Hoi Feline,
Wat een verhaal! Petje af voor je geduld bij de eerste zwangerschap!
We zijn nu anderhalf jaar bezig voor ons eerste kindje. Ik ben 32. Tot mijn 30ste was ik met de andere dingen bezig - carriere, reizen en andere leuke dingen in het leven. Ik ging zelfs denken dat we misschien zo hele leven met zijn tweetjes zullen zijn. Maar op een bepaald moment kreeg ik gevoel dat ons gezinnetje toch niet helemaal compleet is zonder een klein wondertje. We zijn toen begonnen eraan te werken. Eerste jaar waren we niet echt bezig - gewoon spontaan proberen, zonder ovu testen, temperaturen, rekenen enzovoort. Na een jaar proberen ben ik naar de huisarts gegaan en we waren doorverwezen naar de gynaecoloog. We hebben al aantal onderzoeken gehad, maar die blijken goed te zijn. Mijn man zijn sperma is ietsje minder bewegelijk, maar volgens de gynaecoloog hebben we goed kans om spontaan zwanger te raken. Ik denk soms dat ik nu gestraft word, omdat ik vroeger dacht om het leven zonder kinderen te hebben. Maar moet zeggen dat ik genoeg gestraft ben. De punt is nu duidelijk. Ik heb genoeg teleurstellingen, tranen en constante obsessie met de kinderwens meegemaakt. Ik zit de laatste tijd met een raar gedachte. Ik ben bang dat als het ooit lukt, dan ben ik niet meer blij. Ik vind dit echt een eng idee. Is dit herkenbaar of ben ik de enige met zo'n rare gedachten?
Feline, ik ga dit keer volgens jou advies proberen. Zonder ovu testen, temperaturen, gewoon tussen dag 10-20 om de dag klussen. We gaan in november op vakantie. Denk dat het moet gaan lukken om in die tempo te klussen. Meestal is het lastig om te plannen, omdat mijn man wisseldiensten heeft. Soms past zijn rooster niet bij mijn vruchtbare dagen. Ik ga ook proberen minder mee bezig te zijn, al is het heeel moeilijk. Dit is de laatste maand dat we het zelf proberen. Vanaf december beginnen we met de behandelingen. Het zou echt een wonder zijn als het dit keer lukt! Na zoveel tijd, blijf ik toch positief! Dat is het belangrijkste, meiden.
Ik wens jullie allemaal veel succes en hoop dat het binnenkort zal lukken!
Feline, heb je nog kinderwens of stoppen jullie bij twee dochtertjes?
Veel liefs,
XXX
Sophia