Anso, daar hoef je je echt geen zorgen om te maken hoor! Ik heb dat ook gedacht vooraf, maar zodra je weeën starten ga je echt over op een soort overlevingsstand. Kan het lastig uitleggen maar die dagen zijn echt in een soort waas gegaan...
Bij mij begonnen savonds even na 23 uur op mijn uitgerekende dag voorzichtig de weeën. Manlief lag juist te slapen, en samen met de weeën begon bij mij de nesteldrang... Heb toen eerst de toilet gepoetst, ach dan doe je de badkamer ook nog even. Beneden de hond nog eruit gelaten, en direct de keuken nog poetst en vloer gedweild. Uurtje op de bank gezeten, en om 5.30 dan nog paarden naar buiten gezet en beide stallen gemest.
Toen manlief toch maar wakker gemaakt en verloskundige gebeld, die twee hebben me officieel voor gek verklaard toen ze hoorden van mijn nachtelijke avontuur!
Om 15.00 naar 't ziekenhuis vertrokken, om 19.00 was ik helemaal klaar met alles en kreeg ik epiduraal gezet: zaaaaalig!
Daarna heb ik geen pijntje meer gevoeld en om 0.20 was na een knip ons meisje geboren.