"en hoe gingen jullie daarmee om?"
ik raakte per ongeluk zwanger...
op mijn tweede begon de liefde voor baby's, deed mijn moeder na met mijn poppen borstvoeding te geven en met een wandelwagen te lopen. ik plukte ook bloemetjes omdat ik ging trouwen (ik was tussen de 1,5 en 4 toen ik dat deed)
op mijn twaalfde begon het echt al te kriebelen, ik was al na een jaar extreme ongesteldheid zat en baby's om me heen waren helemaal het einde voor me.
langzaam besefte ik wel dat ik rond de leeftijd van 18 acceptabel zou vinden om zwanger te raken (als ik de partner zou hebben)
op mijn 20e kwam ik mijn huidige partner(nu 21) opnieuw tegen. we waren al vanaf kind buren en even uit elkaar geweest toen ik verhuisde, maar met een leuk oud en nieuw rolden we in een relatie. ik begon net een studie en heb het idee van kinderen geprobeerd te wegmoffelen met leuke dingen.
afgelopen augustus kregen we te horen dat zijn broer(28) en diens vriendin(32) een kindje verwachten. ik en mijn vriend bespraken het onderwerp: ja, we willen graag, maar niet voordat mijn opleiding bijna is afgelopen of is afgelopen, nu zijn broer een kindje krijgt dachten we om hun het plezier te gunnen door later zelf eraan te beginnen en besloten het veilig te doen.
we zijn even uit elkaar geweest en met een kort begin van de huidige nieuwe relatie waren we net 6 maanden weer bij elkaar toen we zwanger raakten en kwamen er met 5 weken achter. dus mijn vriend van 21 en ik van bijna 23 worden in april oom en tante en in juli papa en mama.
ik kan me dus heel goed in je leven zien.
ik kan je alleen zeggen: hou rekening met je eigen gevoel en zijn gevoel. als het financieel niet lukt is een ander punt en zelfs dan kan het goedgaan. ik ben letterlijk geboren in een studentenhuis waar mijn ouders 2 kamers huurden. maak een schema met hem met wat je wil bereiken. nu een baan vinden en dan zwanger raken zal je misschien je baan kosten.
ik ging ermee om door kinderwinkels te mijden, het gesprek over baby's te ontwijken. in mijn klas was soms mijn bijnaam 'klapperende eierstokken' haha.
als je het echt te graag wil, bespreek dat met hem door te vragen wanneer jullie bereid zouden kunnen zijn om ouders te worden. uiteindelijk ben je pas echt bereid zodra het kindje er is
hielp dit iets?