Mijn man wil geen tweede kindje meer - Zwangerschapsforum

Bedankt voor jullie reacties. Het doet zo'n deugd om dit kwijt te kunnen.
We hebben de laatste dagen echt urenlang gepraat,tevergeefs...
Elk argument dat ik aanhaal vind hij onzin maar toen ik vroeg welke nadelen hij dan aan een tweede kindje vindt,zei hij dat er geen nadelen zijn. Heb nog nooit 1 gegronde reden gekregen waarom hij het niet wil. Hij zegt dat er geen reden is,hij vindt het gewoon goed zo met onze zoon. Sorry,maar daar kan ik me niet zomaar bij neerleggen. Eindelijk was het bijna zover  
Rondom mij wordt iedereen zwanger,word ik er langs alle kanten mee gecomfronteerd,ben gewoon radeloos. Mijn hele lichaam schreeuwt om een nog een kindje..

Jessie95: Hij wist dit al vanaf het moment dat we samen waren,hij wou er zelfs 3. Daarom dat dit des te pijnlijker is..

Echt super vervelend ik wou dat ik tips had voor je

vind dit gewoon pure mishandeling van je psyche 
je eerst zo blij maken en dan dit wat bezield hem zeg.
ik zou hem eens flink zeggen wat hij je aandoet.. in een andere ruimte slapen en hem laten voelen dat zijn troost als zout in de wonden voelt.
kom op meis zo mag niemand met je gevoel spelen je kiest niet voor een speelgoed pop die je toch maar niet gaat halen.

Ik begrijp de teleurstelling en het gemis!

Maar wat ik niet begrijp....dat je kinderen wilt van iemand die geen kinderen (meer) wil met jou.
Mijn ex en ik hebben er 1, mijn nieuwe partner en ik 2. Mijn ex wilde er na eerdere beloftes geen meer...en ik ook niet meer met hem, want ik voel er niks voor als ik dan toch zwanger zou zijn.
Niet gewenst door papa...vreselijk gevoel!!!

Hoi Beau,

Wat ontzettend herkenbaar. Bij ons speelt het al meer als een jaar. Mijn man vond dat we eerst groter moesten gaan wonen voordat we aan een 2e zouden beginnen. Vorig jaar februari zijn we verhuisd naar een mooi huisje. Daarna wilde hij graag wachten tot de zomer en als we dan op vakantie waren mocht ik stoppen met de anticonceptie. Hier erg lang naar uitgekeken en vlak van te voren gaf hij aan dat ik hem te veel onder druk heb gezet en dat hij het eigenlijk helemaal niet wil.. Daarna kwam hij er op terug en wilde hij het een paar maanden uit stellen.. nu is het een jaar later en ook ik durf er niet meer over te beginnen.. hij vind me egoïstisch en ik moet accepteren dat hij die keuze maakt.... Maar ondertussen wel aan Maks vragen of hij een broertje of een zusje wil en dat hij zoe wel een mooie meisjes naam vind...  ps.. mijn man heeft ontzettende koud watervrees!

Ik kan me niet voorstellen dat je je als vrouw zo voor het karretje laat spannen.Prima hoor dat een man zijn grenzen aangeeft maar waarom dan wel die loze beloftes.
een vriendin van mij haar man deed dit ook. ondertussen ging hij vreemd en was hij daar zijn nestje aan het opbouwen. Wat bestaan er toch vreemde mannen.  

@melise  amai meid dit is inderdaad erg gelijkwaardig. Hoe ga je hiermee om? Ik word knettergek van die onmacht. De mannen vinden ons egoïstisch maar vind het meepraten over namen (wat die van mij dus ook deed) en voorliegen veel erger. Heb gezegd dat hij dan alle babyspullen maar verkoopt als hij zo zeker is. Hij denkt dat dit wel zal "overwaaien". Ons gevoel telt blijkbaar niet.. Alsof het een knop is die we aan- en uit kunnen zetten,pfff.

@nicole1979: je hebt 100% gelijk en ik ben echt niet mals voor hem op dit moment. Hij zal het voelen en geweten hebben. Dat hij maar eentje wil ok,maar het liegen vind ik echt het ergste. Vertrouwen is weg...

@Beau, weet nog niet zo goed hoe ik hier mee moet omgaan. Het gevoel kan ik inderdaad niet uitzetten en het is echt enorm sterk. Mijn eierstokken rammelen enorm  en de valse hoop en het liegen vind ik inderdaad het ergste.. op dit moment ben ik nog in de fase dat ik hoop dat het bij hem overwaait en dat als ik het nu even laat rusten straks wel een keer goed komt.. maar heb geen idee hoe ik er op ga reageren als hij echt bij zijn stand punt blijft

Ik heb ook een half jaar gezwegen omdat ik hem niet wou pushen om zo een averrechts effect te krijgen. Maar helaas is het nu toch zo uitgedraaid. 
Vandaag aan de schoolpoort vertelde de zoveelste mama dat ze zwanger is van de tweede en dan breekt mijn hart vanbinnen.. :-( 
Ik sta op springen van verlangen en dan weten dat hij gewoonweg in 1 ruk mijn droom uiteen doet spatten en afneemt. Ik weet het gewoon echt noet meer.

@melise @beau. . Dikke knuffel vind dit echt vreselijk voor jullie

Goh meiden, wat een verhalen zeg! Hier wilde manlief ook eerst geen tweede, maar hij is wel bij gedraaid. Nu ben ik zwanger van nummer 2.

Wij hebben veel gesprekken gehad over wel of geen tweede kindje. De voor en nadelen. De redenen zijn voor jezelf heel duidelijk maar dat zijn die van hem ook. Het wordt vooral moeilijk als het een gevoel is, van welke kant dan ook. Ik voelde heel sterk dat ik nog een kindje wilde en hij voelde best sterk dat hij het niet wilde. Wat doe je dan? Een ander weet niet hoe sterk het gevoel is.

Hier is ook wel eens de gedachte door mijn hoofd gegaan om dan maar voor te stellen te stoppen, want ja zo groot was mijn kinderwens nog. Gelukkig heb ik dat nooit hard uitgesproken, ik wilde niet dat dat een reden zou zijn voor hem om toch nog een kind te willen. 

Wij hebben veel gepraat en ik heb veel tranen gelaten. Ook hier heeft hij wel eens aan dochterlief gevraagd of ze een zusje of broertje wilde. Toen ben ik zo boos geworden. Zoiets vraag je niet als je weet dat ik nog graag een kindje wil. 

Uiteindelijk kwam hij ineens zelf ermee dat hij toch wel een tweede kindje wilde. Hij heeft wel vaker last van het feit dat hij eerst heeeeel lang over dingen moet nadenken en zijn eerste antwoord is dan altijd nee. Ook hiermee. Hij is heel blij dat er nog een kleintje komt.

Ik hoop voor jullie dat dit jullie ook gegund is. En laat inderdaad niet met je gevoel spelen. Jullie gevoel is ook belangrijk! Verder is het aan jullie hoe dit verder gaat. Wat als hij echt geen kind meer wil. Denk goed bij jezelf na wat je wilt en wat belangrijk is. Dit is en blijft een moeilijke beslissing.

Echt lastige situatie. Voor anderen is het makkelijk te zeggen wat je moet doen, misschien heb je zelf ook wel in het begin gedacht van "puh als hij geen 2e wil ga ik bij hem weg", maar als je er zelf vòòr staat is het toch lastig. Hoe gelukkig ben je verder met hem? Ben je al lang samen. Misschien moet je es een beetje dreigen met uit elkaar gaan, soms helpt dat. Maar kan ook zijn dat hij daar meteen mee instemt, zo van "als dat jouw keus is dan respecteer ik dat" grrrr dan is de missie mislukt. Je kan ook een weekendje weggaan alleen met je kind en zeggen dat je na moet denken. Kan ook helpen. Maar ja als je hem al zo moet chanteren..... Ik denk dat ik me er wel bij neer zou kunnen leggen als ik verder heel gelukkig was in me relatie. Zou wat anders zijn als me man helemaal geen kind zou willen en ik wel, dat is toch wel even dat je eerder zou zeggen van "nou dan willen we allebei andere dingen in het leven en moeten we misschien iemand gaan zoeken die meer bij ons past.." Wil ook weleens helpen. Maar niet om je te pushen ofzo hoor!

Bedankt meiden voor de steunende woorden...
Ondertussen heb ik echt mijn breekpunt bereikt. Hij blijft sorry zeggen en aanhalen hoe ongelukkig het hem maakt dat ik zo verdrietig ben. Maar de laatste van wie ik troost nodig heb is hij want HIJ is hier de oorzaak van. 
Zoals eerder gezegd heb ik gezegd dat als hij dan toch zo zeker is,dat hij alle babyspullen (badje,box,babykamer,buggy...) dan maar te koop zet. Hij zegt al 4 dagen dat hij het te koop gaat zetten en nog steeds heeft hij het niet gedaan. Als hij ze echt verkoopt,trek ik er ook definitief een streep onder. Dan hoef ik binnen x aantal tijd te horen dat hij wél nog eentje erbij wil. En dat weet hij ook.
Jammer dat dit allemaal een grote afstand creeërt tussen ons terwijl we zo'n toprelatie hadden en ik enkel een volgende stap in ons gezinnetje wou,samen met hem,samen met onze zoon...

Precies wat jij zegt, Beau! Wat is dit zo ontzettend lastig. Je hebt een goede relatie, maar je wilt zo graag een tweede kindje dat je in eens niet meer zo zeker bent van je relatie. Dit klinkt echt heel egoïstisch maar heb echt mijn hele leven al meerdere kinderen gewild en dat weet manlief ook. Ik wil niet moeten kiezen tussen beide..

Het lastige is dat als je je erbij neerlegt, dat het alijd een beetje blijft steken, vooral als je andere gezinnen ziet met meerdere kinderen. Zoals ik al zei is het bij ons een pittig discussie puntje geweest of we überhaupt wel of niet een kindje wilden, ik wel en hij eigenlijk niet. Dat knaagde zo aan mij, dag en nacht, die onzekerheid, je twijfelt aan alles, je denkt "ik ben nog jong, ik ga op zoek naar iemand die dezelfde dingen wil als ik", en ondertussen kan manlief superlollig iets over zijn werk vertellen. Dat ik hem echt zo aankeek van "hoe bestaat het het toch dat ik me zo druk maak om iets en jij bent het allang alweer vergeten volgens mij!!" hihi en dat dan met zo'n hatelijke blik he.

Inderdaad, wij gaan er mee slapen en wij staan er mee op. Is hij de moeite waard om onze 2e kinderwens te laten varen? Hier ga ik het denk ik rustig aan duidelijk maken dat ik niet zeker weet of ik nog bij hem wil blijven omdat mijn 2e kinderwens echt te groot is.

Een vriendin van mij ook heel leuk toen ik afgelopen maand van merk pil ben gewijzigd. Dan slik je de pil gewoon niet en heb je een mooi excuus.. maar je bent natuurlijk niet in 1 maand zwanger en dat is ook niet de manier waarop je kinderen wil krijgen..

lastig lastig lastig! zijn er geen mannen die met onze mannen willen praten?

Dat zeiden verbazend veel mensen tegen mij ook toen mijn man niet zeker wist of hij nog wel kinderen wilde. Dan moest ik me pil maar even 'vergeten'. Dat is toch de manier? Ik vond het ongelooflijk dat mensen dit voorstelden.

Had ik al gezegd dat je ook een weekendje weg kan gaan met je kind alleen, zeggen dat je na moet denken of je kan leven met zijn beslissing. Soms helpt dit wel. In het gunstigste geval stemt hij uiteindelijk toe en als ze eenmaal over die drempel heen zijn vinden ze het ineens hartstikke leuk. Je moet ze gewoon af en toe een schop geven die mannen hahaba

Ik denk ook dat mijn manlief het wel wil maar enorme koudwatervrees heeft. ( heeft hij ook, maar in dit geval ook ) haha! Waarom vraagt hij anders aan maks of hij een broertje of een zusje wil en dat hij zoe wel een leuke meisjes naam vind. Hij is er dus wel mee bezig (geweest). Toen we net in dit huis kwamen wonen wilde hij zelfs niet te veel moeite in de studeerkamer steken en geen duur bureau wat dat werd toch ooit de baby kamer....

Manlief gaat morgen tot en met woensdag met werk weg dus dan heb ik thuis even de tijd om er goed over na te denken.. Neem even tijd voor mezelf met de kleine man, goed idee! Fijn om dit met jullie te delen.

Het is echt alsof ik mezelf hoor praten. Heb net al mijn gevoelens een neergepend en misschien laat ik het hem wel lezen. Wat denken jullie?
Maar ik vrees dat het hem niet zal overhalen,hij blijft bij zijn standpunt.
Elk argument dat ik aanhaal is toch dikke onzin,hij doet niet eens moeite om het te begrijpen. Zo frustrerend,pff!

Over de anticonceptie: ik zal nooit achter zijn rug stoppen met de pil,en "per ongeluk" zwanger worden maar ik heb echt geen zin meer om elke dag met tegenzin die stomme pil te slikken. Heb ook gezegd dat ik ermee stop,hij moet er maar voor zorgen dat er geen tweede meer komt,want het is tenslotte hij die er geen meer wil. Condooms,sterilisatie,om het even,maar hij kan niet van mij verwachten dat ik anticonceptie neem omdat hij geen baby meer wil.  

Bedankt Melise! Heb het eens gelezen en staan wel enkele goede argumenten in.
Heb dus gisteren,zoals ik zei,al mijn gevoelens eens neergepend,en het was echt een lange brief geworden.
Zijn reactie: heb het gelezen,van welke site heb je dat allemaal?
Ik was stomverbaasd over deze koele en kille reactie,wist niet wat ik hoorde!
Het is dus duidelijk dat mijn verdriet en gevoel er niet toe doen,ik geef het op... 
De sfeer is wel gedaald tot het vriespunt,ik zeg amper nog iets tegen hem. Kan gewoon niet uit mijn hoofd krijgen dat hij me zolang aan het lijntje heeft gehouden,dat vind ik het allerergste.
Gelukkig kan ik hier wél mijn ei kwijt. Bedankt daarvoor!

Omg dat zegt mijn vader ook altijd als ik iets vertel "zeggen ze dat op Facebook?"'dan word ik ook woest, zo heel minderwaardig. En dat is dan nog Facebook dus bekende mensen, vrienden. Maar is wel beetje anders natuurlijk dan jouw situatie. Thuis zeg ik ook wel es een weetje over de zwangerschap en dan zegt me vriend dat ook weleens, dat ik niet teveel naar de aangedikte verhalen van vreemden op internet moet luisteren.

Oh wat een reactie zeg! Mannen!! 

Ik hoop dat je eruit komt! Welke keuze je ook maakt..

Hou je taai! Ga er zelf even rustig over na denken.. laat het even rusten (probeer het tenminste) en probeer thuis ook even de sfeer ontspannen te houden... met ruzie maken, maak je het alleen maar makkelijk voor hem.. Hou me op de hoogte! ik ga er de aankomende paar dagen ook even goed overna denken XX

Ik heb niks anders meer gedaan dan nagedacht.
Hij heeft juist gezegd dat wat ik ook zeg,hij nooit van gedachten zal veranderen.
En dat terwijl het foliumzuur klaarstond om volgende maand mee te beginnen. Voor hem is het allemaal gemakkelijk praten,hij voelt niet wat ik voel.
Ik ben echt zo immens verdrietig.
Hoe is het met jouw gevoel ondertussen Melise?

Hi Beau, hoe is het nu met je? ????

Hallo Beau,

Heb al een keer eerder gereageerd op je topic.
Mijn man twijfels ook heel veel.
 Heb net je verhaal gelezen,over dat je man eerst wel wou en uit eindelijk toch weer niet. Dit zijn steeds heftige teleurstelling.
En ik kan mijn voorstellen dat je aan alles gaat twijfel in je relatie.

Ik heb dezelfde situatie gehad eerst toezeggingen doen en een poosje later weer zeggen van nee ik wil niet.

Maar hoe moeilijk ik het ook vond,om het met hem te bespreken. Hebben we het uit eindelijk  steeds weer uit gepraat . En heb ik hem gevraagd als hij echt geen tweede wil. Hij mij niet steeds blij moeten maken met toespelingen waar hij niet achter staat.
In dit gesprek kwam ik er achter dat andere mensen hem hadden geadviseerd om geen tweede kindje te nemen.

En na veel praten hebben wij besloten, dat wij toch proberen voor een tweede.
Ik hoop echt dat het voor jullie ook zo af loopt . En dat je man uit eindelijk ook achter een tweede staat. Ik wens je veel sterkte. Ik weet dat het ontzettend moeilijk is.

Hoe moeilijk het ook is. Kies voor je eigen geluk en die van je zoontje.
 Iemand die zo met je gevoelens speelt totaal geen rekening houd met jou. 
Die tegen je zegt ,als je je gevoelens op papier zet,van welke site heb je die gehaald.

Je voortdurend je allerlei leugens verteld. En vervolgens steeds op je hart trapt. Is het niet eens waard om bij te zijn
Denk aan je gezondheid,van deze sloopende onzekerheid wordt je gek. Doe dat  jezelf niet aan. En zijn gekletst van ik vind het zo erg dat je ongelukkig bent. Trap er niet in. Hij heeft totaal niet door hoe intens ongelukkig jij wordt door zijn valse beloftes. Of het iterseert hem niet. Als ik jou verhaal lees denk ik vooral het laatste.

Mijn vriend wilde ook geen tweede, in eerste instantie zelfs geen eerste.
Nadat ik in het ziekenhuis te horen kreeg dat ik misschien nooit zwanger zou worden, wilde hij het toch proberen, omdat hij zag hoeveel verdriet ik had. Onze zoon is 2 jaar en inmiddels voelde ik me ook ongelukkig omdat hij geen tweede wilde, hij was er ook heel stellig in.
Laatst heb ik hem een brief geschreven, met mijn gevoelens. Diezelfde avond heeft hij geen word gezegd, de volgende dag zei hij: Als je laat zien dat je het aan kan (huishouden/fulltime baan...) mag je wel een tweede. Nu gaat mijn spiraaltje er aankomende december uit! 
Hopelijk draait jouw man ook bij. 
Je mag me ook een privé berichtje sturen hoor, als je nog iets wilt weten of je ei kwijt moet!

Sweetwoman, zoals je het neer zet is het net of hij over een puppy praat. Wat houd dat in als je laat zien dat je het aan kan met fulltimebaan en huishouden? Je wilt toch niet zeggen dat jullie beide fulltime werken en jij alleen voor het huishouden ook nog verantwoordelijk bent? Mag toch aannemen dat hij zijn steentje ook bijdraagt als jullie beide werken. dat zou helemaal mooi zijn zeg.