Ruzie met partner tijdens zwangerschap - Zwangerschapsforum

wat herkenbaar.
Ik ben nu 17 weken zwanger en nog niet kunnen genieten door alle ruzies en meningsverschillen. Alsof we elkaar écht niet meer begrijpen.

Ook mijn man en ik hebben ruzie
Zijn 23jarige zoon heeft ons bedreigt
En mij zelfs meerdere keren.hij stond er bij en keek er naar.
Op een gegeven moment is die weg gegaan omdat hij vond dat zijn vriendin hier 6dagen in de week mocht zijn om wat in bed te hangen.eindelijk rust en werd ik zwanger na een miskraam we hadden afgesproken geen contact zolang ik zwanger was omdat dat eerder teveel spanning veroorzaakte.en vervolgens praat ie weer met hem zonder het mij te vertellen maar ik vroeg het op de man af antwoord oja toe vallig zou ik het net zeggen.al zo vaak leugens verteld ik vertrouw hem niet meer en al helemaal niet nu hij na drie jaar met naam van ex aansprak wat moet ik doen.help het zo mooi kunnen zijn.
Verdrietige zwangere vrouw.

Hallo dames, ik ben 32 weken zwanger en denk dat het beter is om uit elkaar te gaan. We zijn al 7 jaar samen, en ben plots zwanger geraakt. Had zo al mijn problemen, waar hij niets van begreep. Ben namelijk chronisch vermoeid, en last van depressies. Maar ja samen koophuis ect. Dus blijf je het eigenlijk toch proberen. Mijn zwangerschap is alles behalve prettig, alle kwalen die er bestaan heb ik wel. Nu dus ook bekkeninstabiliteit. Dus ik kan overal een sopje overheen halen maar dweilen en stofzuigen is te zwaar voor me. Verder breng en haal ik hem iedere dag van werk. Tijden 5.00 en 14.30 ophalen, dan 13.45 en 1.00 s nachts ophalen. Week om week. Verder hebben we een hond die uit moet. En ik doe de boodschappen, als ik dan moe ben en hem dat uitleg en het zo allemaal niet trek. Dan zegt hij, ik ben ook moe, als hij thuis is doet hij niks aan het huis. Daar kan ik niet tegen, ik heb er geen puf voor maar zijn handen laat hij niet wapperen. Verder krijg ik dagelijks te horen hoe lelijk ik ben, omdat ik momenteel gewoon geen puf heb om me netjes te kleden en op te maken. Want ik word wakker ga douche en trek me kloffie aan met me muts op. Verder vernederd hij me alleen maar met dat ik niet spoor, niet tegen kritiek kan ect. Nou was gisteren de de druppel, heb me spullen gepakt en ben met me hond naar me moeder gegaan. Laat hem maar even voelen en zien wat ik werkelijk allemaal voor hem doe. Wil eigenlijk graag van hem af, maar ga weer zoveel zitten piekeren, wat moet ik nou?

Als ik jou verhaal lees nilli denk iknweg bij die vent als je je er zo naar bij voelt en je zo behandeld. Daarnaast, heb je therapie? Ik ben zelf onder behandeling geweest voor depressie en heeft mij uiteindelijk heel goed geholpen.

Wauw wat een eikel!! Weg bij die vent. Geen enkele vent heeft het recht je zo te behandelen. Wat er ook speelt... Dit wordt vaak niet beter als er een kleintje komt hoor. Dan sta je er straks alsnog alleen voor en heb je nog de stress erbij van zo'n man.. je kunt het dan beter helemaal alleen doen, zonder de stress van hem erbij. Geloof me, ik heb het gezien bij een vriendin. Weg gaan heeft haar zoveel rust gegeven omdat je alleen aan jezelf en je kindje hoeft te denken..

Jouw keuze uiteraard een succes met alles!

Hoi allemaal ik ben blij dat ik niet de enige ben die zoveel ruzie heeft tijdens de zwangerschap. Mijn man en ik maken minimaal 1 keer per dag ruzie en we gillen dan zo hard dat ik me daarna schuldig voel tegenover de baby in m'n buik. Het is idd alsof hij me niet wilt begrijpen, ik ben 7 dagen per week bezig met werk en school. Logisch dat je als zwangere vrouw dan extra moe bent als je thuis komt. Het is zo vermoeiend om elke dag zijn gezeur aan te horen dat ik het soms maar gewoon over me heen laat komen. Heeft iemand tips en oh ja meneer is heel dominant geworden sinds ik zwanger ben.

Hi

Hallo allemaal,

ik wil ook even mijn verhaal doen.
Toen ik zwanger werd had ik ook ruzie met mijn vriend (kende hem pas 2 maanden)  had alleen nog niet vertelt dat ik zwanger was.
Hij zei die zelfde dag nog neem je de morningafter pil in , dat heb ik ook gedaan maar was toch zwanger geraakt. Ik zei ook stel dat ik ik zwanger ben toen riep hij dan haal je het maar weg. Dat deed mij echt veel pijn maar ja mannen.
Ik had tijdens gesprek flinke ruzie en hij ging ook vreemd terwijl hij tegen mij zei ik vreemd ging. Opeens zegt hij ik wil niks meer van je horen het is over. Heb toen besloten om een abortus te doen was 6 weken zwanger het deed mij heel pijn. Hij stond nooit voor mij klaar als ik belde was die druk met voetbal kijken alltijd schreeuwen  hij belde ook bijna nooit.
Graag wild ik het baby houden maar als hij zo gemeen tegen mij is laat staan hoe die later tegen ons kindje gaat doen.

Mannen zijn gewoon erg egoistisch, ze denken alleen maar hun eigen. Wij vrouwen moeten ons maar aanpassen aan alle kant terwijl wij het moeilijkste al moeten doen. Ik ben nu zwanger van nr2 ongepland, nou mn man is er totaal niet blij mee. Hij is zo chagerijnig en gemeen tegen mij, scheld me uit als ik normaal wil praten zoals mensen doen. Als ik doorga is hij in staat mij te slaan. Ik heb zo een spijt dat ik zwanger van hem ben. Hij dreigt me weleens te verlaten omdat het allemaal zo zwaar zal worden met een tweede bla bla bla. Zit ik dan zwanger van nr2 werkloos, ik ben zeker niet verliefd meer ( ben 5 jaar samen). Hij is zo gestresst em agressief blowt fulltime, nu ik moeder ben is hij gewoon totaal niet het type man met wie ik zou willen leven.  Als ik alleen met mn dochter was zou ik zeggen ik verlaat hem, maar ik ben zwanger en heb geen inkomen. Zit ik dan in een shit situatie en hij binnen n paar maanden met n bimbo. Zie het allemaal niet meer zitten

Jeetje meiden, ik word er verdrietig van van jullie situaties  Zeker in zo'n mooie tijd. Knuffel

Mamynr2 ,

Jeetje! Wat een lamlul zeg , sorry dat ik het zo zeg maar je verdient echt veel beter!! Er is echt wel wat mogelijk voor alleenstaande moeders zonder werk, ik ken er zat.

Je moet niet bij hem blijven omdat je denkt dat het niet anders kan, voor je dochter lijkt me deze situatie ook niet fijn.


Je kan eens rondkijken via google , er zijn instanties die je kunnen helpen.

Mannen zijn heel erg ze denken inderdaad alleen aan zich zelf.
Mijn ex heeft mij 5 keer verkracht.
Telkens zegt hij Sorry ik doe het niet maar toch gebeurt het weer. Een keer toen ik sliep ik zei hou op maar toen begon hij te schreeuwen en hield mij hand vast ik kon niks doen, hij was groot en sterk.
Vervolgens wilde hij mij stiekem zwanger maken zodat ik niet bij hem weg kon gaan. Maar gelukkig had ik een spiraal , ik kwam er achter dat hij graag kinderen met mij wilde omdat hij telkens zei haal je spiraal weg. Ik dacht in mijzelf ik denk ben niet dom het was echt een moeilijke tijd voor mij heb besloten bij hem weg te gaan. Hij was geschrokken en wilde mij niet kwijt en probeer de in contact te blijven. Zei ook tegen hem je kunt beter verder gaan met je leven en ik wil geen contact meer met je. Hij weet precies waarom ik bij hem weg ben gegaan hoop alleen niet dat hij dit bij andere vrouwen ook gaat doen. Ik ben gelukkig af van hem

Beste,

Hier ook ruzie tijdens de zwangerschap.. 
Ik ben nu 29 weken ver.. ook wordt ik door mijn vriend uitgescholden als ik mijn gelijk wil hame  of iets wil doen.. 
Als ik iets vraag om voor mijiets op te nemen van programma van op de tv begint hij al te blazen en te zuchten.. 
We hebben zo veel ruzie om kleine dingen.. die mij telkens te veel zijn.. zijn exussen aanbieden doet hij amper..als hij fout is.. 
Als we dan ruzie hebben.. neem ik altijd mijn gerief en wil ik vertrekken (daar ben ik dan fout in) hij houd mij wel tegen enzo.. ma nu wast mij te veel en heb ik gezegd dat ik met alles stop en wil vertrekken.. ook in woede gezegd terug omdat mij beu is om altijd verwijten naar u hoofd te krijgen.. wil jet terug goed maken na een paar dagen en nu moet ik mijn boel nemen of hij belt de politie om mij buiten te zetten.. wonen in een huurhuis waar hij enkel een huurcontract van heeft.. mijn domiciel staat bij mijn ouders... kweet totaal ni meer wat doen.. ook hebben we juist een huis samen gekocht..

Mooi dan zijn er twee huizen, één voor jou en één voor hem.

Ik wens iedereen veel sterkte

Ik ben een samengesteld gezin met 3 kinderen ik ben nu onverwacht zwanger we zijn al eens uit mekaar geweest omdat hij altijd zijn eigen ding wilt doen en doet nooit niks met mij of de kinderen en int weekend altijd hem zat drinken en dan ik krijg ik de verwijten da ik een kutwijf ben enz...

Ik ken dit probleem. Ik ben bijna 24 weken. Niets dan ruzie met mijn vriend. Word er zodanjg gek van. Ik moet alles alleen doen,hij zit achter zijn pc en dan nog klagen wanneer hij eten krijgt. Ik denk dat dit gewoon door mijn schoonmoeder komt,altijd achter zijn gat met de vod lope.  gewoon ten einde rad. soms denk ik gewoon,wat als ik niet meer thuis kom.

mijn partner scheld mij ook uit. Ik ben nu bijna op het einde. Het stomme is dat het waar is wat ze zeggen. Je kan beter voorkomen dan genezen. Je hebt mannen die erkennen dat het niet goed is. Als je zo een man hebt weet ik niet of je er makkelijker aan kan werken. Ik heb een paar weken geleden toen ik uitgescholden werd met het K-woord de streep getrokken. Het verbaasde hem dat het mij te ver ging. Ik heb gezegd dat het schelden überhaupt niet Oke is en als hij nog een keer k-wijf tegen mij zegt ik weg ga. Maar blijkbaar is dit niet voldoende geweest want sindsdien is er al een paar keer trut, tiefuswijf en dom wijf gevallen. daarnaast ben ik vandaag ook uitgescholden voor kankerleugenaar. Voor mij is de koek op en ik vind dat als je een waarschuwing geeft je hier ook gevolg aan moet geven. Hij is mij erg dierbaar maar mijn kind is mij dierbaarder

Omg ik vind het echt schokkend om te lezen, de reacties.. Waren jullie mannen ook al zo vòòr de zwangerschap? Ongelooflijk ik kan het me nieteens voorstellen. Ik vind het echt erg voor jullie, in de zwangerschap voel je je al zo kwetsbaar

Als ik dit allemaal lees dan mag ik me gelukkig prijzen geloof ik. Ik ben nu 39 weken.  Hij maak me alleen af en toe uit voor zeurpiet als ik wil dat hij iets voor me doet in het huishouden, b.v de kattenbak of boodschappen. Vooral omdat ik dan wil dat het direct gebeurt, maar hij doet het wel voor me. Het enige wat ik pijnlijk vind is dat hij niet wil vrijen omdat hij zich niet tot die dikke buik aangetrokken voelt. Wordt liefkozend nijlpaardje en pinguïn (vanwege het waggelen) genoemd . Niet goed voor mijn zelfvertrouwen maar hij vind het wel heerlijk om tegen me aan te kruipen en te knuffelen. Maar wat bij sommige dames hier gebeurt dat kan echt niet door de beugel, je gaat toch niet zo met je geliefde om.

Hallo contact (chenjoseph@zoho.com) als je geïnteresseerd bent in de kinderopvang adoptie zijn, Mijn man en ik overgenomen uit hier particulier

Anna

Hallo contact (chenjoseph@zoho.com) als je geïnteresseerd bent in de kinderopvang adoptie zijn, Mijn man en ik overgenomen uit hier particulier

Anna

Wat een vreemde reactie he van die persoon boven mij? Op veel topics schrijft ze mee maar het is niets goeds lijkt mep

Hallo allemaal!
Mijn vriendin heeft het deze eeeste weken al heel zwaar te verduren! Daardoor ben ik vaak de aangewezen persoon waartegen ze tekeer gaat. Mijn ouders zijn in haar ogen nier te vertrouwen. En dat krijg ik dan steeds te horen. Ze vind mij ook steeds minder leuk.  Ik doe alles voor haar, het huishouden zoveel mogelijk uit handen nemen, leuke dingen doen. Met dingen voor de babykamer komen. Maar het is allemaal niet goed genoeg! Wat moet ik hiermee???

Beste aanstaande vader. 

Het gebeurt vaak dat vrouwen tijdens hun zwangerschap hun man niet kunnen luchten. Dat zijn de hormonen. Tenminste ik lees en hoor het vaak. Ikzelf vond het wel meevallen, ik was zo gelukkig met mijn zwangerschap, en mijn vriend gaf me met iedere beginnende discussie meteen gelijk hihi dus dat scheelde. Ik was wèl snel geïrriteerd, kort lontje. Maar omdat ik wist dat dat dan aan mij lag hield ik me mond of ging ik even wat anders doen als afleiding. 

Veel sterkte! Ik kan niet beloven dat het na de bevalling beter zal gaan want door het slaapgebrek en de intensieve zorg van een pasgeboren baby zijn ook erg uitputtend. Maar tegelijkertijd ook zo mooi

het steunt om te lezen dat meer meiden hiermee kampen. Ik ben nu 3 mnd zwanger en ook mijn vriend en ik hebben extreme ruzies. Hij schreeuwt en schreeuwt nog harder en ik klap dicht en kan niet anders dan huilen , maar door mijn hormonen wordt ik ook ontzettend fel en escaleert de ruzie vreselijk uit de hand. Inderdaad niet bepaald wat je wilt. Levert voornamelijk veel krampen. Op in mijn buik. Tijdens zo'n ruzie is hij vreselijk: zegt weg te gaan en een hekel aan me te hebben. En ja ook ik twijfel om gewoon weg te gaan. We hadden voorheen ook ruzies maar worden nu alleen maar extremer . Gaay nu vooral om het het feit dat mijn vriend wil dat ik alles tot in de details uitplan voor straks en dat doe ik niet. Ik leef in grote lijnen maar details is wat hij wil, een baby wordt toch al zeer bepalend en kunt plannen wat je wilt denk ik, dat plannen vastleggen in zo'n detail geen nut heeft. Het komt zoals het gaat....

In elke relatie is ruzies gezond tot op bepaalde hoogte wat we wederzijdse respect noemen natuurlijk. Ik denk dat als jullie zoveel ruzies hebben met elkaar wat meer met elkaar moeten praten over de gevoelens die door je ligaam gieren. Mijn vrouw is zwanger ze is een heks en draak in 1 K ben nog nooit zoveel in botsing met haar gekomen dan nu zij was zwanger maar ik voelde mij ook zwanger ik snapte er niks van  ik zie kanten van mijn vrouw die ik nog nooit heb gezien en soms wel van schrik ik denk dat dat te maken heeft met de zwangerschap maar we zijn nu een aantal weekjes verder hebben veel met elkaar besproken en het is niet vlekkeloos maar het gaat wel stukken beter. Ik vind dat jullie meer met elkaar moeten praten over van alles dan kunnen wij mannen jullie ook leren begrijpen wij mannen zijn egt niet zo erg als dat we lijken maar wij zijn niet helderziend communicatie is van belang ruzie tijdens je zwangerschap lijkt me ook niet gezond voor het kind en mijn vrouw is van Cuba die was al Gebekt en vurig voor dat ze zwanger was. ik wens iedereen veel suc6 die dit leest en vraag je partner eens wat meer geduld en wat stapjes terug en doe dat zelf ook en communiceer met elkaar 
Gegroet T.K

Shoegirl,
Ik begrijp je helemaal! En ben bijna opgelucht te lezen dat ik niet de enige ben! En sorry maar de reacties over jou hormonen vind ik nogal kort door de bocht.mijn vroend (als hij dat al nog is?) is ook echt zo onwijs lomp tegen me! En ik vind dat je wel degelijk mag vetwachten dat hij je steunt! We leven niet in de oer tijd hoor! Die gasten moeten zich dood schamen voor hun onbeschofte limoe gedrag! Het zou om jou en jou rust en je baby moeten draaien nu!

Je mag de opmerkingen van hormonen misschien kort door de bocht vinden maar in veel gevallen heeft het er wel mee te maken. Ik kon zelf erg onredelijk zijn toen ik zwanger was, maar ik merkte dat gewoon van mezelf. Ik kon boos worden of janken om niets. Ik voelde gewoon die boosheid terwijl ik in mijn hoofd met mijn gedachte heel goed kon redeneren dat het nergens op sloeg. Ik kon dan ook heel kwaad of jankend tegen mijn man schreeuwen dat hij me even met rust moest laten omdat ik geen controle over mijn emoties had. Als ik dan daarna gekalmeerd was konden we er wel rustig over praten. Maar als hij me geen kans gaf te kalmeren dan kon ik echt ontploffen terwijl ik dat normaal niet heb. Het is dus wel een wisselwerking. In mijn geval had ik even tijd nodig om te kunnen afkoelen zodat ik weer de controle had en mijn man moest mij daar gewoon ruimte voor geven. Als hij dat niet deed omdat hij het direct wilde uitpraten was het gewoon mis (hij kan er niet tegen als ik huil, dan voelt hij zich schuldig en wil het gelijk oplossen). Conclusie blijf communiceren maar geef elkaar wel de ruimte indien nodig.

Als je word uitgescholden.er bakjes kapot tegen de raam gesmeten worden.je kast in elkaar getrapt word.je jezelf en je kids ten einde raad in de badkamer op sluit tot de politie er is.En je kids staan te trillen als een rietje van hun uitbarstende vader.En deze onder noemer huiselijk geweld word opgepakt maar je mij niet wijs dat dat aan mijn hormonen zou liggen hoor.......