Mijn man wil geen tweede kindje meer - Zwangerschapsforum

Ik herken het van m'n ex die wilde ook nooit een tweede toen ik alles van de eerste aan het opruimen was weg gooien enzo brak ik ik zei ik wil wel een tweede en als jij dat niet wilt weet ik. Iet of de relatie wel stand kan houden , ik had toen eigelijk al moeten kappen met alles maar hij zei dan gaan we toch voor een tweede blij dat we waren zelfs nog getrouwd omdat ik hoopte dat we dan een stukje verdr zouden komen in onze relatie maar niets bleek minder waar en uiteindelijk ben ik toch gescheiden 

Ik probeer je hier mee te zeggen als hij echt niet wil moet je je 
Of er bij neerleggen of een andere keuze maken 

Want als je toch voor de tweede gaat en hij er niet achter staat kan dat het einde van je relatie betekenen heel veel sterkte

hoi

 yoloswag gewoon doen

gewoon doen yoloswag 

hoi ik ben zwanger van 3 kinderen
stoer he

Ook mijn man wou geen tweede, Maar ik had geen moeite daarmee. Mijn eerste kindje ( nu 4) wIs zo lief en leuk en ik geniet erg veel van hem alleen. Ik wou ook een tweede maar mijn man moest er niet aan denken. Dus dacht ik dan hoeft het niet,verder was ons gezinnetje perfect en compleet. Ja. Nu ben ik 5 maanden zwanger, van mijn twwede kindje en mijn man en ik hebben ervoor gekozen om het te houden. Hij is heel erg blij en ik ook. Maar ja ik werd dus perongeluk zwanger ( echt hoor, niks stiekem) Dus heeft hij zich erbij neergelegd.
Tip: Doe het niet stiekem, je kunt hiermee je hele relatie verpesten . Maar als jij echt een tweede kind wil dan moet je een keuze maken. Blijf proberen om erover te praten, mischien ziet hij dan toch in dat je het echt meent.


Hey, Succes!!!

Hey,

Ik ben 7 maanden geleden mama geworden van een prachtige dochter! Het is een superflinke, maar zeer drukke en actieve meid. Ik wil ook graag een 2e kindje, maar mijn vriend ziet dit ook niet zitten. Reden hiervoor is het feit dat onze beide mama's (oma's) er niet meer zijn en we heel weinig hulp (babysit, hulp in huishouden,...) hebben en er vaak alleen voor staan. Dit maakt dat we een heel druk leven hebben.

Ik ben ervan overtuigd dat dit wel gaat beteren naarmate ons dochtertje ouder wordt, en dan wil ik graag een 2e kindje (als zij 3 jaar is ofzo).

Ik hoop stiekem dat mijn vriend nog van mening gaat veranderen, maar ik blijf zeggen dat ik binnen enkele jaren nog een tweede wil. Zou het ook nooit achter zijn rug doen, maar als hij bij zijn besluit blijft weet ik niet of onze relatie het zal redden.

Moeilijke kwestie, maar ook ik vind dat je j e conclusies moet trekken als je echt niet gelukkig kan zijn en vrede nemen met 1 kind!


Groetjes

Hallo allemaal,

Bedankt voor jullie reacties!

@Cis: Jammer van dat het stukgelopen is tussen jullie. Ik wil dolgraag bij mijn man blijven en net daarom doet het zo'n pijn. Ik hoop dat je intussen terug het geluk hebt gevonden!

@Nikki: Eerst en vooral een dikke proficiat met je zwangerschap,hopelijk loopt alles voorspoedig? Soms wenste ik dat ik me er ook gewoon kon bij neerleggen maar jammer genoeg kan ik die knop niet omschakelen.
Stiekem stoppen met anticonceptie is nog nooit in mij opgekomen en dat is het laatste wat ik zou doen.Ik wil dit samen met hem voor 100% en anders hoeft het niet. Hij is een superpartner en net daarom wil ik samen aan aan een brusje beginnen voor ons kindje.

@Zina: Fijn om te horen dat ik niet alleen ben.Ik was ook van plan om pas binnen een dik jaar aan een tweede te beginnen maar omdat hij zo resoluut NEE zei,schrok ik er echt van.
We hebben zo'n fantastische relatie en hij is zoooo dol op onze kleine schat dat ik het echt gek vind dat hij dat niet wil.Maar aan de andere kan wist hij in het begin al dat ik nooit bewust voor 1 kindje zou kiezen. Kun jij er goed over praten met je partner?

Vorige week heb ik heel lang gepraat met hem (uren),alle voordelen op een rij gezet en er vloeiden traantjes.Even leek het de goede kant op te gaan maar zei dan toch weer nee maar heb gevraagd of hij erover na wil denken en heb gezegd dat ik het een tijdje zal laten rusten. (heb anders bang dat ik door veel te zeuren en averrechts effect krijg).
Ondertussen kreeg ik afgelopen weekend constant de vraag wanneer er een tweede komt. Zucht...
Ik kijk uit naar jullie antwoorden..

Dag Beau,

Bwa echt een diepgaand gesprek voeren is moeilijk, hij kan enkel de negatieve zaken opnoemen (te druk, financieel zwaar, ...) ondanks dat hij onze dochter ook doodgraag ziet.  Hij zegt dan ' er komt geen tweede' en als ik echt doordring, zegt hij ' we zullen wel zien' al hoor ik in zijn stem dat hij dit enkel zegt om van mijn gezeur af te zijn. Hij is ook enig kind en zegt nooit een broer/zus gemist te hebben. Ik daarentegen heb een broer en weet hoeveel steun en liefde je hiervan kan hebben...

Ach we zien wel zeker! Ik probeer er niet te veel over te praten, maar het idee wel warm te houden door het af en toe te vermelden.

hoi

ik ben zwanger van een vijfling

Gefeliciteerd!!!!! Dat is prachtig. Je hebt een mooie buik en ziet er stralend uit!
Geniet ervan.

Nikki

Ik ben volgends mij de gelukkigste vrouw op aarde whahahash nee zonder gekheid ik heb de liefde van m'n leven ontmoet en samen krijgen we ook nog een kindje

Om heel eerlijk te zeggen is dit bij ons in het gezin nooit een discussie geweest mijn man is bij veel dingen meer van het spontane misschien gek maar al onze kinderen we hebben er 2 zijn nooit overlegd of besproken wel grappig dat we nu de 3 de wel hebben gepland het enige kindje waar bewust voor gekozen is
Mijn 2 meisjes zijn altijd welkom geweest natuurlijk maar we hebben bij de 3 de pas dat we het zijn gaan overleggen misschien ook wel omdat het de laatste wordt als mijn nog een derde kindje gegund is natuurlijk moet je ook maar afwachten.
Groetjes madelene

Mijn oudste was trouwens bijna 1 toen ik weer aan een 2 de begon eigenlijk nooit lang bij stil gestaan gewoon gedaan en dus niet besproken met elkaar
Groetjes madelene

Hoi anoniem, wat een vervelende situatie. Misschien helpt het als je een brief schrijft waarin je uitlegt hoeveel een tweede kindje voor joi betekend. Zo kuh je alles rustig opschrijven en weet je zeker dat je alles hebt gezegd. Hij kan dan zelf een moment kiezen om te reageren, mannen vinden het volgens mij altijd heel lastig om te verwoorden wat ze vinden en voelen. Ik kan me voorstellen dat het rauw op je dak komt als je verwacht dat jullie op 1 lijn zitten wat betreft een tweede kindje.... Ik hoop dat jullie er uit komen. Succes!

Wat staat er hier tussen alle serieuze reacties door een walgelijke spamactie van een stel kleine kinderen toen, zeg (Joke, Loulou, Mima, Cis - allemaal ook nog eens heel toevallig gasten)! Mensen hebben denk ik niet door hoezeer je iemand op zijn hart kunt stampen. Of wel, en dat maakt het nog triester.
Zijn hier geen moderators, die dat soort reacties weghalen? Ik zie nergens een manier om spam enz. te melden - ook geen subforum. Nu is het in dit topic te laat (dit speelde in september), maar ook onlangs zag ik weer van die flauwe spammers op het forum. Iemand die weet waar/hoe je dat kunt melden?

hoi
wij hebben ook hetzelfde probleem.
mijn man wil absoluut geen tweede kindje. Van onze eerste was ik vrij snel zwanger. En zij is nu net een jaar oud.
heb het al een paar keer met hem over gehad. Eerst zij hij nee,maar dat hij er over na wou denken. Dat snapte ik. In de weken daar op zei hij steeds tegen onze dochtertje van je krijgt er misshien een broertje of zusje bij. En zo van het een op ander moment zegt hij tegen mij. Ik heb er nog eens over nagedacht en ik wil het niet,kost te veel geldt. En dat is hoe die erover denkt. En ik weet niet hoe het nu veder moet. Hij wil niet en ik heel graag.

Beau, 
Volgens mij is dit onderwerp al wat oud, mijn vraag is nu, hoe staat het er nu mee?
Ik zit in precies dezelfde situatie, mijn dochter wordt nu al bijna 3 en ik durf het er gewoon niet eens meer over te hebben. Omdat ik het antwoord al weet. Alleen kan ik wel in huilen uitbarsten. Het gevoel dat ik maar van 1 kindje moeder zal blijven doet pijn. Ik weet ook echt niet hoe ik hier nog over moet beginnen. Heb een spiraaltje en ik kan het ook niet over mijn hart verkrijgen om die er stiekem uit te laten halen zegmaar. 
Pfff lastige situatie.

hey,

ik heb vroeger het zelfde mee gemaakt.
We wouden vroeger altijd heel graag 2 kinderen . Maar na de eerste is gekomen met spoedkeizersnee (we konden allebei dood geweest zijn als het langer had geduurd) En sins dien had mijne vent zo iets van er komt geen 2de niet meer.
Ik had me achter die beslissing neer gelecht want er achter blijven zagen zou nooit geholpen hebben. 
Maar toen onze schat 2en half was kwam hij zelf er ineens mee af of we geen 2de zouden nemen . 
Lang over gebabbeld dat hem zeker was en ook veel met de gynecoloog gepraat. En toen zijn we samen aan een 2de begonnen ikke super blij 
Nu heb ik 2schatten van kinderen

Ik heb eens het advies gelezen om te stoppen met anticonceptie en de verantwoordelijkheid daarvoor bij de man neer te leggen.

Meld hem dat dan wel!

Je geeft daarmee duidelijk de regie in zijn handen. Als hij geen kind wil, is het ook zijn taak om het te voorkomen..

Hallo iedereen!

Wat een moeilijke situatie zeg...
Vooral als beide partners het eens lijken met elkaar en dan de ene plots van gedachten veranderd. Jammer...

Bij ons is het eerder omgekeerd. Mijn man wil zeker 2 kinderen en ik twijfel heel erg of ik dat wel zie zitten (nu zwanger van ons eerste). Maar een probleem maakt hij er niet van hoor. Hij is al erg blij met onze meid die op komst is. En ik ben hierover ook altijd eerlijk geweest van in het begin van onze relatie. Hij wist dat een tweede geen zekerheid was  
We zullen zien wat de toekomst brengt!

Ik ga heel even cru zijn maar ik vind de houding van je man oneerlijk en kinderachtig. Het is perfect mogelijk dat hij geen twee kinderen wil maar daar kan hij ook als een volwassene over praten. Hij moet ook ruimte laten voor jou bij dat gesprek en tenminste luisteren waarom het voor jou wel belangrijk is. Als het daarna nog nee is, is het een weloverwogen nee. Nu lijkt het zo bot.

Ik zou hem toch al zeggen dat je het gevoel hebt dat hij je gewoon opzij schuift (en sorry maar dat doet hij wel in mijn ogen). Dit is een belangrijke beslissing en die neem je met twee. Ik ben akkoord dat opdringen absoluut geen oplossing is (je kan niet zomaar eisen dat hij een tweede kind neemt) maar net zo goed is het niet eerlijk dat jij niet gehoord wordt. "er niet op terugkomen" dat kan je doen bij de kleur van een nieuwe auto. Niet bij een kind.

Wij hebben in beperkte maten een gelijkaardig probleem. Ik wil al even een groot gezin. Mijn man is daar ooit over begonnen en toen leek het me niks maar nu lijkt het me geweldig. Mijn man ziet het alleen niet zitten en wil absoluut niet meer als twee kinderen. We hebben daar goed over gepraat en hij had echt erg redelijke argumenten waarom het hem zwaar leek. Ik heb me er dan ook zonder wrang gevoel bij kunnen neerleggen (al hoop ik ergens toch stiekem dat het nu een tweeling wordt... of toch niet... zijn argumenten hielden echt wel steek...)

Amanda slecht vertaald via Google translate

Hallo allemaal,

Het is al een hele poos geleden sinds ik dit topic opstartte.
Ondertussen was mijn man helemaal bijgedraaid en was het zeker: in juni dit jaar zou ik met de pil stoppen.
Eergisteren echter weeral die vreselijke slag in mijn gezicht: eigenlijk stond hij er toch niet echt achter ????
Ik wist niet wat ik hoorde! Eindelijk was het nu bijna zover,de maanden reikhalzend aftellend... 
Ik ben verdrietiger dan ooit tevoren en ik heb er flink genoeg van. Slapen doe ik niet meer... Hij troost me,is ongelukkig me zo verdrietig te zien maar ik heb hier helemaal niks aan. Ik voel me belogen. Nu weet ik echt niet meer wat doen en ben ik de wanhoop nabij..

Liefs Beau

Mijn vriend weet ook nog niet of hij nog een tweede wil. We zijn 17 weken zwanger en we zijn dolgelukkig. Maar hij heeft al 2 grote kinderen uit z'n vorige relatie en deze 1e is al een heftig discussie puntje geweest maar dat even ter zijde. Ik weet nog niet wat ik ga doen als hij het hierbij wil laten. Ik denk dat ik me daarbij neer zou leggen. Maar als het kindje ooit zeurt waarom die geen broertje of zusje heeft zou ik wèl zeggen "je vader wou maar 1 kind schat". En als we bijvoorbeeld nog es op vakantie zijn en het kindje verveelt zich zou ik ook wel zo'n opmerking maken van "tja had je nu maar een broertje of zusje....." Beetje flauw, denk ook niet dat het zin heb, maar het lucht wel op. Ik ben altijd blij geweest dat ik een zusje had. Is nu me beste vriendin. De mensen die ik ken die enigskind zijn zijn toch wel een tikkeltje aandachtsg**l vind ik, en egocentrisch. Maar dat kan toeval zijn. Sterkte ermee!

Goh ik zou niet weten wat ik moest als ik voor de 2e zou willen gaan en m'n vriend zou in eens niet meer kinderen willen.. Ik ben stapelgek op hem, maar mijn kinderwens is er al vele jaren en ook zeker meer dan 1. 

Mijn 1e reactie zou idd zijn stoppen met de pil (wel melden) en idd hem dan voor anticonceptie laten zorgen, maar ik besef me ook dat ie het dan ook definitief kan laten maken. 

Misschien kun je beter eerst een voor/nadelen lijst opstellen samen waarbij je je natuurlijk goed voorbereid bent. Of argumenten zoals financiën ontkrachten door een paar uurtjes extra inkomen te verdienen met thuis werk? Of een aantal zaken die je in wil leveren om financiële ruimte te creëeren. In elk geval blijven praten en uitleggen dat je hem echt niet begrijpt. Misschien komt het wel dieper weg, bang om je te verliezen en er met kinderen alleen voor te staan?

Ik en mijn man hebben dit besproken voordat we überhaupt aan kinderen begonnen.
Dan kunnen we achteraf nooit ruzie maken.

Wat als hij nu toch in 1x iets anders wil als dat jullie besproken hebben?

Haha eigenlijk niet over nagedacht,denk ook niet dat ik er van uit moet gaan dat hij oppeens iets anders wil want hebben natuurlijk noet voor niks afspraken gemaakt.

Maar ik ben eigenlijk wel benieuwd hoe ik zou reageren als het toch oppeens anders zou lopen