. Dacht van is 2 dagen te vroeg als het door gaat zetten maar is bij mij niet uitzonderlijk. Maar heeft toch nog niet doorgezet maar men hoop begint langzaam toch wel beetje weg te zakken helaas. Hoe is het met jou? Testje gedaan of klachten? 

@meisje87 balen zegik wacht echt nog even met testen want ik ben al zo vaak teleurgesteld en ik voel van alles maar ik voel elke maand van alles dus ik denk nu ook niet meer dat het ook bij een eventuele zwangerschap kan horen

@elvira, ja ik snap wat je bedoeld. Je probeert jezelf toch te beschermen. Ken het wel, maar ben in dit opzicht zo'n ongeduldig type  heel vervelend haha. Maar we mogen nog 2 dagen heel hard hopen op een wonder!

Pff hier is het vandaag al doorgezet, een dag te vroeg..  jeetje zo enorm balen weer! Ergens had ik het aan zien komen maar wat kan je lijf je dan toch enorm voor de gek houden! Baal momentje.. Na lockdown willen we toch echt naar de huisarts gaan want duurt nu al zo lang voor men gevoel en wordt metaal steeds zwaarder.. Gaan nu ronde 18 in. En vergeleken bij veel mensen is dat nog niet veel hoor maar de vorige duurde ook 2 jaar en ik wordt er niet jonger op dus toch maar een keer een afspraak maken. Had gehoopt dat het niet hoefde maar helaas..

@meisje87 balen zeg

@elvira, best wel ja. Maar nu duimen we voor jou dat het bij jullie dan hopelijk wel raak is!

@meisje87 bij jullie 1ste nooit overwogen om naar de huisarts te gaan?

@elvira, ben ik toen geweest vanwege mijn vaginisme, daardoor doorgestuurd naar psycholoog, van daaruit doorgestuurd naar seksuoloog en die gaf de tip voor met spuitjes te beginnen. En stuurde me door naar bekkenbodemtherapie. Uiteindelijk voordat het hele rondje klaar was waren we 1,5 jaar verder en vanaf de spuitjes telde ik na 5 maanden ongeveer aan. Dus in dat opzicht nog redelijk snel gegaan maar dat mentale en fysieke 1,5 jaar ervoor waren zwaar. Nu direct begonnen met spuitjes maar nu helaas niet zoveel geluk. Maak me soms zorgen omdat ik bij de 1e zwangerschap een vleesboom had en dit kan ooit ervoor zorgen dat een volgende zwangerschap moeilijker is, heb ik gelezen. Wat hiervan waar is weet ik niet. En heb een keizersnede gehad dus weet ook niet of er misschien littekenweefsel zit. Vandaar dat ik nu deze stap ook overweeg, maar door mijn verleden is dit wel een grote stap snap je?

@meisje87 ik zou eerst een echo vragen om te kijken of je keizersnede en vleesboom schade hebben achtergelaten en dan kan je man / vriend ondertussen zijn zaadjes inleverenze doen ook standaard een chlamydia onderzoek

@elvira, goede tip bedankt! Ik kom gelukkig zelden bij huisarts of ziekenhuis en weet niet of je hierom mag vragen. Enige nadeel is dan ook weer dat het bij mij onmogelijk is om een inwendige echo te maken  heel erg maar dit is meerdere malen geprobeerd maar door dat vaginisme slaat alles letterlijk kei hard op slot en kan er werkelijk niks naar binnen.. maar misschien kunnen ze uitwendig ook wel wat. We wachten het af. Daarom zou het zo fijn zijn geweest als het niet nodig was om naar de huisarts te hoeven. Maar angsten zijn er om te overwinnen 

@meisje87 daar ben ik verder niet zo in thuis maar dat zou je altijd eens kunnen informerenweet je trouwens of je vaginisme een oorzaak heeft?ik vind het trouwens heel knap hoe je er hier zo open over kan praten

@elvira, ja heb het zo'n 15 jaar geleden ontwikkeld door een 'vervelende' ervaring met 1e vriendje. Niet dat hij niet lief was hoor maar door pijn heb ik die spanning ontwikkeld. En kom daar na jaren mee leven maar eens vanaf izzy: valt niet mee. Het is vooral een mentaal proces van hele kleine stapjes. Ieder stapje is er 1, al gaat het heel langzaam..
En kon er nooit goed over praten, maar praten helpt en vooral hier typen helpt 

Helaas ongesteld geworden

@elvira, ohh nee balen